27 / 30
H άρση σύγκρουσης συμφερόντων
296
Πέραν αυτού, στον ΚΝ 2190/1920 γίνεται μια περαιτέρω διάκριση των περιπτώ-
σεων συγκρούσεως συμφερόντων, μεταξύ αυτών που απαγορεύονται χωρίς την
πλήρωση κάποιων προϋποθέσεων
33
, όπως η χωρίς άδεια της ΓΣ διενέργεια αντα-
γωνιστικών με αυτές του εταιρικού καταστατικού σκοπού πράξεων, και αυτών
που απαγορεύονται πλήρως
34
, όπως η επιδίωξη αντιβαινόντων προς αυτά της
εταιρείας ιδίων συμφερόντων. Η τελευταία απαγόρευση δεν αίρεται, ούτε με-
τριάζεται με την γνωστοποίηση προς την εταιρεία των ιδίων συμφερόντων των
προσώπων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής της εν λόγω διάταξης, κατά τη
σχετική υποχρέωση που θεσπίζει η αμέσως επόμενη παρ. 3β του ίδιου άρθρου.
Τόσο οι ρυθμίσεις του ΚΝ 2190/1920, όσο και αυτές του Ν 3016/2002, όπως τρο-
ποποιημένοι ισχύουν, έχουν στο πεδίο εφαρμογής τους στενότερο κύκλο προ-
σώπων σε σύγκριση με αυτόν που άλλες ρυθμίσεις, άλλων πεδίων του Δικαί-
ου, του ζητήματος της άρσης της σύγκρουσης συμφερόντων. Οι διατάξεις τους
εφαρμόζονται και καταλαμβάνουν τα πρόσωπα που έχουν κάποια οργανική σχέ-
ση με την εταιρεία, γενικά μιλώντας τους εταιρικούς διοικητές
35
, με εξαίρεση την
απαγόρευση του άρθρου 23α του ΚΝ 2190/1920, που καταλαμβάνει και συγγε-
νικά πρόσωπα έως τρίτου βαθμού. Αντίθετα, οι ρυθμίσεις περί σύγκρουσης συμ-
φερόντων του πρόσφατου Ν 4412/2016 περί δημοσίων συμβάσεων εκτείνεται
σε συγγενικά πρόσωπα εξ αίματος ή εξ αγχιστείας, σε πλάγια μεν γραμμή έως δ΄
βαθμού, σε κάθετη δε γραμμή απεριόριστα. Παρά τις εμφανείς διαφοροποιήσεις
και ασυνέπειες του νομοθέτη, η τάση της διεύρυνσης του κύκλου των προσώ-
πων, που θεωρούνται ότι μπορεί να έχουν κοινά συμφέροντα με το αρχικό υπό-
χρεο πρόσωπο και επομένως να υπόκεινται στις διατάξεις σύγκρουσης συμφε-
ρόντων , είναι ευδιάκριτη.
VI. Η άρση των συγκρούσεων υπό το πρίσμα
της «νομιμοποίησης» των διαδικασιών και εμβάθυνσης
της εμπιστοσύνης - Οι εταιρείες ως «πολίτες»
Όλα τα παραπάνω εντάσσονται στη θεματική της άρσης των περιπτώσεων σύ-
γκρουσης συμφερόντων που αφορά τους κινδύνους που προκύπτουν κατά τη
διαχείριση της περιουσίας μιας επιχείρησης από πρόσωπο ή πρόσωπα που, κατά
τη διαχείριση αυτή και λόγω σύγκρουσης του προσωπικού τους συμφέροντος με
αυτό της επιχείρησης, δεν υπηρετούν στο βέλτιστο βαθμό τα συμφέροντά της.
Από μιαν οπτική γωνία οικονομικής ανάλυσης του Δικαίου, αυτή που αναζητεί
33. Άρθρο 23 ΚΝ 2190/1920.
34. Άρθρο 22α παρ. 3α ΚΝ 2190/1920.
35. Πληρέστερη ανάλυση των διατάξεων της εταιρικής νομοθεσίας επιχειρείται σε άλλο τμήμα
της παρούσας έκδοσης.