24 / 32
32
Η «ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΜΕΘΟΔΟΣ» ΣΕ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗ, Ο «ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΣ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΣΜΟΣ» ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ
σύρει την πρότασή της ενώ το Συμβούλιο μόνο ομοφώνως
μπορεί να την τροποποιεί
29
.
(β) Η λήψη των νομοθετικών και δημοσιονομικών αποφά-
σεων της Ένωσης κατόπιν συναπόφασεως (συνήθης νομοθε-
τική διαδικασία) του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (Ευρ.Κοινβ)
και του Συμβουλίου
30
, σύμφωνα με την
«αρχή της διπλής νο-
μιμοποίησης της εξουσίας της Ένωσης»
31
.
Η αρχή αυτή, που
σημαίνει ότι όλες οι κρίσιμες αποφάσεις της Ένωσης νομιμο-
ποιούνται από λαούς (Ευρ.Κοινβ) και κυβερνήσεις (Συμβού-
λιο), υιοθετήθηκε σταδιακά μετά την ΕΕΠ, ως ο κυρίαρχος
τρόπος συρρίκνωσης του εκ των Ιδρυτικών Συνθηκών
«δη-
μοκρατικού ελλείμματος»
και αύξησε σημαντικά τη δημοκρα-
τία στο πλαίσιο της
«κοινοτικής μεθόδου»
32
.
(γ) Η λήψη των αποφάσεων από το Συμβούλιο με ειδι-
κή πλειοψηφία
33
, που διασφαλίζει αφενός την αποτελεσμα-
τικότητα της διαδικασίας λήψης αποφάσεων και αφετέρου
την ανάγκη συνθέσεων μεταξύ των εθνικών συμφερόντων,
ιδιαίτερα μεταξύ των
«μεγάλων»
και
«μικρών»
Κρατών-
μελών καθώς και μεταξύ του εθνικού και του κοινού συμ-
φέροντος
34
. Η ομοφωνία σήμερα απαιτείται σε περιορισμέ-
29. Άρθρο 293 ΣΛΕΕ.
30. Άρθρο 294 ΣΛΕΕ.
31. Για την αρχή της διπλής (διττής) νομιμοποίησης βλ.
Δ.
Τσάτσος
, Η
Ευρωπαϊκή Συμπολιτεία, Εκδόσεις Α. Α. Λιβάνη, Αθήνα 2007, σελ.
157 επ., όπου και πλούσια βιβλιογραφία.
32.
Μιχ. Χρυσομάλλη
, Η Συνθήκη της Λισαβόνας και η βελτίωση της δη-
μοκρατίας και της αποτελεσματικότητας στην Ευρωπαϊκή Ένωση,
οπ. παρ., σελ 8 - 9.
33. Κατά το άρθρο 16 ΣΕΕ
«Πλην των περιπτώσεων για τις οποίες οι
Συνθήκες ορίζουν άλλως, το Συμβούλιο αποφασίζει με ειδική πλειο-
ψηφία».
34. Για τη διαχρονική εξέλιξη του συστήματος της ειδικής πλειοψηφίας
και την τελευταία εκδοχή του, όπως αποτυπώθηκε στη Συνθήκη της
Λισαβόνας, βλ.
Μιχ. Χρυσομάλλη
, Η Συνθήκης τη Λισαβόνας και η