ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

206

ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ

Δεν πρόκειται ούτε για κοινωνικοποίηση της αγοράς υγείας ούτε για ιδιωτικο-

ποίηση, αφού ο περιουσιακός έλεγχος και η διοίκηση των δημόσιων νομικών προ-

σώπων δεν μεταβιβάζονται σε ιδιώτες. Η νομική μορφή της ανώνυμης εταιρείας δεν

είναι άγνωστη στο δημόσιο δίκαιο και μάλιστα συνηθίζεται στις δημόσιες επιχει-

ρήσεις, όπου η πλειονότητα των μετοχών ανήκει στο δημόσιο, το οποίο κατ’ αυτόν

τον τρόπο ορίζει τη διοίκηση. Στη συγκεκριμένη περίπτωση οι μετοχές είναι μετα-

βιβάσιμες αποκλειστικά και μόνο σε NΠΔΔ, όπως σε ασφαλιστικούς οργανισμούς,

με αποτέλεσμα το σύνολο των μετοχών να παραμένει στον δημόσιο τομέα. Πρόκει-

ται απλώς για δοκιμαστική εισαγωγή κανόνων ιδιωτικού δικαίου και μηχανισμών

της αγοράς στην οργάνωση και τη λειτουργία του EΣΥ. Ωστόσο, το καθεστώς της

ανώνυμης εταιρείας προϋποθέτει την αποδοχή της άποψης ότι το έργο του νοσο-

κομείου έχει πρωτίστως επιχειρηματικό χαρακτήρα. Τούτο δεν αληθεύει, διότι το

νοσοκομείο έχει πρωτίστως κοινωνικό, ερευνητικό και εκπαιδευτικό χαρακτήρα.

Η επιλογή της νομικής μορφής της ανώνυμης εταιρείας δεν ταιριάζει στα δημό-

σια νοσοκομεία. Η αρμοδιότητα που τους έχει ανατεθεί έχει πρωτίστως παραγω-

γικό και όχι επιχειρηματικό χαρακτήρα, αφού τα νοσοκομεία δεν επιδιώκουν ορι-

σμένο οικονομικό σκοπό στο πλαίσιο της οικονομικής οργάνωσης της αγοράς

471

Επιπλέον, η νομική μορφή της ανώνυμης εταιρείας δεν συνάδει με τον σκοπό τον

οποίο εξυπηρετούν τα νοσοκομεία. Συνεπώς, στα νοσοκομεία ταιριάζει η νομική

μορφή των δημόσιων νομικών προσώπων, είτε αυτών που διέπονται κατ’ αρχήν

από το δημόσιο δίκαιο είτε αυτών που διέπονται κατ’ αρχήν από το ιδιωτικό. O

νομοθέτης, ανάλογα με το σε ποια έκταση επιθυμεί να εφαρμόζεται το ιδιωτικό ή το

διοικητικό δίκαιο, επιλέγει κάποιο από τα είδη των δημόσιων νομικών προσώπων.

Στη Γαλλία τα νοσοκομεία μπορεί να έχουν τη νομική μορφή του νομικού προ-

σώπου δημοσίου δικαίου υγείας (établissement public de santé) που συνδυάζει

χαρακτηριστικά του παραδοσιακού ΝΠΔΔ με τις δημόσιες επιχειρήσεις, έτσι ώστε

να έχουν τη δυνατότητα ανάπτυξης εμπορικής και βιομηχανικής δραστηριότητας

και να εκμεταλλεύονται δικαιώματα ευρεσιτεχνίας

472

. Επίσης, έχει υποστηριχθεί

ότι ίσως η νομική μορφή του νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου με επιστη-

μονικό και πολιτιστικό χαρακτήρα

473

αρμόζει στα νοσοκομεία και στην ανθρωπι-

ασθενής ως πολίτης και ως καταναλωτής των υπηρεσιών υγείας να απολαμβά-

νει τυπικά και ουσιαστικά όλα τα δικαιώματά του.

Λίγες γραμμές παρακάτω αναφέρεται ότι:

Το νέο νομικό πρόσωπο που συστήνεται, του οποίου πρωταρχικός σκοπός είναι η πιλοτική

λειτουργία της Πολυκλινικής του Oλυμπιακού Χωριού, αποτελεί μια δημιουργική πρωτο-

βουλία για την κοινωνικοποίηση της αγοράς υγείας.

Η ρητορική της εισηγητικής έκθεσης υπερβάλλει.

471.

Σπηλιωτόπουλος Επ.,

Εγχειρίδιο διοικητικού δικαίου, ό.π., σ. 375.

472.

Dupont M., Bergoignan-Esper C., Paire C.,

ό.π., σ. 172 κε.

473. Établissements publics administratifs scientifiques et culturels, loi d’orientation de l’ensei-

gnement supérieur du 26 Janvier 1984.