34 / 44
Η Α
ΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
Σ
ΤΗΝ
Ε
ΝΩΣΙΑΚΗ
Δ
ΙΚΑΙΟΤΑΞΙΑ
198
ενός ισόρροπου επιπέδου ανάπτυξης στην ευρωπαϊκή επικράτεια
611
. Υπ’αυτή την έννοια,
η πολιτική συνοχής, η οποία συνιστά μετεξέλιξη και συνέχεια της περιφερειακής πολιτι-
κής της Ένωσης, αποτελεί έκφραση αλληλεγγύης μεταξύ, αλλά και εντός των κρατών με-
λών
612
. Και τούτο, διότι το μεγαλύτερο μέρος της χρηματοδότησης της εν λόγω ενωσια-
κής δράσης δεν κατευθύνεται μόνο στα λιγότερο ανεπτυγμένα οικονομικά κράτη μέλη,
αλλά και στις μειονεκτούσες αναπτυξιακά περιφέρειες της ευρωπαϊκής επικράτειας, με
δεδομένο ότι υφίστανται ανισότητες και σημαντικές διαφορές, όχι μόνο μεταξύ των κρα-
τών μελών, αλλά και στο εσωτερικό τους
613
.
Οι απαρχές της περιφερειακής πολιτικής της Ένωσης ανάγονται στις ιδρυτικές
Συνθήκες
614
. Οι πρώτες αναφορές απαντώνται στη Συνθήκη της Ρώμης (άρθρο 80 Συνθ.
ΕΟΚ για τις μεταφορές), οι οποίες προέβλεπαν και την ίδρυση Ευρωπαϊκού Κοινωνικού
Ταμείου (άρθρο 123 Συνθ.ΕΟΚ) με σκοπό τη βελτίωση των δυνατοτήτων απασχόλη-
σης των εργαζομένων και την προώθηση της επαγγελματικής κινητικότητας εντός της
Κοινότητας. Το πρώτο αυτό διαρθρωτικό ταμείο πλαισιώθηκε το 1975, μετά από τη δι-
εύρυνση της Κοινότητας και την είσοδο τριών νέων κρατών μελών, από το Ευρωπαϊκό
611. Ανακοίνωση της Επιτροπής, στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στο Συμβούλιο, στην Ευρωπαϊκή Οικονομική και
Κοινωνική Επιτροπή, στην Επιτροπή των Περιφερειών, Πράσινη Βίβλος για τη συνοχή - Μετατροπή της εδα-
φικής ποικιλομορφίας σε προτέρημα, 6.10.2008, {SEC(2008) 2550}, COM(2008) 616 τελικό. Βλ. H.
O
BERDORFF
,
La cohésion économique, sociale et territoriale, instrument de la solidarité
européenne, in
C
H
.
B
OUTAYEB
(
éd.
),
La solidarité
dans l’Union Européenne: éléments constitutionnels et matériels, σ. 283-284, ο οποίος
επισημαίνει ότι η συνοχή είναι υποδηλωτική της βούλησης συμβίωσης στο ίδιο έδαφος και δεν μπορεί να λεί-
πει από μια συνολική θεώρηση της αλληλεγγύης. Στο ίδιο πνεύμα,
J
.
M
OLINIER
(
éd.
),
Les principes fondateurs
de l’Union européenne, σ. 250, ο οποίος θεωρεί την πολιτική συνοχής ως μετάφραση της αρχής της αλλη-
λεγγύης μεταξύ των κρατών μελών. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην προγραμμματική περίοδο 2007-2013, ο
βασικότερος στόχος που κλήθηκαν να εξυπηρετήσουν τα διαρθρωτικά ταμεία ήταν η «σύγκλιση» - οι άλλοι
δύο ήταν η «περιφερειακή ανταγωνιστικότητα και απασχόληση» και η «ευρωπαϊκή εδαφική συνεργασία». Τα
κονδύλια που διατέθηκαν με βάση το στόχο «σύγκλιση» ανήλθαν σε 282,8 δισεκατομμύρια ευρώ και αντι-
προσωπεύουν το 81,5% του συνόλου. Βλ. σχετικώς τον ιστότοπο της Γενικής Διεύθυνσης Περιφερειακής Πο-
λιτικής της Επιτροπής (τελευταία πρόσβαση 12.05.2016):
http://ec.europa.eu/regional_policy/archive/policy/object/index_el.htm.
