ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟΙ ΣΤΗΝ ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΕΠΕ
72
Η προσωπική ευθύνη των συμβούλων προστατεύεται μόνο όταν αυτοί ενεργούν μέ-
σα στο πλαίσιο της πληρεξουσιότητάς τους και μόνο ως οι αντιπρόσωποι της εταιρεί-
ας. Πότε όμως οι σύμβουλοι ενεργούν ως αντιπρόσωποι μέσα σε αυτό το πλαίσιο;
Όταν οι πράξεις τους βρίσκονται σε αρμονία με τις ρυθμίσεις του ιδρυτικού εγγρά-
φου και του καταστατικού της εταιρείας καθώς και τις πρόνοιες του νόμου, ευρίσκο-
νται δηλαδή, μέσα στo πλαίσιο των εξουσιών (intra vires) της εταιρείας.
Οι σύμβουλοι μπορεί να ευρεθούν προσωπικά υπεύθυνοι
39
απέναντι στους τρίτους
όταν αναλαμβάνουν προσωπικές υποχρεώσεις ή συναλλάσσονται και συμβάλλο-
νται με τα δικά τους ονόματα ή δεν αποκαλύπτουν την επωνυμία της εταιρείας ή την
ύπαρξη αντιπροσώπευσης.
40
Επίσης, καθίστανται προσωπικά υπεύθυνοι όταν, υπερ-
βαίνοντας την πραγματική πληρεξουσιότητά τους, ενεργούν κατά παράβαση των κα-
θηκόντων τους.
41
Το ζήτημα της ύπαρξης ή όχι προσωπικής ευθύνης των συμβούλων είναι περιπτωσι-
ολογικό και οι σχετικοί κανόνες δικαίου εφαρμόζονται πάνω στη βάση των πραγμα-
τικών γεγονότων της υπόθεσης.
42
Οι σύμβουλοι δεν έχουν εξουσία να ενεργούν ατομικά και ξεχωριστά ως αντιπρό-
σωποι της εταιρείας αλλά ενεργούν εκ μέρους της με πραγματική πληρεξουσιότητα
43
στις συνεδρίες του ΔΣ, του οποίου οι συλλογικές αποφάσεις εκφράζονται σε αποφά-
σεις της εταιρείας.
Ο διευθύνων σύμβουλος διαθέτει τόσο την πραγματική όσο και την προφανή πληρε-
ξουσιότητα, προς τους τρίτους, για να εκτελεί τις εταιρικές υποθέσεις με τον συνηθι-
σμένο τρόπο εργασίας ή για να ενεργεί και να συμβάλλεται με τρίτα πρόσωπα εκ μέ-
ρους της εταιρείας.
Ο σύμβουλος και ο γραμματέας, από μόνοι τους, δεν διαθέτουν την πληρεξουσιότη-
τα να ενεργούν ατομικά ως αντιπρόσωποι της εταιρείας ούτε την προφανή πληρεξου-
σιότητα να ενεργούν και να δεσμεύουν την εταιρεία.
44
Το ΔΣ, αν αυτό επιτρέπεται από το καταστατικό, μπορεί να παραχωρεί όλες ή κάποιες
από τις εξουσίες του σε ένα ή περισσότερα από τα μέλη του ή και σε οποιοδήποτε άλ-
39. Το ζήτημα και η έκταση της προσωπικής ευθύνης του αντιπροσώπου και η έκταση της δέ-
σμευσης του αντιπροσωπευόμενου ρυθμίζεται στο Κεφ. 149, Άρθρα 187 και 190. Βλ. και τη
Ferguson v Wilson ό.π.
40.
A.D. Hotel & Catering Ltd v Takis Pilava ό.π. στη σελ. 90
, στην
Ahmed Kawal Naser El Din v
Fereos Ltd (1983) 1 C.L.R. 298
το Δικαστήριο κατέληξε ότι ο σύμβουλος αγόραζε τα προϊόντα
με την προσωπική του ιδιότητα και όχι ως σύμβουλος της εταιρείας, αφού ουδέποτε είχε απο-
καλύψει την ύπαρξη της εταιρείας για την οποία κατ’ ισχυρισμό ενεργούσε. Βλ. και τη
Ιάκωβος
Γεωργιάδης v The Bernoulli Trading Co. Ltd (1994) 1 Α.Α.Δ. 629.
41.
Hopkins v TL Dallas Group Ltd [2004] E.W.H.C. 1379 Ch.
42.
Ηλίας Θεοδότου ν MIchaelides & Diana Estates Ltd, και άλλων (2010) 1 Α.Α.Δ. 727.
43.
Freeman & Lockyer v Blickhurst Park Properties (Mangal) Ltd ό.π.
44.
George Whitechurch Ltd v Cavanagh (1902) A.C. 117.