Η ΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑΣ
104
του που δεν προέρχεται από την κληρονομιαία περιουσία, διότι δεν θα ανήκαν
τα αντικείμενα στην κληρονομιαία περιουσία
378
.
Τέλος, πρέπει να αναφερθεί ένα αποφασιστικό, από το ίδιο το γράμμα του νό-
μου, επιχείρημα.
Κατά το άρθρο 1948 ΑΚ, υποχρεώσεις και δικαιώματα που απο-
σβέστηκαν με σύγχυση από την επαγωγή της κληρονομίας, στις σχέσεις πωλη-
τή και αγοραστή θεωρούνται ότι δεν αποσβέστηκαν. Η διάταξη αυτή λοιπόν δεν
αφήνει κανένα περιθώριο περί αντιθέτου ερμηνείας, διότι ο ίδιος ο νομοθέτης θε-
ωρεί ότι από και δια της επαγωγής επέρχεται σύγχυση, κατ’ ακριβολογία απορ-
ρόφηση, περιουσιών, με συνέπεια αμοιβαία δικαιώματα και υποχρεώσεις να απο-
σβήνονται δια συγχύσεως
379
. Αν δεν γινόταν αυτό και απλώς αμοιβαία δικαιώ-
ματα και υποχρεώσεις κληρονόμου και κληρονομούμενου «αδρανούσαν», το άρ-
θρο 1948 ΑΚ δεν θα είχε καμία ισχύ και θα έμενε μια ρύθμιση που θα αποτελού-
σε κενό γράμμα. Αυτή ωστόσο η ερμηνεία είναι συστηματικά ανεπίτρεπτη. Συ-
νεπώς ήδη από τη στιγμή της επαγωγής υπάρχει σύγχυση των δύο περιουσιών.
ββ. Άλλες συνέπειες της αναδρομικής λειτουργίας της αποποίησης
της κληρονομίας – ιδίως η τύχη των εκκρεμών διαθέσεων
του προσωρινού κληρονόμου
Εάν ο κληρονόμος αποποιηθεί την κληρονομία, με συνεπεία να θεωρηθεί η
κτήση της εκ μέρους του ουδέποτε γενόμενη, τίθεται ζήτημα σχετικά με τις πρά-
ξεις τις οποίες τέλεσε ενόσω διαρκούσε η προθεσμία αποποίησης. Πρόκειται, για
την ακρίβεια, για πράξεις οι οποίες τελέστηκαν ηρτημένης της διαλυτικής αιρέ-
σως της εμπρόθεσμης αποποίησης της κληρονομίας, πλην όμως για αυτές δεν
θα εφαρμοστούν οι διατάξεις των άρθρων 206 επ. ΑΚ
380
, αλλά αυτή του άρθρου
1859 ΑΚ, ως ειδικότερη. Άλλωστε, ο ίδιος ο κληρονόμος δεν έχει καν υποχρέω-
ση, αλλά δικαίωμα να τελέσει πράξεις διαχείρισης της κληρονομίας. Για το σκοπό
αυτό ο νόμος προβλέπει στο άρθρο 1859 εδ. α΄ ΑΚ ότι διαχειριστική πράξη που
έγινε από εκείνον που αποποιήθηκε, πριν από την αποποίηση της κληρονομίας,
κρίνεται απέναντι στον κληρονόμο κατά τις διατάξεις για τη διοίκηση αλλοτρί-
378. Πρβλ. όμως την εσφαλμένη άποψη του
Bamberger/Roth (ΒeckOK)/Siegmann/Höger,
§ 1953,
αρ. 3, κατά τον οποίο ο προσωρινός κληρονόμος είναι μη δικαιούχος των περιουσιακών
δικαιωμάτων της κληρονομίας, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με την ίδια τη φύση της αυ-
τοδίκαιης κτήσης της κληρονομίας.
379. Πρβλ. όμως
Απ. Γεωργιάδη
, ΚληρΔ, § 51, αρ. 15, κατά τον οποίο ο πωλητής υποχρεού-
ται να ανασυστήσει τις έννομες σχέσεις που αποσβέστηκαν. Η θέση αυτή είναι πρόδηλα
contra legem ερμηνεία.
380. Για την οποία βλ.
Ευαγγελίδου-Τσικρικά,
Εγγραφή προσημειώσεως υποθήκης ηρτημένης
της αιρέσεως, Ζητήματα από την εφαρμογή του άρθρου 206 ΑΚ, passim.