36 / 40
12
ΤΟ ΕΝΝΟΜΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΣΤΗ ΔΙΚΗ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣτΕ
1.8. Προϊσχύσαν καθεστώς - Τα άρθρα 48 του Ν 3713/1928
και 47 του ΝΔ 170/1973
Κατά το άρθρο 48 παρ. 1 του Ν 3713/1928, σε άσκηση του ενδίκου βοηθή-
ματος της αιτήσεως ακυρώσεως «δικαιούται ο ιδιώτης ή το νομικόν πρό-
σωπον, ον ή ο αφορά η διοικητική πράξις ή ούτινος προσβάλλονται εξ
αυτής έννομα συμφέροντα έστω και μη χρηματικά»
35
. Τα ίδια επανέλα-
βε η παρ. 1 του άρθρου 47 του ΝΔ 170/1973 κατά την οποία «Εις άσκη-
σιν αιτήσεως ακυρώσεως δικαιούται ο ιδιώτης ή το νομικόν πρόσωπον, εις
τους οποίους αφορά η διοικητική πράξις ή των οποίων προσβάλλονται εξ
αυτής έννομα συμφέροντα, έστω και μη χρηματικά».
1.9. Ισχύον καθεστώς - Το άρθρο 47 του ΠΔ 18/89
Σήμερα σύμφωνα με το άρθρο 47 του ΠΔ 18/1989 (Α΄ 8), «
1. Αίτηση ακυ-
ρώσεως δικαιούται να ασκήσει ο ιδιώτης ή το νομικό πρόσωπο, τους
οποίους αφορά η διοικητική πράξη ή των οποίων έννομα συμφέροντα,
έστω και μη χρηματικά, προσβάλλονται από αυτήν. 2. Αίτηση ακυρώσε-
ως δικαιούται να ασκήσει και εκείνος που είναι μέλος του διοικητικού ορ-
γανισμού ή νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου, αν κατά την κατάρτι-
ση των αποφάσεων τους έχουν παραβλεφθεί τα νόμιμα δικαιώματα του
ως μέλους
».
Η διάταξη αυτή σύμφωνα με το άρθρο 4 του Ν 702/1977 (Α΄ 268) εφαρμό-
ζεται και κατά την διαδικασία ενώπιον των διοικητικών εφετείων.
1.10. Έννοια του εννόμου συμφέροντος στην ακυρωτική
δίκη - Το έννομο συμφέρον ως βασική υποκειμενική
προϋπόθεση του παραδεκτού της αιτήσεως ακυρώσεως
Σύμφωνα με την διάταξη του άρθρου 47 ΠΔ 18/1989, το ένδικο μέσο της
αιτήσεως ακυρώσεως δύναται να ασκηθεί από τον ιδιώτη ή το νομικό πρό-
σωπο, στους οπoίoυς αφορά η διοικητική πράξη ή των οποίων τα έννομα
συμφέροντα προσβάλλονται εξ αυτής.
Το έννομο συμφέρον μπορεί να ορισθεί ως η αναγνωριζόμενη από το δί-
καιο ωφέλεια-χρησιμότητα, που έχει για τον διοικούμενο η ακύρωση της
35. Όμοια ήταν η διατύπωση του άρθρου 47 του Ν 290/1914 ο οποίος δεν ίσχυσε ποτέ.