ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΈΝΩΣΗΣ

Β΄ Μέρος

ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ

130

«το τμήμα μείζονος συνθέσεως περιλαμβάνει δεκατρείς δικαστές. Προεδρεύεται από

τον πρόεδρο του Δικαστηρίου. Στο τμήμα μείζονος συνθέσεως συμμετέχουν επίσης οι

πρόεδροι των πενταμελών τμημάτων και άλλοι δικαστές, οι οποίοι ορίζονται σύμφω-

να με τους όρους που προβλέπονται στον κανονισμό διαδικασίας».

Τέλος, το Δικαστήριο συνεδριάζει σε ολομέλεια μόνο εφόσον το αποφασίσει το

ίδιο και για υποθέσεις που θεωρούνται όλως εξαιρετικού ενδιαφέροντος ή εφόσον

πρόκειται περί απόφασης για την έκπτωση ενός προσώπου από την ιδιότητά του του

μέλους της Επιτροπής, του Ελεγκτικού Συνεδρίου ή από το αξίωμα του Συνηγόρου

του Πολίτη (άρθρο 16 του Οργανισμού).

Υπενθυμίζεται ότι στην ευρύτερη δομή του δικαστηρίου εντάσσονται και τα ειδι-

κευμένα δικαστήρια του άρθρου 257 ΣυνθΛΕΕ (όπως το ήδη καταργηθέν Δικαστήριο

Δημόσιας Διοίκησης της Ε.Ε.), τα οποία όμως δεν αποτελούν επιμέρους συνθέσεις του

Δικαστηρίου ή του Γενικού Δικαστηρίου, και απολαύουν οργανικής αυτονομίας (βλ.

σχετικά το Παράρτημα Ι του Οργανισμού).

β. Αρμοδιότητες

Τον πρωτεύοντα θεσμικό ρόλο και τη σημασία των αρμοδιοτήτων του ΔΕΕ έρχεται

να υπογραμμίσει το άρθρο 19 παρ. 3 ΣυνθΛΕΕ σύμφωνα με το οποίο «το Δικαστήριο

της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφαίνεται σύμφωνα με τις Συνθήκες: α) επί των προσφυ-

γών που ασκούνται από κράτος μέλος, θεσμικό όργανο ή φυσικά ή νομικά πρόσωπα,

β) προδικαστκώς, κατόπιν αιτήματος εθνικών δικαστηρίων, επί της ερμηνείας του δι-

καίου της Ένωσης ή επί του κύρους των πράξεων που εκδόθηκαν από τα θεσμικά όρ-

γανα, γ) επί των λοιπών περιπτώσεων που προβλέπονται στις Συνθήκες».

i. Δικαιοδοτικές αρμοδιότητες

– Το ΔΕΕ ως δικαστήριο ουσίας

202

Σύμφωνα με το άρθρο 256 παρ. 1 ΣυνθΛΕΕ, «το Γενικό Δικαστήριο είναι αρμό-

διο να αποφαίνεται σε πρώτο βαθμό επί των προσφυγών που αναφέρονται στα άρ-

θρα 263, 265, 268, 270 και 272 με εξαίρεση αυτές που έχουν ανατεθεί σε ειδικευμέ-

νο δικαστήριο, που συστήνεται κατ’ εφαρμογή του άρθρου 257 και αυτές που ο Ορ-

γανισμός επιφυλάσσει στο Δικαστήριο». Δεδομένης της έκτασης και της σημασίας των

προσφυγών των προαναφερθέντων άρθρων, είναι σαφές ότι το Γενικό Δικαστήριο

καθίσταται το κατεξοχήν δικαστήριο ουσίας, γεγονός το οποίο απαντά και στην ανά-

γκη αποσυμφόρησης του δικαιοδοτικού έργου του Δικαστηρίου, ανάγκη που ιστορι-

κά υπήρξε και η ratio της δημιουργίας του. Κατά συνέπεια, το Γενικό Δικαστήριο εί-

ναι αρμόδιο να δικάζει σε πρώτο βαθμό προσφυγές σχετικές με τη νομιμότητα των

νομοθετικών πράξεων του Συμβουλίου, της Επιτροπής και της ΕΚΤ (άρθρο 263 Συν-

θΛΕΕ), προσφυγές σχετικές με την παράλειψη των θεσμικών οργάνων της Ένωσης να

λάβουν αποφάσεις, εφόσον προηγουμένως είχαν κληθεί να ενεργήσουν (άρθρο 265

ΣυνθΛΕΕ), προσφυγές σχετικές με διαφορές αποζημιώσεων του άρθρου 340 εδ. 2 και

202. Βλ.

Π. Ι. Κανελλόπουλου

, Το Δίκαιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ό.π., σελ. 171-173.