ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ

[13]

ΤΟ ΕΝΔΙΚΟ ΜΕΣΟ ΤΗΣ ΕΦΕΣΗΣ

430

Γ. ΚΟΥΚΟΥΤΣΗΣ / Γ. ΣΚΟΥΛΟΥΔΗΣ / Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ

τά τη θέση σε ισχύ του Κώδικα διαδικαστικές πράξεις επιχειρούνται σύμφωνα με τις

διατάξεις του

V. Ζητήματα παραδεκτού

Α. Προσβαλλόμενη απόφαση

1. Γενικά

Για την παραδεκτή άσκηση έφεσης κατά δικαστικής απόφασης πρέπει, σύμφωνα με

τον ΚΔΔ, α) να είναι υποστατή (άρθρο 192), β) να έχει εκδοθεί σε πρώτο βαθμό (άρ-

θρο 92 παρ. 1), γ) να είναι οριστική (άρθρο 83 παρ. 1), δ) να μην είναι ανέκκλητη, βά-

σει διάταξης του Κώδικα ή άλλου νόμου. Τα ως άνω στοιχεία, τα οποία αποτελούν

στοιχεία του παραδεκτού της έφεσης, ερευνώνται αυτεπαγγέλτως από το δικαστήριο.

2. Υποστατή

Το διοικητικό εφετείο, είτε αυτεπαγγέλτως είτε κατόπιν σχετικής ένστασης, απορρί-

πτει, ως απαράδεκτη, την έφεση, όταν ασκείται κατ’ ανυπόστατης απόφασης

. Αυ-

τό συνάγεται από την παράγραφο 2 του άρθρου 192 του ΚΔΔ, η οποία ορίζει ότι το

ανυπόστατο της απόφασης ερευνάται από το δικαστήριο αυτεπαγγέλτως, αλλά και

κατ’ ένσταση σε κάθε στάση της δίκης. Αν η απόφαση δεν έχει προσβληθεί με ένδι-

κο μέσο, η αναγνώριση του ανυποστάτου μπορεί να επιδιωχθεί με αυτοτελή αίτη-

ση προς το δικαστήριο, κατά την εκδίκαση της οποίας εφαρμόζονται αναλόγως όσα

ισχύουν για την αναγνωριστική αγωγή. Σύμφωνα δε με την παράγραφο 1 του άρ-

θρου 192

, ανυπόστατη είναι η δικαστική απόφαση αν: α) πρόσωπο το οποίο με-

τείχε στο δικαστήριο που την εξέδωσε, δεν είχε τη δικαστική ιδιότητα, ή β) το δι-

καστήριο που την εξέδωσε δεν είχε την προς τούτο δικαιοδοσία, γ) αυτή δεν δημο-

σιεύθηκε, ή εκδόθηκε κατά (και όχι υπέρ) ανύπαρκτου φυσικού ή νομικού προσώ-

που ή ε) εκδόθηκε κατά (και όχι υπέρ) προσώπου που είχε το προνόμιο της ετεροδι-

κίας. Η έλλειψη της υπογραφής του Γραμματέα της σύνθεσης δεν καθιστά την απόφα-

ση ανυπόστατη, ενώ άλλωστε, ο προβάλλων τη σχετική πλημμέλεια πρέπει να επι-

καλείται και τη δικονομική βλάβη που υφίσταται από την έλλειψη αυτή

[πρβλ. ΣτΕ

3173/2007, 1774/2012]

. Τέλος, η χορήγηση κυρωμένου αντιγράφου από το πρωτότυ-

πο της απόφασης δεν καλύπτει υποχρεωτικά και την αυτούσια απεικόνιση των υπο-

γραφών που υπάρχουν στο πρωτότυπο, αλλά το αντίγραφο μπορεί να περιορίζεται

στη μνεία των ονομάτων των προσώπων εκείνων που, κατά το νόμο, υπογράφουν

την απόφαση

[ΣτΕ 894/2013]

. Έτσι, εάν, όταν ξεκίνησε η εκκρεμοδικία, το πρόσωπο

ήταν ανύπαρκτο, η απόφαση που θα εκδοθεί είναι σε κάθε περίπτωση ανυπόστα-

16. Το άρθρο 12 του ΕισΝΚΠολΔ ορίζει ότι

«Στις δίκες που κατά την εισαγωγή του ΚΠολΔ είναι εκ-

κρεμείς στον πρώτο βαθμό, οι διαδικαστικές πράξεις ρυθμίζονται από τις διατάξεις του, όσες

όμως είχαν ενεργηθεί πριν από την εισαγωγή του ρυθμίζονται από το προγενέστερο δίκαιο»

17. Βλ.

Ν. Χατζητζανής,

Κώδιξ Διοικητικής Δικονομίας, ό.π., άρθρο 92, σελ. 676.

18. Πρβλ. άρθρο 313 ΚΠολΔ.