ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

190

ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

νεση των ιατρών να εγκαταλείψουν την ιδιωτική άσκηση της ιατρικής και να εντα-

χθούν στο σύστημα υγείας

435

. Το 1947 κλιμάκιο του Διεθνούς Γραφείου Εργασίας

επισκέπτεται την Ελλάδα και διαπιστώνει ότι το ασφαλιστικό σύστημα είναι πολύ-

πλοκο, κατακερματισμένο και δεν παρέχει ικανοποιητικές παροχές ασθενείας

436

Εν κατακλείδι, στη διάρκεια αυτής της περιόδου επεκτείνεται η κοινωνική ασφά-

λιση των εργαζομένων και γίνονται ζυμώσεις για την εισαγωγή δημόσιου συστήμα-

τος υγείας, κυρίως με τη μορφή των προτάσεων εμπειρογνωμόνων.

β. Η περ ί οδος από το 1953 έως το 1982

χαρακτηρίζεται από τη βελ-

τίωση της οικονομικής κατάστασης της χώρας και την ασφαλιστική και προνοι-

ακή κάλυψη του μεγαλύτερου μέρους του πληθυσμού

437

. Παράλληλα θεσπίζονται

νόμοι που επιχειρούν να εισαγάγουν ένα δημόσιο σύστημα υγείας, οι οποίοι όμως

αναιρούνται λίγο μετά τη θέσπισή τους. Παρά το αποτυχημένο αυτών των προσπα-

θειών, παρατηρείται σημαντική πρόοδος σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη

περίοδο, κατά την οποία οι προσπάθειες εισαγωγής ενός δημόσιου συστήματος

υγείας εξαντλούνταν στις εισηγήσεις και στα σχέδια νόμων.

Το 1953 θεσπίζεται ο Ν 2592

περί οργανώσεως της ιατρικής αντιλήψεως

που

επιδιώκει τη συνολική κάλυψη του πληθυσμού. O νόμος προβλέπει τη δημιουρ-

γία 13 υγειονομικών περιφερειών, στην έδρα των οποίων θα λειτουργούσε αποκε-

ντρωμένη υπηρεσία του Υπουργείου Κοινωνικής Πρόνοιας αρμόδια για τον προ-

γραμματισμό και τον συντονισμό των υπηρεσιών ιατρικής αντίληψης και των νοσο-

κομείων της κάθε περιφέρειας. Επίσης, ο νόμος καθορίζει τον τρόπο διοίκησης

των δημόσιων νοσοκομείων

438

. Oι σημαντικότερες διατάξεις του νόμου σύντομα

καταργούνται, με αποτέλεσμα να εφαρμοσθεί μόνον ως προς την οργάνωση και

τη λειτουργία των νοσοκομείων του δημόσιου τομέα. Oι διατάξεις αυτές ισχύουν

μέχρι σήμερα.

435.

Venieris D.,

ό.π., σ. 22.

436. Στο ίδιο, σ. 23.

437. Πολύ σημαντικός είναι ο Ν 3487/1955 με τον οποίο δημιουργούνται αγροτικά κέντρα

υγείας για τον πληθυσμό της υπαίθρου και χρηματοδοτούνται από τον κρατικό προϋπολο-

γισμό. Επίσης, σημαντική είναι η ίδρυση του Oργανισμού Γεωργικών Ασφαλίσεων (ΟΓΑ) με

τον Ν 4169/1961

περί Γεωργικών Ασφαλίσεων

, ο οποίος παρά την ονομασία του εξασφαλί-

ζει προνοιακές παροχές στους αγρότες και χρηματοδοτείται από τον κρατικό προϋπολογι-

σμό. Για μια συνοπτική αναδρομή της νομοθεσίας του OΓΑ και ανάλυση των ιδιαιτεροτήτων

του σε σχέση με τους άλλους ασφαλιστικούς οργανισμούς, βλ. το Πόρισμα του Συνηγόρου

του Πολίτη, Προτάσεις για την Oργάνωση και τη Λειτουργία του Oργανισμού Γεωργικών

Ασφαλίσεων (OΓΑ), Αθήνα 2003, δημοσιευμένο στην ιστοσελίδα της Αρχής, ό.π., σ. 5-12.

438. O αριθμός των μελών του ΔΣ καθορίζεται ανάλογα με τον αριθμό των κρεβατιών, η θητεία

των μελών του ΔΣ προβλέπεται τετραετής

κ.λπ.