46 / 50
228 Αξιώσεις από ναυαγιαίρεση και πλειστηριασμός πλοίου
ΓΨΙΖ δεν πραγματεύεται πλέον περί ναυαγιαιρέσεως αλλά μόνον «περί της βο-
ηθείας της παρεχόμενης εις κινδυνεύον, εν θαλάσση πλοίον»
39
.
4.
Η αναντιστοιχία νόμου που γνωρίζει κατά τα εκτεθέντα (ΙΙ 1) την ναυαγι-
αίρεση και της αιτιολογικής εκθέσεως που κηρύσσει καταργημένη τη διάκρι-
ση επιθαλάσσιας αρωγής και ναυαγιαιρέσεως (ΙΙ 3) έθεσε το ερμηνευτικό θέμα
αν υφίσταται πεδίο εφαρμογής της ναυαγιαιρέσεως στον ΚΙΝΔ
40
. Κατά τη βα-
ρύνουσα άποψη του Καθηγητή Αντώνη Αντάπαση με το ναυτικό προνόμιο του
άρθρ. 205 δεν καλύπτεται παρά το γράμμα του νόμου η απαίτηση για την
ανεύρεση και διάσωση πραγματικών ναυαγίων ή λειψάνων πλοίου
41
. Η θέση
αυτή αιτιολογείται με την αναδρομή στην αιτιολογική έκθεση που αναφέρεται
μεταξύ άλλων στη Διεθνή Σύμβαση των Βρυξελλών του 1910, με το επιχείρημα
της παράλληλης εκπόνησης σχεδίου Κώδικος Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου, που
ρύθμιζε τέτοια θέματα, με δικαιοσυγκριτικές παρατηρήσεις. Όπως τονίζεται,
ο νομοθέτης του ΚΙΝΔ δεν είχε λόγο να καθιερώσει ναυτικό προνόμιο για την
εξασφάλιση του ευρέτη αφού σχετική ρύθμιση εμπεριείχε η τότε μη εισέτι κα-
ταργηθείσα ρύθμιση του άρθρ. 26 ThB/1856. Μετά τη θέση σε ισχύ του ΚΔΝΔ
και την κατάργηση του ν.ThB/1856 προνόμιο προβλέπεται από τις εκεί απα-
ντώσες διατάξεις. Για την ιδιωτική ναυαγιαίρεση δεν διαπιστώνεται ανάγκη
προστασίας και προνόμιο μπορεί να παράσχει μόνο η διάταξη του άρθρ. 976
αριθ. 1 ΚΠολΔ. Προβάλλεται τέλος και το ερμηνευτικό επιχείρημα ότι ναυτικό
προνόμιο δε μπορεί να γεννηθεί το πρώτον επί πράγματος, το οποίο έπαυσε
να έχει τη νομική ιδιότητα του πλοίου.
Η θέση αυτή ανευρίσκεται και σε άλλους συγγραφείς. Η ναυαγιαίρεση δεν
αναφέρεται λ.χ. ούτε ως λέξη στο σχετικό τόπο της κατ’ άρθρο ερμηνείας του
Τσάγκαρι
42
.
5.
Δεν καταλείπεται αμφιβολία ότι υφίσταται μία διάσταση ανάμεσα στο σα-
φές γράμμα του νόμου και στη βούληση του νομοθέτη
43
. Το ζήτημα είναι αν
αρκεί η αντίφαση αυτή προκειμένου να γίνει δεκτή η συνέπεια της καταργήσε-
ως διατάξεως του νόμου. Θα πρόκειται για μια θέση που θα θέσει εκτός ΚΙΝΔ
39. Βλ. την αιτιολογική έκθεση, τη συμπληρωματική έκθεση της Συντακτικής Επιτροπής και
την εισηγητική έκθεση των αρμοδίων υπουργών, όπως δημοσιεύονται στον Αντάπαση,
ΚΙΝΔ, ό.π., σελ. 797-800.
40. Βλ. Κ. Ρόκα, ό.π., που εντοπίζει την αναντιστοιχία, σελ. 132 και 176.
41. Αντ. Αντάπαση, ό.π., σελ. 212-216.
42. Κώδιξ Ιδιωτικού Ναυτικού Δικαίου, 1958, άρθρ. 205 σελ. 370. Βλ. και Τσιριντάνη
ΕΕμπΔ 1961, 1 (13). Σε νεώτερα επίσης εγχειρίδια του ναυτικού δικαίου ο θεσμός της
ναυαγιαιρέσεως δεν τυγχάνει επεξεργασίας. Βλ. Ι. Ρόκα/Γ. Θεοχαρίδη, Ναυτικό Δίκαιο,
γ΄έκδοση 2015.
43. Βλ. και Κ. Ρόκα, ΕΕμπΔ 1968, 1 (4) που διαπιστώνει έλλειψη συντονισμού των διατάξεων
του ΚΙΝΔ.