ΕΦΑΡΜΟΓΕΣ ΕΡΓΑΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

[8]

ΩΡΑΡΙΟ ΕΡΓΑΣΙΑΣ - ΥΠΕΡΩΡΙΕΣ - ΥΠΕΡΕΡΓΑΣΙΑ

174

Ι. ΣΚΑΝΔΑΛΗΣ

βαλλόμενο ωρομίσθιο προσαυξημένο με 20%, (άρθρο 1 παρ. 1 του Ν 3385/2005, ό-

πως ισχύει). Ειδικότερα, στην περίπτωση της 40ώρης εβδομαδιαίας απασχόλησης,

ώρες υπερεργασίας στο πενθήμερο συνιστούν η 41η - 45η ώρα εργασίας, και για το

εξαήμερο η 41η - 48η ώρα, ενώ για την πραγματοποίηση της εν λόγω επιπλέον εργα-

σίας δεν απαιτείται η τήρηση συγκεκριμένων προϋποθέσεων ουσιαστικών ή/και τυ-

πικών, ούτε απαιτείται ανάμειξη της αρμόδιας αρχής

Υφίσταται διάκριση μεταξύ θεσμοθετημένης και απλής υπερεργασίας. Ειδικότερα,

ως θεσμοθετημένη υπερεργασία νοείται η απασχόληση καθ’ υπέρβαση του καθορι-

ζόμενου με τις ΕΓΣΕΕ ωραρίου, ενώ απλή υπερεργασία συνιστά η απασχόληση καθ’

υπέρβαση του ενδεχομένως εφαρμοζόμενου στην επιχείρηση μικρότερου των 40

ωρών εβδομαδιαίου ωραρίου και μέχρι της συμπλήρωσης των 40 ωρών. Μια βασι-

κή διάκριση μεταξύ της απλής και της θεσμοθετημένης υπερεργασίας συνιστά το γε-

γονός ότι, σε περίπτωση απλής υπερεργασίας, ο μισθωτός δικαιούται μεν συμπλη-

ρωματικής αμοιβής, η οποία, κατά κανόνα, ισούται με το καταβαλλόμενο ωρομί-

σθιο, χωρίς όμως την προαναφερθείσα προσαύξηση, που οφείλεται στην περίπτωση

της θεσμοθετημένης υπερεργασίας

Επιπλέον, θα πρέπει να παρατηρηθεί πως γίνεται δεκτό ότι το άρθρο 659 ΑΚ, όπου

ορίζεται ότι αν παραστεί ανάγκη για εργασία πέρα από τη συμφωνημένη ή συνηθι-

σμένη, ο εργαζόμενος έχει υποχρέωση να την παράσχει, αν είναι σε θέση να το κάνει

και η άρνησή του θα ήταν αντίθετη με την καλή πίστη, έχοντας δικαίωμα για την πρό-

σθετη αυτή εργασία σε συμπληρωματική αμοιβή, εφαρμόζεται στην απλή, όχι όμως

και στη θεσμοθετημένη υπερεργασία

. Με άλλα λόγια, η θεσμοθετημένη υπερεργα-

σιακή απασχόληση εναπόκειται στην κρίση του εργοδότη, υπό την έννοια ότι αν ο

εργοδότης ζητήσει από τον εργαζόμενο να απασχοληθεί στο πλαίσιο θεσμοθετημέ-

νης υπερεργασίας, ο εργαζόμενος είναι υποχρεωμένος να παρέχει την εν λόγω πρό-

σθετη εργασία, χωρίς να εξετάζεται αν είναι σε θέση να την παρέχει.

Η υπερεργασία έχει ως βάση υπολογισμού την εβδομάδα, και μάλιστα όπως γίνεται

δεκτό, κατά πάγια νομολογία, μόνον τις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας

, καθώς οι

ώρες εργασίας κατά την έκτη (ή/και την έβδομη) ημέρα της εβδομάδας δεν συναριθ-

μούνται με τις ώρες εργασίας κατά τις εργάσιμες ημέρες της εβδομάδας για τον υπο-

λογισμό της υπερεργασίας

Περαιτέρω, εκ του γεγονότος ότι η υπερεργασία υπολογίζεται σε εβδομαδιαία βάση,

χορηγείται μια σχετική ευελιξία στον εργοδότη (με όριο τις 9 ώρες ημερησίως σε πεν-

32.

Σκανδάλης Ι.,

Χρόνος Εργασίας: Η οριοθέτησή του στο σύγχρονο εργατικό δίκαιο, 2017,

σελ. 119.

33.

Ζερδελής Δ.,

Ατομικό Εργατικό Δίκαιο - Ατομικές Εργασιακές Σχέσεις, 2015, σελ. 648.

34.

Λεβέντης Γ./Παπαδημητρίου Κ.,

Ατομικό Εργατικό Δίκαιο, 2011, σελ. 404.

35. ΑΠ 418/2004 ΕλλΔνη 2006, 146, ΑΠ 633/2004 ΕλλΔνη 2006, 789, ΑΠ 1207/2002 ΕλλΔνη

2003, 161, ΑΠ 1253/2002 ΕλλΔνη 2003, 163, ΑΠ 119/97 ΕλλΔνη 38, 1554.

36. ΕφΠειρ 1032/2005 ΔΕΕ 2006, 315, ΑΠ 633/2004 ΕλλΔνη 2006, 798.