Η ΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ
98
στηρίου, ενώπιον του οποίου εκκρεμεί η διακοπείσα δίκη359. Την παραπάνω πρό-
σκληση αναπληρώνει η κλήση προς συζήτηση αγωγής ή ενδίκου μέσου360.
Σχετικά με τις εξώδικες δηλώσεις, τίθεται το ερώτημα κατά πόσο περιλαμβά-
νονται στο αρνητικό αξιολογικό περιεχόμενο του άρθρου 265 ΚΠολΔ, ώστε να
μην επιφέρουν έννομες συνέπειες κατά του προσωρινού κληρονόμου, ή όχι. Έχει
κριθεί361 ότι η εξώδικη δήλωση προς καλούμενο ως κληρονόμο κατά τη διάρκεια
της προθεσμίας αποποίησης δεν είναι ανεπίτρεπτη, αλλά μπορεί να συντελεστεί
εγκύρως, ακόμα και αν λάβει χώρα διαρκούσης της προθεσμίας αποποιήσεως εκ
μέρους του της κληρονομιάς του αποβιώσαντος. Και αυτό, με το επιχείρημα ότι
το ως άνω άρθρο (265 ΚΠολΔ) τυγχάνει εφαρμογής μόνον επί δικαστικής άσκη-
σης της αξιώσεως και όχι επί οποιαδήποτε εξώδικης πρόσκλησης προς συμμόρ-
φωση362. Σε κάθε περίπτωση, γίνεται δεκτό ότι κατά τη διάρκεια της προθεσμίας
αποποίησης δεν περιέρχεται σε υπερημερία ο κληρονόμος, αφού δεν έχει υπο-
χρέωση να αναμιχθεί363. Η όχληση μένει ουσιαστικά χωρίς αποτέλεσμα. Και αυτό
δεν είναι ξένο προς την τελεολογία του νόμου, να μη διασπάται η προθεσμία δι-
άσκεψης του κληρονόμου από οποιαδήποτε ενέργεια του δανειστή του θανό-
ντος, δικαστική ή εξώδικη, ώστε να διαμορφώνεται ελεύθερη η βούλησή του.
Εδώ όμως πρέπει να προστεθεί ότι εφόσον ο προς ον η εξώδικη δήλωση τελικά
αποδεχθεί την κληρονομία, οι συνέπειες της όχλησης θέλουν θεωρηθούν εκκινή-
σασες από τη στιγμή κατά την οποία το κρίσιμο έγγραφο είχε όντως επιδοθεί364.
Σχετικά με τις προθεσμίες για την ενέργεια μιας πράξης ή την άσκηση ενδί-
κου μέσου πρέπει να γίνει η εξής διαφοροποίηση. Η προθεσμία αποποίησης δρα
υπέρ του κληρονόμου αν ο θανών ήταν ο καθ’ ου η επίσπευση και αναστέλλε-
ται. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο, δηλαδή η προθεσμία δεν αναστέλλεται σε βά-
ρος του κληρονόμου και υπέρ του άλλου μέρους, εάν ο θανών ήταν ο επισπεύ-
359. ΑΠ 812/1994 ΕλλΔνη 1997, 579· ΕφΑθ 2732/1987 ΕλλΔνη 1988, 326· ΕφΘεσ 37/1990 Αρμ
1990, 108.
360. ΑΠ 866/1977 ΝοΒ 1978, 297. Κατά τις ΑΠ 434/2006 ΕλλΔνη 2008, 466 και ΑΠ 1662/2002 Ελ-
λΔνη 2006, 1605, είναι μη νόμιμη η επίδοση που απευθύνεται στον κληρονόμο του θανό-
ντος κατά τη διάρκεια της προθεσμίας διασκέψεως.
361. ΕφΛαρ 81/2012 ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ 2012, 286 = Αρμ 2012, 1888.
362. Βαθρακοκοίλης , ΕρΝομΑΚ, άρθρο 1858, 18. Έτσι και Hoeren, εις Schulze u.a., BGB, § 1958,
αρ. 4, για τη συναφή διάταξη του γερμανικού δικαίου, όπως και Olzen, Jura 2001, 370
(Selbst die Kenntnis, dass der Emfänger noch ausschlagen kann, schadet dem Erklärenden
nicht). Αντίθετη άποψη ο Παπαντωνίου, ΚληρΔ, § 12 ΙΙΙ, και η Ψούνη, ΚληρΔ Ι, § 2 Ι 4 Β δ.
363. Έτσι και Ψούνη, ΚληρΔ Ι, § 2, Ι 4 Β δ· Staudinger/Marotzke, § 1958, αρ. 6· MünchKomm/
Leipold, § 1958, αρ. 18· Bamberger/Roth (ΒeckOK)/Siegmann/Höger, § 1958, αρ. 6· Hoeren, εις
Schulze u.a., BGB, § 1958, αρ. 5· RGZ 79, 203.
364. MünchKomm/Leipold, § 1958, αρ. 18.