Previous Page  40 / 44 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 40 / 44 Next Page
Page Background

Η Α

ΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

Σ

ΤΗΝ

Ε

ΝΩΣΙΑΚΗ

Δ

ΙΚΑΙΟΤΑΞΙΑ

204

υφίσταται περιφέρεια στην επικράτεια της Ένωσης, σύμφωνα με τα όσα καταλογίζουν οι

υπέρμαχοι της συγκεκριμένης θέσης, η οποία να μην είναι δυνητικός δικαιούχος οικο-

νομικής στήριξης από τα διαρθρωτικά ταμεία, γεγονός που αλλοιώνει τον επιλεκτικό χα-

ρακτήρα της παρέμβασης και απομειώνει την αποτελεσματικότητά της. Στις προσημειού-

μενες αστοχίες του συστήματος, προστίθενται και λειτουργούν υπονομευτικά για τη λυ-

σιτέλεια της ενωσιακής χρηματοδοτικής επικουρίας, η αβελτηρία των δημοσίων διοική-

σεων στα ασθενέστερα οικονομικά κράτη μέλη και οι χρόνιες διαχειριστικές ανεπάρκει-

ες των εθνικών υπηρεσιών που είναι επιφορτισμένες με τη διεκπεραίωση των προγραμ-

μάτων, λόγω της ελλιπούς στελέχωσης και κατάρτισής τους. Οι αυξημένες, με βάση τους

σχετικούς κανονισμούς, διαχειριστικές απαιτήσεις δυσχεραίνουν το έργο και εν τέλει την

πρόσβαση στη χρηματοδότηση, ειδικά των μικρότερων και πιο απομονωμένων περιφε-

ρειών

633

.

Ενώ είναι αντιπαραγωγική και ανεδαφική ενδεχόμενη επιχειρηματολογική διολίσθη-

ση στην κατεύθυνση πλήρους αποδόμησης της πολιτικής συνοχής της Ένωσης, δεν πα-

ρέλκει η στοχευμένη κριτική προσέγγιση συγκεκριμένων πτυχών της. Σχετικώς, η τελευ-

ταία αναθεώρηση των κανονισμών για τα διαρθρωτικά ταμεία έχει ως βασική προτεραι-

ότητα τη μείωση των διοικητικών βαρών και την απλοποίηση των διαδικασιών για την

εκταμίευση των ενωσιακών κονδυλίων. Η voluntas, επομένως, για επίσπευση των διαδι-

κασιών και διευκόλυνση των αρμόδιων εθνικών, κεντρικών και περιφερειακών αρχών

υφίσταται και οι τροποποιήσεις των σχετικών κανονισμών μένει να κριθούν in factum.

Σε ό,τι αφορά τις αιτιάσεις για μη λειτουργική οριοθέτηση των δυνητικών δικαιούχων

των πόρων, ενώ δεν τίθεται εν αμφιβόλω ο ευρύς προσδιορισμός του άρθρου 174 εδ.

3 ΣΛΕΕ, πρέπει να επισημανθεί ότι όλες οι περιφέρειες δεν έχουν συλλήβδην πρόσβα-

ση στις ίδιες χρηματοδοτικές δυνατότητες, καθώς κατατάσσονται από τους κανονισμούς

σε τρεις βασικές κατηγορίες, ανάλογα με το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕγΠ) τους

634

.

Παράλληλα, το Ταμείο Συνοχής επικουρεί αποκλειστικά τα κράτη μέλη με το χαμηλότερο

μέσο όρο ΑΕγχΠ, δηλαδή κυρίως χώρες της Κεντρικής και της Ανατολικής Ευρώπης, κα-

θώς και την Ελλάδα, την Κύπρο, τη Μάλτα και την Πορτογαλία. Να σημειωθεί επίσης, ότι

εν μέσω δημοσιονομικής λιτότητας, εγκρίθηκε μετά το 2010 αυξημένη συγχρηματοδό-

τηση ιδίως για την Ισπανία, την Ελλάδα, την Ιρλανδία, την Ιταλία, τη Λιθουανία και την

Πορτογαλία, τις χώρες δηλαδή, οι οποίες έχουν πληγεί περισσότερο από τη κρίση και

κατανέμονται στις πιο πτωχές περιφέρειες από όλα τα κράτη μέλη. Ο Ι.

Μ

ΟΥΡΝΙΑΝΑΚΗΣ

,

Άρθρo 174 ΣΛΕΕ σε

Β

.

Χ

ΡΙΣΤΙΑΝΟΣ

,

Συνθήκη ΕΕ και ΣΛΕΕ - Κατ’άρθρο ερμηνεία, σ. 850, τονίζει την ευρεία διατύπωση του άρθρου

174 εδ. 3 ΣΛΕΕ («

Η Ένωση αποσκοπεί, ιδιαίτερα, στη μείωση των διαφορών μεταξύ των επιπέδων ανάπτυξης

των διαφόρων περιοχών και στη μείωση της καθυστέρησης των πλέον μειονεκτικών περιοχών. Μεταξύ των

εν λόγω περιοχών, δίδεται ιδιαίτερη προσοχή στις αγροτικές περιοχές, τις περιοχές που συντελείται βιομηχα-

νική μετάβαση και τις περιοχές που πλήττονται από σοβαρά και μόνιμα φυσικά ή δημογραφικά προβλήματα,

όπως οι υπερβόρειες περιοχές που είναι ιδιαίτερα αραιοκατοικημένες και οι νησιωτικές, διασυνοριακές και

ορεινές περιοχές

») και την εν δυνάμει υπαγωγή σε αυτό του συνόλου σχεδόν των ευρωπαϊκών περιφερειών.

633. Ο A.

P

UTTLER

,

Solidarität als Finanzausgleich ? Die europäische Kohäsionspolitik, σ. 55, δίνει έμφαση στα ση-

μαντικά διοικητικά βάρη και στις χρονοβόρες διαδικασίες για την εκταμίευση των κονδυλίων. Τα εθνικά σχέ-

δια και επιχειρησιακά προγράμματα, όπως τονίζει, πρέπει να υποβληθούν και να εγκριθούν από την Επιτρο-

πή

ex ante

και

ex post

.

634. Οι περιφέρειες κατατάσσονται σε λιγότερο ανεπτυγμένες (μικρότερο από το 90% του ενωσιακού μέσου όρου),

σε περιφέρειες μετάβασης (75-90%) και σε πιο ανεπτυγμένες (90% και άνω).