24 / 28
52 ΔΙΕΘΝΗΣ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
σης της επίδικης παροχής ήταν η Βέροια, το Πρωτοδικείο της οποίας είχε επομένως
διεθνή δικαιοδοσία κατ’ άρθρ. 5(1) ΣΒ, η αγωγή ασκήθηκε ενώπιον του Πρωτοδι-
κείου Θεσσαλονίκης· ο εναγόμενος προέβαλε ένσταση έλλειψης διεθνούς δικαιοδο-
σίας, δεν είναι όμως σαφές αν περιέλαβε σε αυτήν και την κατά τόπον αναρμοδιό-
τητα· η ένσταση απορρίφθηκε και ο εναγόμενος άσκησε έφεση ενώπιον του Εφετεί-
ου Θεσσαλονίκης, το οποίο όμως είναι αρμόδιο και για τις εφέσεις κατά αποφάσεων
του Πρωτοδικείου Βέροιας. Το Εφετείο της Θεσσαλονίκης απέρριψε την ένσταση και,
αφού απέρριψε και την αγωγή επί της ουσίας ως προς την κύρια εκ συμβάσεως βάση
της, την έκανε δεκτή ως προς την επικουρική βάση από αδικοπραξία. Ο Άρειος Πά-
γος αναίρεσε για παραβίαση της νομολογίας
Καλφέλης
(1988) (§ 37 κατωτ.). Θα μπο-
ρούσε να αναιρέσει και για παραβίαση του άρθρ. 5(1) ΣΒ από το Πρωτοδικείο Βέροι-
ας, όταν κατά τόπον αρμόδιο για την έφεση ήταν πράγματι το Εφετείο Θεσσαλονίκης;
Το Ανώτατο Ακυρωτικό δεν χρειάστηκε να εισέλθει στην εξέταση αυτής της προβλη-
ματικής.
Επειδή εισάγουν εξαίρεση από τη γενική δικαιοδοσία των δικαστηρίων του κράτους
μέλους του εναγομένου, οι ειδικές βάσεις ερμηνεύονται στενά, ώστε να μη πολλα-
πλασιάζονται οι δικαιοδοτικές βάσεις και να προστατεύεται η ασφάλεια δικαίου, θέ-
ση που επαναλαμβάνεται σχεδόν σε όλες τις αποφάσεις του Δικαστηρίου. Στην ανά-
πτυξη που ακολουθεί δεν εξετάζεται το άρθρ. 5(2) ΣΒ/ΚΒΙ για τις υποχρεώσεις δια-
τροφής (§ 9 ανωτ.), ούτε το άρθρ. 5(5) ΣΒ/ΚΒΙ / 7(5) ΚΒΙα για τις διαφορές από εκμε-
τάλλευση παραρτήματος (§§ 26 επ. ανωτ.). Η ανάλυση επικεντρώνεται στη δωσιδικία
της σύμβασης (1) και της αδικοπραξίας (2), ενώ οι λοιπές βάσεις εξετάζονται συνοπτι-
κά (3).
1. Συντρέχουσα δικαιοδοσία επί διαφορών εκ συμβάσεως
(άρθρ. 5(1) ΣΒ/ΚΒΙ / 7(1) ΚΒΙα)
Ενδ. ελλ. βιβλιογραφία:
Ευ. Βασιλακάκης,
Ειδικές βάσεις διεθνούς δικαιοδοσίας επί διαφο-
ρών από σύμβαση και από αδικοπραξία
(2004)· Δ. Χατζής, Η αμφισβητούμενη επιτυχία της
τροποποίησης του άρθρου 5(1) της Σύμβασης των Βρυξελλών από το άρθρο 5(1) του Κανονι-
σμού ΕΚ 44/2001,
Δ.
2004, 1343.
Συντρέχουσα διεθνή δικαιοδοσία επί διαφορών εκ συμβάσεων έχει, σύμφωνα με το
άρθρ. 5(1) ΣΒ, το δικαστήριο του τόπου εκπλήρωσης της παροχής. Η εφαρμογή του
άρθρου αυτού προκάλεσε δυσκολίες ως προς τρία σημεία: (α) οριοθέτηση της έννοι-
ας των διαφορών εκ συμβάσεως
∙
(β) προσδιορισμός της υποχρέωσης, της οποίας ο
τόπος εκπλήρωσης είναι κρίσιμος για την εφαρμογή της διάταξης
∙
(γ) εντοπισμός του
τόπου εκπλήρωσης της παροχής. Με το άρθρ. 5(1) ΚΒΙ έγινε προσπάθεια επίλυσης
των προβλημάτων υπό (β) και (γ) για τις δύο κυριότερες κατηγορίες συμβάσεων: πώ-
ληση εμπορευμάτων και παροχή υπηρεσιών. Γι’ αυτές ορίστηκε ότι ως τόπος εκπλή-
ρωσης θα λαμβάνεται πάντοτε, ανεξάρτητα από τη δικονομική θέση των μερών, αυ-
32