612.
C
.
B
LUMANN
,
L
.
D
UBOUIS
,
Droit matériel de l’Union européenne, 4ème éd., Paris, Litec, 2006, σ. 309. Στην
ελληνική βιβλιογραφία, βλ.
Ν
.
Μ
ΑΡΑΒΕΓΙΑΣ
,
Περιφερειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οικονομική
και κοινωνική συνοχή, σε
Γ
.
Δ
ΗΜΟΠΟΥΛΟΣ
,
Γ
.
Μ
ΠΑΛΤΑΣ
,
Ι
.
Χ
ΑΣΣΙΔ
(
επιμ.
),
Εισαγωγή στις ευρωπαϊκές σπου-
δές, 2η έκδ., Αθήνα, εκδ. Σιδέρη, 2007·
Κ
.-
Σ
.
Μ
ΗΤΣΟΠΟΥΛΟΣ
,
Λ
.
Μ
ΠΑΜΠΑΛΙΟΥΤΑΣ
,
Ευρωπαϊκή ολοκλήρω-
ση και περιφερειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εκδ. Σάκκουλα, Αθήνα-Θεσσαλονίκη, 2014·
Α
.
Μ
Ε
-
ΤΑΞΑΣ
,
Π
.
Γ
ΡΗΓΟΡΙΟΥ
(επιμ.), Ευρωπαϊκή Διακυβέρνηση και Ευρωπαϊκή Περιφέρεια, Αθήνα - Κομοτηνή, Αντ.
Ν. Σάκκουλας, 2006.
613. Όπως προκύπτει από τα στοιχεία του 2011, το ακαθάριστο εγχώριο προϊόν (ΑΕγχΠ) των περιφερειών της Ένω-
σης κυμαινόταν από το 29% του τότε μέσου όρου της Ένωσης των 27 στην περιφέρεια Σεβεροζαπάντεν της
Βουλγαρίας και στη βορειο-ανατολική περιφέρεια της Ρουμανίας, έως το 321% του μέσου όρου στο Κεντρικό
Λονδίνο (Ηνωμένο Βασίλειο). Η περιφερειακή πολιτική της ΕΕ αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο κονδύλιο του
προϋπολογισμού της, για την περίοδο 2014-2020 (351,8 δισ. ευρώ σε σύνολο 1 082 δισ. ευρώ) και αποτε-
λεί το κυριότερο επενδυτικό εργαλείο της Ένωσης. Σύμφωνα με τις προτεραιότητες που έχουν καθορισθεί, οι
πόροι αυτοί αξιοποιούνται στη χρηματοδότηση στρατηγικών υποδομών στους τομείς των μεταφορών και των
επικοινωνιών, στη διευκόλυνση της μετάβασης σε μια οικονομία φιλικότερη προς το περιβάλλον, στη στήρι-
ξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στη δημιουργία νέων και μονιμότερων ευκαιριών απασχόλησης, στην
ενίσχυση και τον εκσυγχρονισμό των εκπαιδευτικών συστημάτων, καθώς και στην καταπολέμηση του κοινω-
νικού αποκλεισμού.
614. Για ένα σύντομο ιστορικό, με αναδρομή στις διαδοχικές τροποποιήσεις των Συνθηκών, βλ. Ι.
Μ
ΟΥΡΝΙΑΝΑΚΗΣ
,
Άρθρo 174 ΣΛΕΕ σε
Β
.
Χ
ΡΙΣΤΙΑΝΟΣ
,
Συνθήκη ΕΕ και ΣΛΕΕ - Κατ’άρθρο ερμηνεία, σ. 848.