28 / 34
Η εξέλιξη της ευρωπαϊκής κοινωνικής πολιτικής 163
εκφράζουν ωστόσο διστακτικότητα απέναντι στο ενδεχόμενο εκχώρη-
σης περαιτέρω εξουσιών στο υπερεθνικό επίπεδο. Η διαδικασία βα-
σίζεται στην ηθική και πολιτική δέσμευση των κρατών μελών και δεν
περιλαμβάνει συνεπώς νομικές κυρώσεις στην περίπτωση μη συμμόρ-
φωσης,
γ. βοηθά στην άρση πιθανής πολιτικής αντίστασης εξαιτίας της ευελιξίας,
η οποία επιτρέπει την προσαρμογή των κατευθυντήριων γραμμών στις
ιδιαιτερότητες του εθνικού πλαισίου,
δ. επιτρέπει την αποφυγή ανάληψης ευθύνης για μη δημοφιλή μέτρα, με-
ταφέροντάς τη στο ευρωπαϊκό, ενισχύοντας παράλληλα τη νομιμοποί-
ηση μέσω της έμφασης στην έννοια της συμμετοχής,
ε. επιτρέπει στην Ε.Ε. την ενασχόληση με τομείς πολιτικής στους οποίους
η αρμοδιότητά της είναι μικρή έως ανύπαρκτη,
ζ. μέσω των πολιτικών αναδεικνύεται η αποφασιστικότητα για την αντι-
μετώπιση προβλημάτων κοινού ενδιαφέροντος όπως της ανεργίας, του
κοινωνικού αποκλεισμού και της οικονομικής ανάπτυξης
522
.
Η μέθοδος καλείται «ανοικτή», όπως αναφέρει το Συμβούλιο, καθώς:
α. οι ευρωπαϊκές κατευθυντήριες γραμμές μπορούν να προσαρμοστούν
στο εθνικό επίπεδο,
β. οι καλές πρακτικές αξιολογούνται και προσαρμόζονται στο εθνικό πλαί-
σιο,
γ. υπάρχει σαφής διάκριση μεταξύ των δεικτών αναφοράς που υιοθετού-
νται στο ευρωπαϊκό επίπεδο και των συγκεκριμένων στόχων που θέτει
κάθε κράτος μέλος για κάθε δείκτη, λαμβάνοντας υπόψη το σημείο εκ-
κίνησής του,
δ. η παρακολούθηση και η αξιολόγηση λαμβάνουν υπόψη το εθνικό πλαί-
σιο,
ε. η ανάπτυξη της μεθόδου στα επιμέρους στάδια της οφείλει να είναι
ανοικτή στη συμμετοχή των διαφόρων δρώντων της κοινωνίας των
522. Βλέπε μεταξύ άλλων: European Convention Secretariat Coordination of National
Policies: the open method of coordination WG VT WD015, Brussels, 26 September
2002,
Sakellaropoulos Th
., The open method of coordination: a sound instrument for
the modernization of the European Social Model, in Sakellaropoulos Th./Berghman J.
(eds.) Connecting Welfare Diversity within the European Social Model, 2004, σελ. 62.