ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ

ΕΦΕΣΗ

[13]

Γ. ΚΟΥΚΟΥΤΣΗΣ / Γ. ΣΚΟΥΛΟΥΔΗΣ / Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ

445

απόφασης που δημοσιεύθηκε πριν από την έναρξη ισχύος του ΚΔΔ εφαρμογή έχει,

ως προς το καταβλητέο παράβολο, το άρθρο 63 του ΠΔ 341/1978, έστω και αν αυτό

έχει καταβληθεί μετά την έναρξη ισχύος του Κώδικα

[ΣτΕ 723/2008]

Όταν πλείονες εκ-

καλούντες που ομοδικούν παραδεκτά, ασκούν έφεση κατά της απόφασης, οφείλεται

ένα μόνο παράβολο για όλους

[ΣτΕ 723/2008]

Το παράβολο καταβάλλεται για τη συζήτηση της υπόθεσης, πρέπει δε, σύμφωνα

με το άρθρο 277 παρ. 1 του ΚΔΔ, για το παραδεκτό της έφεσης να προσκομισθεί,

ως την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης, το προβλεπόμενο από τις κείμενες διατάξεις

αποδεικτικό καταβολής παραβόλου. Αν δεν προσκομισθεί το αποδεικτικό αυτό ως

την πρώτη συζήτηση της υπόθεσης, ο πρόεδρος του δικαστηρίου ή ο εισηγητής κα-

λεί, και μετά τη συζήτηση, τον πληρεξούσιο δικηγόρο ή το διάδικο, εφόσον παρίστα-

ται αυτοπροσώπως, να το καταβάλει, τάσσοντας εύλογη κατά την κρίση του προθε-

σμία. Η πρόσκληση γίνεται τηλεφωνικώς από τον γραμματέα, ο οποίος βεβαιώνει με

σημείωση στο εσωτερικό του φακέλου της δικογραφίας το χρόνο της ειδοποίησης,

το ζητούμενο παράβολο και την προθεσμία. Αν η τηλεφωνική πρόσκληση είναι αδύ-

νατη ή δυσχερής, αποστέλλεται έγγραφο, αντίγραφο του οποίου τηρείται στο φάκε-

λο της δικογραφίας. Στο αντίγραφο αυτό σημειώνεται η ημερομηνία αποστολής του

εγγράφου

Το παράβολο ορίζεται για την έφεση και την αντέφεση σε 200 ευρώ

. Κατ’ εξαίρεση,

στις χρηματικού περιεχομένου φορολογικές και τελωνειακές εν γένει διαφορές, το

παράβολο για την προσφυγή, την έφεση και την αντέφεση ορίζεται σε ποσοστό ίσο

προς το 1% του αντικειμένου της διαφοράς και μέχρι του ποσού των 15.000 ευρώ

Αν το παράβολο υπερβαίνει το ποσό των 3.000 ευρώ, καταβάλλεται το ποσό αυτό,

το επιπλέον δε τυχόν οφειλόμενο και μέχρι του ορίου των 15.000 ευρώ, καταλογίζε-

ται, αν συντρέχει περίπτωση, με την οριστική απόφαση του δικαστηρίου επί της έφε-

σης. Ως αντικείμενο της διαφοράς θεωρείται η διαφορά του κύριου φόρου, δασμού,

τέλους ή προστίμου. Για την έφεση και την αντέφεση ως αντικείμενο της διαφοράς,

όταν από το νόμο προβλέπεται η υποβολή δήλωσης του φορολογουμένου πριν από

την έκδοση της σχετικής πράξης, θεωρείται η διαφορά του κύριου φόρου, που προ-

κύπτει ανάμεσα σε εκείνον που αντιστοιχεί στη δήλωση και σε αυτόν που καθορί-

στηκε με την απόφαση. Στην περίπτωση που δεν προβλέπεται η υποβολή δήλωσης,

ως αντικείμενο της διαφοράς θεωρείται το ποσό που καθορίστηκε στην πρωτόδικη

απόφαση. Στις περιπτώσεις αυτές η έφεση απορρίπτεται ως απαράδεκτη, εάν κατά

την κατάθεση του εισαγωγικού δικογράφου της δίκης δεν καταβληθεί, από τον υπό-

χρεο, το 1/3 του οφειλόμενου παραβόλου, έως δε την πρώτη συζήτηση της υπόθε-

σης τα υπόλοιπα 2/3 αυτού. Το παράβολο υπολογίζεται από την αρμόδια φορολογι-

53. Άρθρο 139Α του ΚΔΔ.

54. Άρθρο 37 παρ. 4 Ν 4446/2016.

55. Άρθρο 37 παρ. 5 Ν 4446/2016.