40 / 46
Δημόσιες Συμβάσεις Ενωσιακό Δίκαιο και Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου
86
Η Ειδική Επιτροπή ξεκίνησε την έρευνά της διευκρινίζοντας ότι ο έλεγχος
που ασκεί ένας φορέας ο οποίος κατονομάζεται ρητά στους καταλόγους δε-
σμεύσεων των συμβαλλομένων στη Σ.Δ.Π. κρατών σε αναθέτουσα αρχή η
οποία δεν περιλαμβάνεται σε αυτούς δεν αποτελεί κριτήριο για τον προσδι-
ορισμό της έννοιας της αναθέτουσας αρχής, όπως εσφαλμένα ισχυρίζονται
οι Η.Π.Α. Τούτο διότι σε καμία διάταξη της Σ.Δ.Π. δεν αναφέρεται ρητά ως
τέτοιο. Η Ειδική Επιτροπή δέχθηκε, ωστόσο, ότι οι κατηγορίες των αναθε-
τουσών αρχών που αναφέρονται στα Παραρτήματα 1-3 της Σ.Δ.Π. και οι κα-
τάλογοι δεσμεύσεων των συμβαλλομένων σε αυτήν κρατών δεν πρέπει να
ερμηνεύονται στενά, αυστηρά δηλαδή γραμματικά, καθόσον πρόθεση των
κρατών αυτών δεν είναι η περιστολή του πεδίου εφαρμογής της Σ.Δ.Π.
278
Με
βάση δε τις σκέψεις αυτές διατύπωσε δύο κριτήρια για την οριοθέτηση της
έννοιας της αναθέτουσας αρχής σε επίπεδο Π.Ο.Ε. και κατά συνέπεια του
πεδίου εφαρμογής της Σ.Δ.Π. Ειδικότερα, αναθέτουσα αρχή, κατά τα ανω-
τέρω εκτεθέντα, είναι κάθε φορέας ο οποίος: (i) αποτελεί μέρος φορέα της
κεντρικής διοίκησης ο οποίος περιλαμβάνεται στους καταλόγους των συμβαλ-
λομένων κρατών ή είναι νομικά ενοποιημένος με αυτόν (“legally unified”),
ή (ii) ο ίδιος ή οι διάδοχοί του ενεργούν εκ μέρους άλλου φορέα ο οποί-
ος περιλαμβάνεται στους καταλόγους δεσμεύσεων των συμβαλλομένων στη
Σ.Δ.Π. κρατών
279
. Το πρώτο κριτήριο είναι κατάλληλο για τον προσδιορισμό
της αναθέτουσας αρχής διότι εάν φορείς οι οποίοι είναι κατ’ ουσίαν τμήμα ή
νομικά ενοποιημένοι με άλλους καταλογογραφημένους φορείς δεν θεωρού-
νταν αναθέτουσες αρχές, αυτό θα οδηγούσε σε μεγάλη αβεβαιότητα ως προς
την έκταση του πεδίου εφαρμογής της Σ.Δ.Π., η οποία θα εξηρτάτο από την
εσωτερική δομή του φορέα, άγνωστη στα υπόλοιπα μέρη. Το δεύτερο κριτή-
ριο είναι επίσης κατάλληλο διότι οι διαδικασίες ανάθεσης δημοσίων συμβά-
σεων οι οποίες αναλαμβάνονται εκ μέρους μίας καταλογογραφημένης ανα-
θέτουσας αρχής ορθόν είναι να θεωρούνται ότι διεξάγονται από αυτήν και ο
αναθέτων φορέας που ενεργεί αντ’ αυτής να κατατάσσεται στην κατηγορία
που εντάσσεται και η εν λόγω αναθέτουσα αρχή (π.χ. στο Παράρτημα 1, 2, 3
κ.λπ.). Ο δικαιολογητικός λόγος για τον οποίο η Ειδική Επιτροπή υιοθέτησε
το δεύτερο κριτήριο είναι ότι πρόσωπα τα οποία καλύπτονται από το Παράρ-
τημα θα μπορούσαν να αποφύγουν την εφαρμογή των κανόνων της Σ.Δ.Π.
εντέλλοντας ένα άλλο πρόσωπο να συνάψει τη σύμβαση εκ μέρους τους
280
.
Με δεδομένο ότι η Ειδική Επιτροπή ρητά επεκτείνει την ερμηνεία της έννοι-
ας της αναθέτουσας αρχής σε κάθε διαδικασία ανάθεσης δημόσιας σύμβασης
από τα συμβαλλόμενα στη Σ.Δ.Π. κράτη σημειώνουμε για λόγους πληρότητας
της παρούσας μελέτης τα εξής: Σε αντίθεση με το πρώτο κριτήριο, με το οποίο
αναγνωρίζεται νομολογιακά τόσο η άμεση εξάρτηση από το κράτος όσο και
η έμμεση, με την παρεμβολή ενός τρίτου δημόσιου νομικού προσώπου, στην
278. Ό.π.
,
παρ. 7.57-7.58.
279. Ό.π.
,
παρ. 7.59.
280. Ό.π.