35 / 42
Η ΔΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΩΝ ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΑ ΠΛΗΜΜΕΛΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ
247
αλυσιτελείς μόνον όταν προβάλλονται κατά πράξεων με τις οποίες απορρίπτε-
ται αίτημα ενδιαφερόμενου ιδιώτη και όχι επί πράξεων που εκδίδονται αυτεπαγ-
γέλτως. Έτσι, το Δ΄ Τμήμα ΣτΕ ακύρωσε πράξη ανάκλησης άδειας ασκήσεως του
επαγγέλματος του φυσικοθεραπευτή λόγω αναρμοδιότητας του οργάνου που εξέ-
δωσε την πράξη, απέρριψε δε την ένσταση της διοίκησης ότι ο λόγος προβαλλό-
ταν αλυσιτελώς, με την επισήμανση ότι η ανάκληση δεν είχε προκληθεί από αίτη-
μα του προσφεύγοντος
59
. Γρήγορα όμως η προϋπόθεση αυτή εγκαταλείφθηκε και
οι νεότερες αποφάσεις του Συμβουλίου δέχονται ότι προβάλλονται αλυσιτελώς
τυπικοί λόγοι και επί αυτεπάγγελτης ανάκλησης της άδειας λειτουργίας ραδιοτη-
λεοπτικού σταθμού την οποία κατείχε λυθείσα ανώνυμη εταιρεία
60
, καθώς και επί
έκθεσης αυτοψίας αυθαιρέτου στην περίπτωση διαφημιστικής πινακίδας που είχε
κατασκευασθεί χωρίς οικοδομική άδεια
61
.
Μια αξιοσημείωτη εφαρμογή της αλυσιτέλειας επί πράξεων δέσμιας αρμοδιότη-
τας αφορά την περίπτωση κατά την οποία η διαδικαστικά πλημμελής απόφαση
της διοίκησης συνιστά άσκηση προπαρασκευαστικής αρμοδιότητας αμιγώς διαδι-
καστικού περιεχομένου. Στην απόφαση ΣτΕ 2804/2012, στην οποία προσβαλλό-
μενη πράξη ήταν η άρνηση του Υπουργού να επαναφέρει στην υπηρεσία υπάλλη-
λο του ΟΤΕ που είχε απολυθεί επί δικτατορίας, ανέκυψε το ερώτημα περί της νό-
μιμης σύνθεσης γνωμοδοτούντος συλλογικού οργάνου, ενόψει αιτήσεως εξαιρέ-
σεως που είχε υποβάλλει η ενδιαφερόμενη. Το δικαστήριο δέχθηκε ότι νομίμως
απερρίφθη το αίτημα εξαιρέσεως, ενόψει δε του γεγονότος αυτού αλυσιτελώς
προβάλλονταν λόγος ως προς τη νομιμότητα της σύνθεσης του συλλογικού οργά-
νου κατά τη λήψη της απόφασης επί της αιτήσεως εξαιρέσεως.
Η απόφαση συλλογικού οργάνου ως προς την εξαίρεση μέλους του δεν συνιστά
καταρχήν ενάσκηση δέσμιας αρμοδιότητας με τη στενή έννοια του όρου, εφόσον
τα μέλη του οργάνου πρέπει να αξιολογήσουν την ύπαρξη ή όχι εχέγγυων αμε-
ροληψίας με βάση τα πραγματικά δεδομένα της υπόθεσης. Στην προκείμενη πε-
ρίπτωση όμως, η αίτηση εξαιρέσεως επικαλούνταν αμιγώς νομικό λόγο, δεδομέ-
νου ότι, κατά την αιτούσα, από τον κανόνα αμεροληψίας της διοίκησης απορρέ-
ει υποχρέωσης απόφανσης από συλλογικό όργανο με νέα σύνθεση, όταν η προη-
γούμενη απόφασή του με συμμετοχή ορισμένων ίδιων προσώπων έχει ακυρωθεί
με απόφαση του ΣτΕ. Το δικαστήριο έκρινε πρώτα ότι αυτό το αίτημα εξαίρεσης
ήταν νομικά αβάσιμο, οπότε δεν θα μπορούσε να γίνει δεκτό, για να δεχθεί στη
συνέχεια ότι δεν είχε σημασία εν προκειμένω η σύνθεση του συλλογικού οργάνου
κατά την κρίση του αιτήματος εξαίρεσης.
59. ΣτΕ 3538/2005.
60. ΣτΕ 2916/2007.
61. ΣτΕ 320/2006.