ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ

[13]

ΤΟ ΕΝΔΙΚΟ ΜΕΣΟ ΤΗΣ ΕΦΕΣΗΣ

446

Γ. ΚΟΥΚΟΥΤΣΗΣ / Γ. ΣΚΟΥΛΟΥΔΗΣ / Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ

κή αρχή, η οποία προς τούτο χορηγεί ατελώς ειδικό σημείωμα στον υπόχρεο, ύστε-

ρα από αίτησή του. Αν καταβληθεί παράβολο μικρότερο από εκείνο που αναφέρε-

ται στο σημείωμα, το ένδικο βοήθημα απορρίπτεται ως απαράδεκτο. Αν καταβλη-

θεί το παράβολο που αναφέρεται στο σημείωμα, αλλά αυτό είναι μικρότερο του κα-

τά το νόμο οφειλομένου, το δικαστήριο προχωρεί στην εκδίκαση της υπόθεσης και,

αν το ένδικο βοήθημα ή μέσο απορριφθεί για άλλο λόγο, το παράβολο που ελλείπει

καταλογίζεται με την απόφαση του δικαστηρίου και εισπράττεται κατά τις διατάξεις

για την είσπραξη των δημοσίων εσόδων. Προς τούτο, ο γραμματέας του δικαστηρί-

ου αποστέλλει, χωρίς υπαίτια καθυστέρηση, αντίγραφο της απόφασης στην αρμό-

δια δημόσια οικονομική υπηρεσία. Αν η έφεση στρέφεται κατ’ αποφάσεων μονομε-

λούς δικαστηρίου, τα αντίστοιχα ποσά ή ποσοστά των παραβόλων μειώνονται στο

μισό. Οι διατάξεις που προβλέπουν ειδικά παράβολα, όπως αυτές εκάστοτε ισχύουν,

εφαρμόζονται και κατά τη διαδικασία εκδίκασης των διοικητικών διαφορών ουσίας

από τα τακτικά διοικητικά δικαστήρια. Τα ποσά ή τα ποσοστά των παραβόλων μπο-

ρούν να αναπροσαρμόζονται με προεδρικά διατάγματα, τα οποία εκδίδονται ύστε-

ρα από πρόταση του Υπουργού Δικαιοσύνης. Σε περίπτωση άσκησης κοινής έφεσης

από περισσότερους, αν, κατά το ουσιαστικό δίκαιο, η απαίτηση ή η οφειλή τους είναι

σε ολόκληρο, καταβάλλεται από όλους μαζί ένα μόνο παράβολο, ενώ, αν η απαίτη-

ση ή η οφειλή τους είναι διαιρετή, καταβάλλεται από καθέναν ολόκληρο το παράβο-

λο

[ΣτΕ 3017/2013 ΕΔΔΔ 58,1007]

. Το παράβολο, αν η έφεση απορριφθεί για οποιονδή-

ποτε λόγο, καταπίπτει υπέρ του Δημοσίου, ενώ, αν αυτή γίνει δεκτή ή αν η δίκη κα-

ταργηθεί για οποιονδήποτε λόγο, αποδίδεται σε αυτόν που το κατέβαλε. Οι έννο-

μες αυτές συνέπειες επέρχονται ακόμη και αν δεν υπάρχει σχετική ρητή διάταξη στην

απόφαση. Αν η έφεση γίνει δεκτή εν μέρει, το παράβολο αποδίδεται κατά ένα μέρος

του, το οποίο και καθορίζεται κατά την κρίση του δικαστηρίου. Το δικαστήριο μπο-

ρεί, εκτιμώντας τις περιστάσεις, να διατάξει την απόδοση του παραβόλου ακόμη και

όταν απορρίπτεται η έφεση. Επίσης, μπορεί να διατάξει το διπλασιασμό του παραβό-

λου αν η έφεση είναι προδήλως απαράδεκτη ή προδήλως αβάσιμη. Στην περίπτω-

ση αυτή, το επιπλέον ποσό που καταλογίζεται εισπράττεται κατά τις διατάξεις για την

είσπραξη των δημοσίων εσόδων. Προς τούτο, ο γραμματέας του δικαστηρίου απο-

στέλλει, χωρίς υπαίτια καθυστέρηση, αντίγραφο της απόφασης στην αρμόδια δημό-

σια οικονομική υπηρεσία. Αν, σε συγκεκριμένη περίπτωση, καταβλήθηκε παράβο-

λο χωρίς να υπάρχει κατά νόμο υποχρέωση προς τούτο, διατάσσεται με την απόφα-

ση, και ανεξάρτητα από την έκβαση της δίκης, η επιστροφή του

[Σχετικά με την κατα-

βολή παραβόλου για την αναβολή της συζήτησης βλ. άρθρο 135 ΚΔΔ μετά τον Ν 4465/2017]

2. Χρηματική αξία

Το παράβολο έχει καθιερωθεί στην ισχύουσα νομοθεσία προκειμένου να αποτρέπει

από την άσκηση επιπόλαιων και αστήρικτων ενδίκων βοηθημάτων και μέσων. Από

την άλλη πλευρά δεν πρέπει η πρόσβαση στα δικαστήρια να μετατραπεί σε μια πολυ-

τελή διαδικασία, μόνο για τους οικονομικά ισχυρούς. Συνεπώς, το ύψος του παρα-