ΕΙΣΑΓΩΓΗ
7
στην διαμεσολάβηση. Το ίδιο ισχύει και ως προς την επιρροή των διαδίκων στο απο-
τέλεσμα της δημόσιας δίκης, την απόφαση, σε αντίθεση προς την διαμεσολάβηση,
όπου τα μέρη έχουν κατ’ αποκλειστικότητα τον αποφασιστικό ρόλο στο αποτέλεσμα
αυτής, τη συμφωνία.
Στη δημόσια δίκη ο δικαστής εκδίδει απόφαση για την επίλυση της διαφοράς.
Στη διαμεσολάβηση δεν νοείται απόφαση του διαμεσολαβητή, αλλά συμφωνία των
μερών ή αποτυχία της διαμεσολάβησης.
Η εκτελεστότητα της απόφασης του Δικαστηρίου προβλέπεται από τη Δικονομία,
είναι συνήθως άμεση, υποκείμενη σε ορισμένους κανόνες και περιορισμούς. Στη δι-
αμεσολάβηση η εκτελεστότητα της συμφωνίας εξαρτάται απόλυτα από την ελεύθερη
επιλογή των μερών. Σύμφωνα μάλιστα με το άρθρο 9 του νόμου, το πρακτικό δια-
μεσολάβησης, εφόσον το ζητήσει ένα από τα μέρη, κατατίθεται με επιμέλεια του δι-
αμεσολαβητή στη γραμματεία του Μονομελούς Πρωτοδικείου της περιφέρειας όπου
διεξήχθη η διαμεσολάβηση, και εφόσον περιέχει συμφωνία των μερών για ύπαρξη
αξίωσης που μπορεί να εκτελεστεί κανονικά, αποτελεί εκτελεστό τίτλο, σύμφωνα με
το άρθρο 904, παράγραφος 2, εδάφιο γ΄ ΚΠολΔ.
Στη δημόσια δίκη οι δαπάνες των διαδίκων είναι κατά χρόνο συνεχείς, κλιμακού-
μενες κατά βαθμό δικαιοδοσίας και συχνά απρόβλεπτες. Είναι μία οικονομική αιμορ-
ραγία διαρκείας που αφορά στην εξελικτική πορεία της δίκης μέχρι την αμετάκλητη
απόφαση και την οριστική και αποτελεσματική εκτέλεση αυτής. Στη διαμεσολάβηση
τα έξοδα ενδέχεται να καθορισθούν εκ των προτέρων, σε κάθε περίπτωση δέ είναι
ιδιαιτέρως χαμηλά σε σχέση με τα δικαστικά έξοδα.
Η διάρκεια των επιμέρους δικών στα πλαίσια της δημόσιας δίκης μετριέται
σε έτη. Στη διαμεσολάβηση ο συνήθης απαιτούμενος χρόνος μετριέται σε ώρες
ή το πολύ, σε δύσκολες περιπτώσεις, σε κάποιες ημέρες. Όπως δε προβλέπεται
στο άρθρο 12 του Νόμου, ο διαμεσολαβητής θα αμείβεται με ωριαία αντιμισθία
και για εικοσιτέσσερις ώρες κατ’ ανώτατο όριο, χρονική διάρκεια η οποία, όπως
έχει δείξει η πρακτική, είναι περισσότερο από αρκετή για την επιτυχή έκβαση της
διαμεσολάβησης.
Τα ένδικα μέσα στη δημόσια δίκη είναι πολλά και ποικίλα και συνεχίζονται και
κατά την εκτέλεση. Στη διαμεσολάβηση δεν νοούνται ένδικα μέσα, αφού αυτή ή κατα-
λήγει σε συμφιλιωτικό διακανονισμό ή ματαιούται.
Η δημόσια δίκη είναι προσανατολισμένη προς το παρελθόν και προϋποθέτει νο-
μική υπαγωγή. Στη διαμεσολάβηση η ενδεχόμενη συμφωνία θα προκύψει μετά από
ανάδειξη και συνεκτίμηση από τα μέρη, με τη βοήθεια του διαμεσολαβητή, και μη νο-
μικών στοιχείων που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τους. Ακόμη είναι δυνατή η ένταξη
σε αυτήν και ξένων προς την «επίδικη» διαφορά απαιτήσεων. Αυτό δεν είναι δυνατόν
στα πλαίσια της δίκης. Η αποδέσμευση από νομικά στοιχεία αποτελεί καθοριστικό