ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ - Η ΑΝΤΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΗΜΕΡΑ

136

καιριών που προσφέρονται για την κοινωνική και πολιτική άνοδο, την κατάκτηση

και διατήρηση της εξουσίας.

Το ενδιαφέρον για τη διερεύνηση των σχέσεων Δημόσιου και Ιδιωτικού τομέα δεν

είναι νέο και ανάγεται στη δεκαετία του 1920 (Landesco). Ωστόσο, η παγκοσμιοποί-

ηση της οικονομίας, οι συνέπειές της και οι υποθέσεις σοβαρών παρανομιών εκ μέ-

ρους μεγάλων εταιρειών (π.χ. η υπόθεση της Enron, του Space Shuttle

.) σε συ-

νεργασία, σύμπραξη ή υπό την ανοχή πολιτικών, εκπροσώπων και υπηρεσιών εκ μέ-

ρους του δημόσιου τομέα, αναθέρμανε το ενδιαφέρον για τα ζητήματα αυτά. Η έν-

νοια του κρατικού –εταιρικού εγκλήματος άρχισε να έχει απήχηση ως εργαλείο ορι-

οθέτησης και ανάλυσης αυτών των φαινόμενων. Εξετάστηκαν διάφορες τυπολογί-

ες παρανομιών και μεθοδεύσεων που προκύπτουν από τη σχέση διαπλοκής μετα-

ξύ δημόσιου και ιδιωτικού τομέα. Ανάμεσά τους ξεχωρίζουν τρεις τυπολογίες που

σηματοδοτούν και την θεωρητική πορεία προς την «ανακάλυψη» της έννοιας του

κρατικού –εταιρικού εγκλήματος μέσα από την θεώρηση της σχέσης Δημόσιου και

Ιδιωτικού Τομέα.

α) Τα

οργανωσιακά εγκλήματα

(βλ. προηγουμένως) προκύπτουν στο πλαίσιο της

δραστηριοποίησης μιας επιχείρησης ή ενός φορέα αλλά υπό την επίδραση της θε-

σμικής κουλτούρας που έχει αναπτυχθεί σε αυτήν την οντότητα. Δηλαδή, αντίθε-

τα από ότι συχνά υποστηρίζεται, το οργανωσιακό έγκλημα δεν αποτελεί μια αυ-

τονομημένη πρακτική των κατώτερων κλιμακίων μιας οργάνωσης (φορέα), αλλά

την αντανάκλαση της οργανωσιακής κουλτούρας που έχει αναπτυχθεί στην επι-

χείρηση υπό την επίδραση αντιφατικών και συγκρουόμενων στόχων (Monahan S.,

C., Quinn, B., A., 2006: 361-385).

β)

Τα κρατικά εταιρικά εγκλήματα

σύμφωνα με τον ορισμό των Kramer R.C. και

Michalowski R.J.: «...ονομάζονται οι παράνομες ή κοινωνικά επιβλαβείς ενέργειες

που πραγματοποιούνται όταν ένας ή περισσότεροι θεσμοί πολιτικής διακυβέρ-

νησης επιδιώκουν ένα στόχο σε άμεση συνεργασία με έναν ή περισσότερους φο-

ρείς οικονομικής παραγωγής και παροχής υπηρεσιών...» (Kramer et al., 2002: 270).

γ) Σύμφωνα, όμως, με έναν μεταγενέστερο ορισμό, που διατυπώθηκε από τους

Aulette και Michaslowski (1993) δεν αρκεί απλή συνεργασία σε συγκεκριμένες ενέρ-

γειες αλλά συνεχής και ανατροφοδοτούμενη αλληλεπίδραση των πρακτικών και

πολιτικών που ακολουθούνται. Τίθενται επομένως, ως παράμετροι η μακροπρό-

θεσμη δυναμική αλληλεπίδραση: «...Κρατικό εταιρικό έγκλημα είναι παράνομες ή

κοινωνικά επιβλαβείς πράξεις που προκύπτουν από μία αμοιβαία ενδυναμούμενη

αλληλεπίδραση μεταξύ των πολιτικών ή και πρακτικών που ακολουθούνται για

την επίτευξη των στόχων ενός ή περισσότερων φορέων πολιτικής διακυβέρνησης

και των πολιτικών ή και πρακτικών που ακολουθούνται για την επίτευξη στόχων

ενός ή περισσοτέρων φορέων οικονομικής παραγωγής ή διανομής...» (Kramer et

al., 2002: 271).

Πρόκειται για μία θεώρηση που αντανακλά και τη σύγχρονη πραγματικότητα.