Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΙΑΚΗ ΔΙΚΑΙΟΤΑΞΙΑ

Η Α

ΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΤΗΝ

ΝΩΣΙΑΚΗ

ΙΚΑΙΟΤΑΞΙΑ

194

η οποία θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια συμβολή στην πραγμάτωση της αρχής της αλ-

ληλεγγύης.

γ) Η εξειδίκευση της πρόσβασης στις ΥΓΟΣ

με το παράγωγο ενωσιακό δίκαιο

Όπως έχει ήδη εκτεθεί, σε μια σειρά από μείζονος σημασίας για την οικονομία και το κοι-

νωνικό σύνολο τομείς, έχει ληφθεί μέριμνα για την επιβολή συγκεκριμένων υποχρεώσε-

ων καθολικής υπηρεσίας, οι οποίες καθορίζονται από το παράγωγο ευρωπαϊκό δίκαιο.

Ειδικότερα, στους τομείς των ηλεκτρονικών επικοινωνιών, της ενέργειας, των ταχυδρο-

μικών υπηρεσιών και των μεταφορών, προβλέπονται συγκεκριμένες υπηρεσίες «

κοινής

ωφέλειας

» (ενέργεια, μεταφορές) ή «

καθολικής υπηρεσίας

» (ηλεκτρονικές επικοινωνίες,

ταχυδρομικές υπηρεσίες). Σύμφωνα με το άρθρο 3 της οδηγίας 2009/72 για την εσωτε-

ρική αγορά της ηλεκτρικής ενέργειας: «

Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι όλοι οι οικιακοί

πελάτες [….] απολαύουν της καθολικής υπηρεσίας, δηλαδή του δικαιώματος να προμη-

θεύονται ηλεκτρική ενέργεια συγκεκριμένης ποιότητας εντός του εδάφους τους σε λογι-

κές, εύκολα και άμεσα συγκρίσιμες και διαφανείς τιμές που δεν εισάγουν διακρίσεις

601

Το άρθρο 4 της οδηγίας 2009/73 για το φυσικό αέριο προβλέπει ότι: «

Τα κράτη μέλη

λαμβάνουν κατάλληλα μέτρα, όπως εθνικά σχέδια δράσης στον τομέα της ενέργειας, πα-

ροχές στο πλαίσιο των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης, για να εξασφαλίσουν στους

ευάλωτους καταναλωτές τον αναγκαίο εφοδιασμό με φυσικό αέριο ή τη στήριξη βελτιώ-

σεων της ενεργειακής απόδοσης, προκειμένου να αντιμετωπίσουν την ενεργειακή φτώ-

χεια όπου εντοπίζεται, μεταξύ άλλων στο ευρύτερο πλαίσιο της φτώχειας

602

. Συναφώς,

601. Σύμφωνα με το άρθρο 3 παρ. 2 της οδηγίας 2009/72 της 13ης Ιουλίου 2009, σχετικά με τους κοινούς κανόνες

για την εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενεργείας και για την κατάργηση της οδηγίας 2003/54/ΕΚ, EE L 211/55:

Τηρώντας πλήρως τις οικείες διατάξεις της συνθήκης, και ιδίως το άρθρο 86, τα κράτη μέλη μπορούν να επι-

βάλλουν στις επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται στον τομέα της ηλεκτρικής ενεργείας, χάριν του γενικού

οικονομικού συμφέροντος, υποχρεώσεις παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας οι οποίες μπορούν να αφο-

ρούν την ασφάλεια, συμπεριλαμβανομένης της ασφάλειας του εφοδιασμού, την τακτική παροχή, την ποιότη-

τα και τις τιμές παροχής, καθώς και την προστασία του περιβάλλοντος, συμπεριλαμβανομένης της ενεργειακής

αποδοτικότητας, της ενεργείας από ανανεώσιμες πηγές και της προστασίας του κλίματος. Οι υποχρεώσεις αυ-

τές πρέπει να ορίζονται σαφώς, να είναι διαφανείς, αμερόληπτες και επαληθεύσιμες και να διασφαλίζουν την

ισότιμη πρόσβαση των επιχειρήσεων ηλεκτρικής ενεργείας της Κοινότητας στους εθνικούς καταναλωτές […]

3. Τα κράτη μέλη διασφαλίζουν ότι όλοι οι οικιακοί πελάτες και, όπου κρίνεται σκόπιμο από τα κράτη μέλη,

οι μικρές επιχειρήσεις (ήτοι οι επιχειρήσεις που απασχολούν λιγότερους από 50 εργαζόμενους και έχουν ετή-

σιο κύκλο εργασιών η ισολογισμό που δεν υπερβαίνει τα 10 εκατ. EUR) απολαύουν της καθολικής υπηρεσίας,

δηλαδή του δικαιώματος να προμηθεύονται ηλεκτρική ενέργεια συγκεκριμένης ποιότητας εντός του εδάφους

τους σε λογικές, εύκολα και άμεσα συγκρίσιμες και διαφανείς τιμές που δεν εισάγουν διακρίσεις. Για να δια-

σφαλίσουν την παροχή καθολικής υπηρεσίας, τα κράτη μέλη έχουν την ευχέρεια να καθορίσουν έναν ύστα-

το προμηθευτή. Τα κράτη μέλη επιβάλλουν στις εταιρείες διανομής την υποχρέωση σύνδεσης των πελατών με

το δίκτυό τους υπό όρους, προϋποθέσεις και τιμολόγια που καθορίζονται σύμφωνα με τη διαδικασία του άρ-

θρου 37, παράγραφος 6. Η παρούσα οδηγία επ’ ουδενί εμποδίζει τα κράτη μέλη να ενισχύουν τη θέση των οι-

κιακών, μικρών και μεσαίων καταναλωτών στην αγορά, με τη διεύρυνση των δυνατοτήτων για προαιρετικές

συγκεντρώσεις των εκπροσώπων αυτής της κατηγορίας των καταναλωτών

».

602. Σύμφωνα με το άρθρο 3 της οδηγίας 2009/73 της 13ης Ιουλίου 2009 σχετικά με τους κοινούς κανόνες για

την εσωτερική αγορά φυσικού αερίου και την κατάργηση της οδηγίας 2003/55/ΕΚ, EE L 211/94 - Υποχρεώ-

σεις παροχής υπηρεσιών κοινής ωφέλειας και προστασία των πελατών: «2.

Τηρώντας πλήρως τις οικείες δι-

ατάξεις της συνθήκης, και ιδίως το άρθρο 86, τα κράτη μέλη μπορούν να επιβάλλουν στις επιχειρήσεις που