ΑΤΟΜΙΚΕΣ ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ

ΕΝΝΟΙΑ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΚΥΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

νάπτεται συμφωνία για παροχή υπηρεσιών ή έργου, για ορισμένο ή αόριστο χρό-

νο, ιδίως στις περιπτώσεις συμφωνίας αμοιβής κατά μονάδα εργασίας (φασόν), τη-

λεργασίας, κατ’ οίκον απασχόλησης, ο νόμος εισάγει ένα τεκμήριο ότι υποκρύ-

πτεται σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, εφόσον η

εργασία παρέχεται αυτοπροσώ-

πως, αποκλειστικά ή κατά κύριο λόγο στον ίδιο εργοδότη για εννέα (9) συνεχείς μή-

νες. Πρόκειται για την καθιέρωση ενός μαχητού θετικού τεκμηρίου

και κατά

συνέπεια παρέχεται δυνατότητα ανταπόδειξης (άρθρο 338 § 2 ΚΠολΔ)

Το τεκμήριο αυτό δεν πρέπει να συγχέεται με το επίσης μαχητό τεκμήριο υπέρ της ύπαρξης

εξαρτημένης εργασίας που προβλέπεται στο νόμο για την υπαγωγή μιας εργασιακής σχέσης στην

ασφάλιση του ΙΚΑ, όπου ορίζεται ότι «

επί δυσχερούς διακρίσεως εξηρτημένης ή μη εργασίας ή

κυρίου ή μη επαγγέλματος προσώπου τινός, τούτο θεωρείται ως υπαγόμενον εις την ασφάλισιν

[του ΙΚΑ]»

. Όπως, δέχεται η νομολογία, προς ανατροπή του τεκμηρίου αυτού πρέπει να απο-

δεικνύεται κάθε φορά, κατά τρόπο βέβαιο και σαφή, ότι η εργασία προσφέρεται υπόξ καθεστώς

ελεύθερων ενεργειών του παρέχοντος αυτή, κατά την σχετική πλήρως αιτιολογημένη κρίση της

Διοίκησης και τελικώς του διοικητικού δικαστηρίου

2.3. Απασχόληση στο πλαίσιο άλλων εννόμων σχέσεων

Όπως ήδη αναφέρθηκε, εργασία μπορεί να παρασχεθεί από ένα πρόσωπο προς

ένα άλλο όχι στο πλαίσιο μιας σχέσης εξαρτημένης εργασίας αλλά και με άλλου εί-

δους σχέσεις, στο πλαίσιο των οποίων ο παρέχων την εργασία δεν υποβάλλεται

στη νομική εξάρτηση του αποδέκτη αυτής. Είναι προφανές ότι η διάκριση της σχέ-

σης εξαρτημένης εργασίας από τις λοιπές παρεμφερείς συμβατικές σχέσεις παροχής

εργασίας ή διαφόρων μορφών υπηρεσιών είναι σημαντική για το εργατικό δίκαιο,

54. Κατά την προϊσχύσασα διατύπωση της διάταξης αυτής το τεκμήριο διατυπωνόταν σε αρ-

νητική μορφή. Δηλαδή εθεωρείτο ότι δεν υποκρυπτόταν σύμβαση εξαρτημένης εργασί-

ας, εφόσον η συμφωνία αυτή καταρτιζόταν εγγράφως και εγνωστοποιείτο εντός δέκα πέ-

ντε (15) ημερών στην οικεία Επιθεώρηση Εργασίας. Υπό την ισχύουσα διατύπωση, σε πε-

ρίπτωση δικαστικής αντιδικίας το βάρος της απόδειξης για τον χαρακτήρα της σύμβασης

εργασίας δεν φέρει πλέον ο μισθωτός, αλλά ο εργοδότης ο οποίος πρέπει να ανατρέψει το

τεκμήριο ότι η εργασία είναι εξαρτημένη, ενώ μέχρι σήμερα όφειλε ο εργαζόμενος να ανα-

τρέπει το τεκμήριο ότι η εργασία ήταν παροχή ανεξαρτήτων υπηρεσιών ή έργου. Δηλαδή

η ρύθμιση καθιστά αυστηρότερο το μέχρι σήμερα ισχύον νομοθετικό καθεστώς υπέρ της

εργατικής πλευράς.

55. ΑΠ 1242/2014 ΕΕργΔ 73, 2014, 944, ΑΠ 22/2014 ΕΕργΔ 73, 2014, 350 = ΕΑΕΔ 49, 2015,

1109, ΑΠ 1681/2012 ΔΕΕ 2013, 383, ΑΠ 297/2012 ΔΕΕ 2013, 390, ΑΠ 1935/2008 ΔΕΕ

2009 = ΔΕΝ 65, 2009, 775, ΑΠ 964/2007 ΝοΒ 55, 2007, 2432, ΑΠ 33/2007 ΤΝΠ/ΔΣΑ,

ΜΠρΑθ 648/2015 ΔΕΝ 71, 2015, 352.

56. Άρθρο 2 § 1 περ. α’ ΑΝ 1846/1951, όπως ισχύει μετά το άρθρο 2 § 1 Ν 4476/1965.

57. ΣτΕ 2259/2012 ΔΕΝ 68, 2012, 1524, ΤρΔιοικΕφΘεσ 814/2015 ΔΕΝ 72, 2016, 226.