Previous Page  54 / 58 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 54 / 58 Next Page
Page Background

628

Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΠΟΙΝΙΚΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ

Στο σημείο αυτό θα πρέπει να επισημανθεί η παράδοξη διχογνωμία, που έχει

ανακύψει στη νομολογία του Α.Π σχετικά με το ζήτημα, αν η υποχρέωση του ει-

σαγγελέα να ειδοποιήσει τον διάδικο για να προσέλθει και να λάβει γνώση της

πρότασης ισχύει όχι μόνο όταν ο διάδικος υπέβαλε το σχετικό αίτημα στον εισαγ-

γελέα ή και με την έκθεση άσκησης του ένδικου μέσου της έφεσης.

Ωστόσο ορθή άποψη είναι αυτή που δέχεται ότι το αίτημα μπορεί να υπο-

βληθεί και με την έφεση, επειδή όμως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην Α.Π.

640/2003

41

«δεν πρέπει να τηρηθεί κάποιος τύπος και με τον τρόπο αυτό περι-

έρχεται άμεσα σε γνώση του Εισαγγελέα ο οποίος προς της καταρτίσεως της προ-

τάσεώς του λαμβάνει γνώση της εφέσεως». Η αντίθετη άποψη επικαλείται

42

ότι η

υποχρέωση αυτή «προϋποθέτει ότι το τοιούτο αίτημα πρέπει να υποβληθεί απο-

κλειστικώς στον αρμόδιο εισαγγελέα, που είναι ανεξάρτητη δικαστική αρχή κατ’

άρθρο 24 του Ν. 1756/1988 και δεν αρκεί να διατυπωθεί απλώς, σε άλλο έγγραφο

της ποινικής προδικασίας, ως το απολογητικό υπόμνημα ή το κείμενο της συντασ-

σόμενης ενώπιον του αρμοδίου γραμματέα περί δηλουμένης ασκήσεως ενδίκου

μέσου εφέσεως». Η εντελώς όμως τυπολατρική αυτή άποψη παραβλέπει την ου-

σία της ποινικής δίκης, η οποία αποβλέπει στην ανακάλυψη της ουσιαστικής αλή-

θειας, χωρίς δεσμεύσεις από τυπικότητες και πολύ περισσότερο όταν η άκρατη

τυπολατρία οδηγεί στην αποστέρηση δικαιωμάτων υπεράσπισης των διαδίκων.

Σε αυτές τις περιπτώσεις οι σχετικές τυπικές διατάξεις δεν πρέπει να εφαρμόζονται

από τα δικαστήρια σύμφωνα με το άρθρο 93 παρ. 4 του Συντάγματος, αφού το

περιεχόμενο τους αντίκειται στο άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος.

Επίσης, ορθώς γίνεται δεκτό ότι η παραβίαση της διάταξης αυτής -όσον αφορά

στον κατηγορούμενο- προκαλεί απόλυτη ακυρότητα -σύμφωνα με το άρθρο 171,

αρ. 1δ

43

. Αν ο διάδικος δεν κατοικεί στην έδρα του δικαστηρίου και δεν διόρισε

αντίκλητο, δεν γίνεται αντίστοιχη ειδοποίηση. Δεν κωλύεται, όμως, απ΄ αυτό ο

διάδικος να λάβει γνώση της πρότασης του εισαγγελέα και μετά την υποβολή της

στο συμβούλιο. Γι΄ αυτόν τον λόγο κατατίθεται στον γραμματέα της εισαγγελίας

αντίγραφο της πρότασης (άρθρο 308, παρ. 2).

Μολονότι δεν αναγράφεται ρητά πως οι διάδικοι έχουν δικαίωμα να λάβουν -με

αίτηση και δαπάνη τους- και αντίγραφο της εισαγγελικής πρότασης, ωστόσο αυτό

συνάγεται από την ανάγκη πιο αποτελεσματικής δυνατότητας αντίκρουσης εκ μέ-

ρους των διαδίκων των συμπερασμάτων της κατηγορούσας αρχής, που αποτελεί

-όπως αμέσως ανωτέρω εκτέθηκε- τον σκοπό της αναφερθείσας ρύθμισης

44

.

41. ΠΛογ Γ΄/660.

42. Βλ. π.χ. 1533/2003, ΠΛογ Γ΄/1663 επ.

43. Βλ. π.χ. Α.Π. 177, 864 και 1634/1988, ΠΧρ ΛΗ΄/487 επ. και 903 και ΛΘ΄/498.

44. Βλ. αντιθέτως Α.Π. 1650/1982, ΠΧρ ΛΓ΄/600 επ. με το εντελώς τυπικό επιχείρημα πως

δεν προβλέπεται τέτοια ρύθμιση με ρητή διάταξη.