41 / 54
ΕΝΝΟΙΑ, ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΚΥΡΟΣ ΤΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗΣ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ
87
Είναι προφανές ότι ο προσδιορισμός του προσώπου του εργοδότη είναι κρίσιμης σημασίας σε
κάθε περίπτωση ατομικής εργατικής διαφοράς, αφού με βάση την σχετική δικαστική εκτίμηση θα
κριθεί τόσο το ζήτημα της παθητικής νομιμοποίησης όσο και η ύπαρξη ερημοδικίας
15
.
Πρέπει να συμπληρώσουμε ότι επί ανώνυμης εταιρείας οι διοικούντες αυτήν δεν έχουν
μεν προσωπική υποχρέωση για τα χρέη της εταιρείας, μεταξύ των οποίων και για τις οικονομικές
υποχρεώσεις της έναντι των εργαζομένων, αλλά είναι δυνατόν να υπάρξει προσωπική ευθύνη
αυτών από αδικοπραξία κατά το άρθρο 914 ΑΚ, αφού η αρχή της μη ευθύνης των διοικούντων
την εταιρεία κάμπτεται στην περίπτωση που υπάρχει πταίσμα (δόλο ή αμέλεια) αυτών από
αδικοπραξία βάσει των γενικών αρχών, οπότε υφίσταται ευθύνη τους
16
, Συνεπώς, εκτός από
την ευθύνη της εταιρείας ως εργοδότη, υπό τις προαναφερθείσες συνθήκες μπορεί να προκύψει
ευθύνη εις ολόκληρον και των διοικούντων αυτήν
17
.
Το στοιχείο του χρόνου στη σύμβαση εργασίας
Δεδομένου ότι η διάθεση της εργασιακής δύναμης εκ μέρους του μισθωτού
δεν γίνεται εφάπαξ αλλά εκτείνεται στο χρόνο κατά κανόνα με επαναλαμβανόμε-
νες, όπως ήδη αναφέραμε, τακτικές χρονικές ενότητες (ωράριο εργασίας), η σύμ-
βαση εξαρτημένης εργασίας εντάσσεται στην κατηγορία των λεγόμενων διαρκών
συμβάσεων
18
. Έτσι, το στοιχείο του χρόνου αποτελεί ένα ακόμη δομικό συστα-
τικό της εργασιακής σχέσης, με άμεσες και έμμεσες συνέπειες σε διάφορα επίπεδα,
τόσο κατά την ίδρυση και τη λειτουργία όσο και κατά τη λύση αυτής (π.χ. διάκριση
της σύμβασης εργασίας σε «ορισμένου» και «αορίστου» χρόνου, σε πλήρους και
«μερικής απασχόλησης», έντονη και ιδιόμορφη εμφάνιση του συνδεόμενου με τον
παράγοντα «χρόνο» ζητήματος της «υπερημερίας», λήψη υπόψη της «προϋπηρεσί-
ας» για τον υπολογισμό της αποζημίωσης απόλυση κ.ο.κ.).
Το προσωπικό στοιχείο της σύμβασης εργασίας
Πέραν αυτών, από τον ενοχικό χαρακτήρα της σύμβασης εργασίας αλλά και από
τη φύση του ίδιου του περιεχομένου της (παροχή προσωπικής εργασίας) προκύπτει
και ένα ακόμη βασικό χαρακτηριστικό αυτής, που είναι το έντονο προσωπικό
στοιχείο το οποίο διαπερνά σε όλα τα επίπεδα την εργασιακή σχέση. Είναι προ-
φανές ότι το στοιχείο αυτό θα πρέπει επίσης να λαμβάνεται υπόψη κατά την προ-
σέγγιση των επί μέρους ζητημάτων που προκύπτουν κατά την ίδρυση, τη λειτουρ-
γία και λύση της σύμβασης εργασίας.
15. ΑΠ 693/2014 ΕΕργΔ 73, 2014, 1394.
16. ΑΠ 29/2006 ΕλΔνη 47, 1031 = ΕΕμπΔ 2007, 601.
17. ΜΠρΑθ 1077/2016 ΕΕργΔ 75, 2016, 687, ΜΠρΑθ 1149/2013 ΝΟΜΟΣ.
18. Πρόκειται για τις συμβάσεις το περιεχόμενο των οποίων προσδιορίζεται σε συνάρτηση με
μια ευρύτερη χρονική μονάδα, πράγμα που σημαίνει ότι συνδέονται με μια συνεχιζόμενη
ή επαναλαμβανόμενη στο χρόνο συμπεριφορά των μερών. Βλ.
Γεωργακόπουλος Λ.
, Το δί-
καιο των διαρκών ενοχών, 1979,
Κουκιάδης Ι.
, Τινά περί των διαρκών ενοχικών συμβάσε-
ων, Αρμ 22, 1974, σελ. 749 επ.,
Παπακώστα Ε./Κατσίανης Χ.
, Ανατροπή των διαρκών συμ-
βάσεων και των de facto συμβατικών σχέσεων, ΝοΒ 29, 1981, σελ. 790 επ.