35 / 46
Η έννοια της αναθέτουσας αρχής
81
κά, με μία απόφασή του το Tribunal Administratif των Παρισίων έκρινε ότι η
σύμβαση η οποία συνάπτεται μεταξύ δύο νομικών προσώπων ιδιωτικού δι-
καίου για λογαριασμό όμως ενός νομικού προσώπου δημοσίου δικαίου είναι
διοικητική σύμβαση
256
.
Στη Γαλλία, έγινε περαιτέρω δεκτό ότι η σύμβαση παραχώρησης δημόσιας
υπηρεσίας αποτελεί μορφή σύμβασης περί προσδόσεως της ιδιότητας του
κυρίου του έργου (“la délégation de la maîtrise d’ouvrage publique”)
257
και
ανταποκρίνεται έτσι στην έννοια της αντιπροσώπευσης
258
. Δύο ήταν οι κύ-
ριες σχολές, τις οποίες εδώ θα παρουσιάσουμε χρησιμοποιώντας ως παρά-
δειγμα εργασίας τις συμβάσεις παραχώρησης δημόσιων υπηρεσιών. Σύμφω-
να με την πρώτη, κύριος του έργου είναι το πρόσωπο το οποίο έχει την πρω-
τοβουλία για την παροχή μίας υπηρεσίας
259
. Σύμφωνα με τη δεύτερη, κύριος
του έργου είναι το πρόσωπο το οποίο αναλαμβάνει να διασφαλίσει την πα-
ροχή μίας υπηρεσίας
260
. Με τον καιρό η θεωρία απεξάρτησε την έννοια του
κυρίου του έργου από τα υποκειμενικά κριτήρια της «πρωτοβουλίας» και
της «ευθύνης», αντίστοιχα, και προσανατολίστηκε σε μία πιο αντικειμενι-
κή προσέγγιση. Έγινε έτσι δεκτό ότι την ιδιότητα του κυρίου του έργου φέ-
ρει το πρόσωπο το οποίο ανά πάσα στιγμή επωφελείται από τα δικαιώματα
και υφίσταται τις υποχρεώσεις που συνεπάγεται η δημόσια αγορά
261
. Επει-
δή με τη σύμβαση παραχώρησης ο παραχωρησιούχος υπεισέρχεται στα δι-
καιώματα και τις υποχρεώσεις της αναθέτουσας αρχής, του μεταβιβάζεται
256. Βλ. Τ.Α. Paris, 10-12-2008,
Brink’s
Security Services
, Contr. publics 2009, σελ. 87· V.
Drain,
Un contrat administratif entre deux personnes privées: conditions et modalités
,
Contr. publics 2009, σελ. 87.
257. Βλ. C.E., 25-07-1985,
Commune de Gray
, R., σελ. 227: «ανάθεση της κυριότητας
του έργου κατά τη διάρκεια της περιόδου κατασκευής» (“confier la maîtrise de l’
ouvrage durant la période de construction”)· T.C., 04-11-1996,
Mme Espinosa κατά
Société “Escota”,
RFDA 1997, σελ. 189, no 19· M. Canedo, ό.π., σελ. 417 επ. Βλ.
και τα επιχειρήματα των διαδίκων, σε: Προτάσεις P. Maduro της 24-11-2004, υπόθ.
C-264/03,
Επιτροπή κατά Γαλλίας,
ό.π., σημ. 25. Βλ. περαιτέρω X. Bezançon, ό.π.,
σελ. 19, 20: «η δημοτική παραχώρηση όπως εμφανίζεται στα έθιμα του μεσαίωνα είναι
ξεκάθαρα μία σύμβαση «ημι-κανονιστικής και ημι-παροχικής φύσης» υποβεβλημένη
στον ανταγωνισμό» (“[a]lors que la concession municipale telle qu’ elle apparaît dans
les coutumiers du moyen âge est clairement un contrat de “nature mi-réglementaire
et mi-prestataire” soumis à la compétition”).
258. Βλ. C.E., 17-02-1993,
Société d’ équipement d’Auvergne,
Revue Marchés Publics
Ιούνιος 1993, no 274, σελ. 17· L. Richer,
Le mandat au risque du droit administratif,
CJEG 1999, σελ. 127· F. Llorens και P. Soler-Coûteaux,
Maîtrise d’ouvrage publique: la
fin d’une époque?,
CMP 2004, no 8.
259. Βλ. F. Moderne,
La responsabilité décennale des constructeurs en droit public
, Dalloz
1993, σελ. 267.
260. Βλ. E. Fatôme,
Réflexions sur les notions de travail effectué pour le compte d’ une
personne publique et de maître d’ ouvrage
, CJEG 1990, σελ. 119 [122].
261. Βλ. H. Périnet-Marquet
, Note, CE 25 février 1994 S.A. S.O.F.A.P. - Marignan Immobilier
,
AJDA 1994, σελ. 554.