Previous Page  39 / 72 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 39 / 72 Next Page
Page Background

Η OΡΓΑΝΩΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜOΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ

191

Έως το 1976 επικρατεί στασιμότητα όσον αφορά στην εισαγωγή του δημόσιου

συστήματος υγείας, με εξαίρεση το Σχέδιο Πάτρα

439

επί χούντας, που όμως ούτε

και αυτό υλοποιείται. Το σχέδιο προτείνει τη δημιουργία ενός Εθνικού Συμβουλίου

Υγείας για να σχεδιάζει και να προγραμματίζει τις υπηρεσίες υγείας, τη δημιουργία

ενιαίου ταμείου για την κάλυψη του πληθυσμού από τον κίνδυνο της ασθένειας, και

την προστασία των οικονομικά αδύναμων πολιτών που αντιμετωπίζουν προβλή-

ματα υγείας. Το σύστημα χρηματοδοτείται από τους ασφαλιστικούς οργανισμούς

και από το κράτος. Ειδικότερα, οι ασφαλιστικοί οργανισμοί καλύπτουν τις δαπάνες

για τους ασφαλισμένους τους και το κράτος για τους ανασφάλιστους καθώς και για

τις επενδύσεις. Τέλος, εισηγείται την εισαγωγή του θεσμού του γενικού παθολόγου

που θα πληρώνεται με μεικτό σύστημα, δηλαδή ανάλογα με τον αριθμό των εγγε-

γραμμένων πολιτών και ανά ιατρική πράξη, και τη δημιουργία οκτώ νέων περιφε-

ρειακών νοσοκομείων, τα οποία συνδέονται με τις ιατρικές σχολές, ώστε να επιτε-

λούν ταυτόχρονα και εκπαιδευτικό έργο.

Το 1976 ολοκληρώνεται η σύνταξη του πενταετούς Προγράμματος Oικονομικής

και Κοινωνικής Αναπτύξεως από το Κέντρο Προγραμματισμού και Oικονομικών

Ερευνών (ΚΕΠΕ). Για τη σύνταξη του προγράμματος απασχολείται διεπιστημονική

ομάδα που αποτελείται από πανεπιστημιακούς, ερευνητές και υπηρεσιακούς παρά-

γοντες

440

. Το πρόγραμμα θέτει ως στόχους της εθνικής πολιτικής υγείας τη διασφά-

λιση της υψηλής ποιότητας των παροχών και την ισότιμη εξασφάλιση των υπηρε-

σιών και των αγαθών υγείας για το σύνολο του πληθυσμού. Το πρόγραμμα εξετάζει

τρεις εναλλακτικούς τρόπους για τη μετάβαση σε ένα δημόσιο σύστημα υγείας: α)

τη δημιουργία μιας ενιαίας εθνικής υπηρεσίας, β) την ενοποίηση των κλάδων ασθε-

νείας του ΙKΑ, του ΤEΒE, του OΓΑ και όσων ασφαλιστικών οργανισμών αποφασί-

σουν να ενοποιηθούν, και γ) τη θέσπιση ευρείας συνεργασίας και συντονισμού των

οργανισμών παροχής υπηρεσιών υγείας. Το πρόγραμμα, που χαρακτηρίζεται από

ρεαλισμό, προκρίνει την ευρεία συνεργασία και τον συντονισμό των υγειονομικών

οργανισμών, ώστε να ελαχιστοποιηθούν οι αντιδράσεις και να καταστεί δυνατή η

εφαρμογή του.

Το πρόγραμμα του KEΠE αποτελεί τη βάση για το νομοσχέδιο Δοξιάδη

441

με

τον τίτλο

Μέτρα προστασίας της υγείας,

που όμως καταψηφίζεται από τη Βουλή

442

.

439. O Λουκάς Πάτρας ήταν καθηγητής πανεπιστημίου. Βλ.

Venieris D.,

ό.π., σ. 31.

440. Πρόεδρος ήταν η Γενική Διευθύντρια του Υπουργείου Κοινωνικών Υπηρεσιών M. Βιολάκη-

Παρασκευά

,

υπεύθυνοι των ομάδων ήταν οι Σπ. Δοξιάδης, Αθ. Ζωγρομαλλίδης, Λ. Λιαρό-

πουλος, Γ. Μαρκαντωνάτος, Α. Σισσούρας, Δ. Τριχόπουλος

.

441. O Σπ. Δοξιάδης, καθηγητής ιατρικής, διετέλεσε Υπουργός Υγείας και Πρόνοιας επί κυβερνή-

σεων της Νέας Δημοκρατίας.

442. Παραδόξως, καταψηφίσθηκε και από βουλευτές του κυβερνώντος τότε κόμματος της

Νέας Δημοκρατίας. Βλ. την αγόρευση του

Παν. Κανελλόπουλου κατά τη συζήτηση του Ν

1397/1983, Πρακτικά της Βουλής, Τμήμα Διακοπής Εργασιών Βουλής, Συνεδρίαση ΛΖ΄, 23