Previous Page  45 / 50 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 45 / 50 Next Page
Page Background

269

§ 37. Ορισμένες πρόσθετες παρατηρήσεις για τις συνέπειες της πτώχευσης

ται ότι προωθεί τους σκοπούς της πτώχευσης, αντίθετα μπορεί να τους ματαιώσει

335

. Σε συνάφεια

με αυτό συζητείται το αν είναι ορθή η διατήρηση του προνομίου των εργαζομένων στην πτώχευση

(βλ. παραπάνω, § 31 Δ ΙV 2).

Πρέπει να σημειωθεί ότι η εμπλοκή των εργαζομένων στην πτωχευτική διαδικασία έχει

σχέση είτε με την ιδιότητα τούτων ως δανειστών, αν ο εργοδότης που πτώχευσε δεν είχε

καταβάλει τους μισθούς τους κλπ., είτε με τη διατήρηση των θέσεων εργασίας, είτε και με

άλλα ζητήματα (π.χ. πληροφόρησης και συμμετοχής στην εξέλιξη της διαδικασίας). Στα

ζητήματα αυτά θα γίνει αναφορά παρακάτω, § 41 Δ.

§ 37. Ορισμένες πρόσθετες παρατηρήσεις για τις συνέπειες της

πτώχευσης

Στον παρόν κεφάλαιο εξετάσθηκαν οι βασικές συνέπειες μιας ελληνικής πτώχευσης.

Υπάρχουν και άλλες, που δεν αφορούν πρόσωπα αλλά περιουσιακά στοιχεία (π.χ. οι δυ-

νατότητες αποχωρισμού, διεκδίκησης, ανάκλησης κλπ.), η παρουσίαση των οποίων γί-

νεται στο ΣΤ’ Κεφάλαιο του παρόντος βιβλίου. Ορισμένες πρόσθετες παρατηρήσεις εί-

ναι οι ακόλουθες:

A. Αυτοματισμός των συνεπειών

1. Ένα νομοπολιτικής φύσεως ερώτημα είναι αν όλα τα αποτελέσματα της πτώχευσης πρέπει να επέρ-

χονται συνολικά και αυτόματα (ως «πακέτο»), ή μήπως ενδείκνυται η κατά περίπτωση διαβαθμισμέ-

νη ή επιλεκτική επέλευσή τους είτε εξαρχής είτε κατά την πορεία της διαδικασίας. Η πρώτη εκδοχή εί-

ναι ασφαλώς σύμφωνη με την ασφάλεια δικαίου, διότι είναι από πριν γνωστό τι ακριβώς θα συμβεί

σε περίπτωση πτώχευσης. Η δεύτερη όμως εκδοχή έρχεται να τονίσει ότι η πτώχευση έχει στενή σχέση

με τη διοίκηση της κάθε επιχείρησης, ότι κάθε πτώχευση έχει τις ιδιαιτερότητές της, και ότι θα πρέπει

να μπορούν τα όργανα της πτώχευσης, ιδίως το δικαστήριο και ο σύνδικος, να προσαρμόζουν τα απο-

τελέσματα στις συγκεκριμένες συνθήκες, με βάση την αρχή της αναγκαιότητας και της αναλογικότητας.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η δυνατότητα των γαλλικών δικαστηρίων να επιβάλουν «προσωπι-

κή πτώχευση» στους διοικούντες την οφειλέτρια εταιρία, αν αποδεικνύεται κακοδιοίκηση

336

, ενώ σε

άλλα κράτη το δικαστήριο μπορεί να άρει για συγκεκριμένες απαιτήσεις την αναστολή των ατομικών

διώξεων

337

ή να επιτρέψει εξαιρέσεις από την πτωχευτική απαλλοτρίωση

338

.

335. Βλ.

Paulus/Ποταμίτη/Ρόκα/Tirado

, Το πτωχευτικό δίκαιο ως ένας από τους βασικούς πυλώνες της οι-

κονομίας της αγοράς, ΔΕΕ 2015, 1065.

336. Βλ. Cass. 1.12.2009 D. 2010, 256 σχ. Morelli.

337. Βλ. π.χ. την αγγλική Insolvency Act 1986, s. 130(2) και τον αμερικανικό Βankruptcy Code § 362(d).

338. Π.χ. στη Γαλλία η απαγόρευση πληρωμών των πιστωτών μετά την πτώχευση μπορεί να έχει εξαιρέσεις,

αν το δικαστήριο το ορίσει, σε περιπτώσεις όπου μια τέτοια πληρωμή επιτρέπει την απελευθέρωση βε-

βαρημένων πραγμάτων και η απελευθέρωση αυτή επιβάλλεται από τη συνέχιση της εκμετάλλευσης

(C.com

. 621-24). Στην Αγγλία η πτωχευτική απαλλοτρίωση, σε περίπτωση που διατάχθηκε εκκαθάρι-

ση της εταιρίας, μπορεί να αρθεί σε συγκεκριμένες περιπτώσεις με δικαστική απόφαση (Insolvency

Act 1986, 127(1)).