47 / 50
271
§ 37. Ορισμένες πρόσθετες παρατηρήσεις για τις συνέπειες της πτώχευσης
καθιστούσε τον οφειλέτη υπερήμερο. Η νομολογία όμως αυτή ήταν άστοχη, διότι προϋπέθετε ποι-
νικό περιστατικό ήδη πριν από την πτώχευση: Άλλο είναι να απαγορεύονται οι πληρωμές που
βλά-
πτουν
την ομάδα, όπως κατά το άρθρο 43 ΠτΚ (=538 ΕμπΝ), με την πτωχευτική ανάκληση να ενερ-
γεί
μόνο αν τελικά κηρυχθεί η πτώχευση
, και άλλο να απαγορεύονται «ουσιαστικά»
όλες οι πληρω-
μές
ήδη από πριν και μάλιστα χωρίς το κριτήριο της συνετής διαχείρισης (όπως στη Γερμανία). Η νέα
διάταξη του άρθρου 172 § 1 ΠτΚ, που αποδοκιμάζει τις προπτωχευτικές «ευνοϊκές» πληρωμές (ΠτΚ
172 § 1) θα πρέπει να περιορίσει την εμβέλεια της προγενέστερης νομολογίας.
την οποία η έκδοση ακάλυπτης επιταγής είναι αξιόποινη ακόμη και αν έλαβε χώρα μετά την παύση
πληρωμών, ομοίως
Μπεχρή-Κεχαγιόγλου
, Ασκήσεις, σ. 44. Κατά δε τις ΑΠ 117/2007 ΝοΒ 2007, 1384,
σχ. Αλεπάκου, και 705/2007 ΝοΒ 2007, 2140, σχ. Αλεξανδρή, παραμένει ακέραια η αστική ευθύνη του
διοικητή που υπέγραψε την επιταγή στο όνομα εταιρίας που στη συνέχεια πτώχευσε. Βλ.
Μήτσου
, Η
τύχη της αξίωσης αποζημίωσης του κομιστή ακάλυπτης επιταγής στην περίπτωση πτώχευσης του εκ-
δότη, ΔΕΕ 2004, 407.