ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ

[13]

ΤΟ ΕΝΔΙΚΟ ΜΕΣΟ ΤΗΣ ΕΦΕΣΗΣ

432

Γ. ΚΟΥΚΟΥΤΣΗΣ / Γ. ΣΚΟΥΛΟΥΔΗΣ / Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ

που εκδίδονται σε πρώτο βαθμό οι μόνες που δεν υπόκεινται στο ένδικο μέσο της

έφεσης είναι οι μη οριστικές αποφάσεις

. Διότι οι μη οριστικές αποφάσεις δεν περα-

τώνουν τη δίκη, αλλά προπαρασκευάζουν την έκδοση της δικαστικής απόφασης

Η φύση της προσβαλλόμενης με έφεση απόφασης ως οριστικής συνάγεται από τη

γραμματική ερμηνεία της διάταξης του άρθρου 83 παρ. 1 του ΚΔΔ.

Εάν ασκηθεί ανακοπή ερημοδικίας κατά πρωτοβάθμιας απόφασης, το διοικητικό

πρωτοδικείο, αν ο λόγος της ανακοπής κριθεί βάσιμος, εξαφανίζει την προσβαλ-

λόμενη απόφαση και εκδικάζει ξανά την υπόθεση

. Ομοίως, εκδικάζεται εκ νέου η

υπόθεση επί τριτανακοπής

. Στις περιπτώσεις αυτές, έφεση ασκείται κατά της από-

φασης που εκδίδεται επί της ανακοπής ή της τριτανακοπής. Στις περιπτώσεις που

απορρίπτεται η ανακοπή ερημοδικίας ή η τριτανακοπή, έφεση ασκείται επίσης κα-

τά της απόφασης του διοικητικού πρωτοδικείου που απορρίπτει την ανακοπή ή την

τριτανακοπή

. Εκ των ανωτέρω προκύπτει ότι σε κάθε περίπτωση που ασκείται ανα-

κοπή ερημοδικίας ή τριτανακοπή δεν μπορεί να ασκηθεί έφεση κατά της ανακοπτό-

μενης απόφασης, αλλά μόνο κατά της απόφασης επί της ανακοπής ή τριτανακοπής

Τα ως άνω ισχύουν σε εκείνες τις περιπτώσεις που, τόσο η ανακοπή ερημοδικίας όσο

και η έφεση, ασκούνται από τον ίδιο διάδικο. Διότι, εάν ασκούνται από διαφορετικούς

διαδίκους, τότε, κατά τη ρητή πρόβλεψη του άρθρου 93 παρ. 2 εδ. γ’ του ΚΔΔ, η εκδί-

καση της έφεσης πρέπει να ανασταλεί έως της εκδόσεως απόφασης επί της ανακοπής

Εάν ασκηθεί αίτηση διόρθωσης ή ερμηνείας της απόφασης δεν ενδιαφέρει το δι-

καστήριο η τυχόν άσκηση έφεσης

. Πρόκειται, δηλαδή, για διαδικασίες ανεξάρτη-

τες μεταξύ τους, που δεν εμποδίζουν η μία την εξέλιξη της άλλης. Αίτημα διόρθω-

272 του ΚΔΔ)

[ΣτΕ 1037/2003]

. Με τον Ν 3659/2008 καταργήθηκε ο δεύτερος βαθμός δικαιο-

δοσίας και για τις εκλογικές διαφορές σε ΝΠΔΔ. Έτσι, σύμφωνα με το τροποποιηθέν από τον

Ν 3659/2008 (άρθρο 32) καθ’ ύλην αρμόδιο δικαστήριο προς εκδίκαση των διαφορών που

αναφύονται κατά την εκλογική διαδικασία στα ΝΠΔΔ είναι, σε πρώτο και τελευταίο βαθμό, το

τριμελές διοικητικό Πρωτοδικείο.

22. Πρβλ. άρθρο 309 εδ. β’ του ΚΠολΔ, σύμφωνα με το οποίο οι μη οριστικές αποφάσεις μπο-

ρούν, είτε αυτεπαγγέλτως είτε με πρόταση κάποιου διαδίκου που υποβάλλεται μόνο στη

διάρκεια της συζήτησης, να ανακαλούνται, ωσότου εκδοθεί οριστική απόφαση.

23.

Ν. Χατζητζανής,

Κώδιξ Διοικητικής Δικονομίας, 2004, ό.π., άρθρο 83, σελ. 649.

24. Άρθρο 91 του ΚΔΔ.

25. Άρθρο 108 του ΚΔΔ.

26. Βλ.

Στ. Δεληκωστόπουλος,

Ερμηνεία Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, ό.π., άρθρο 93, σελ. 322.

27. Παλαιότερα υποστηρίχθηκε η άποψη ότι κατά της απόφασης του πρωτοδικείου επί της ανα-

κοπής δεν συγχωρείται η άσκηση εφέσεως, καθόσον, άλλως, καταστρατηγείται ο κανών, ότι

η ανακοπή δεν έχει μεταβιβαστικό αποτέλεσμα,

Ν. Σοϊλεντάκης,

Η ερημοδικία στη διοικητική

δίκη, 1994, σελ. 137.

28. Βλ.

Π. Μαρινάκης,

Παράλληλη άσκηση ανακοπής ερημοδικίας και έφεσης, ΕΔΚΑ 2003, 648.

29.

Ν. Σοϊλεντάκης,

Αίτηση διορθώσεως και ερμηνείας σε Εφαρμογές Διοικητικού Ουσιαστικού

και Δικονομικού Δικαίου, 2009, σελ. 659.