ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ

ΕΦΕΣΗ

[13]

Γ. ΚΟΥΚΟΥΤΣΗΣ / Γ. ΣΚΟΥΛΟΥΔΗΣ / Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ

433

σης απόφασης στα πλαίσια ασκηθείσας έφεσης μόνο παρεπομένως μπορεί να υπο-

βληθεί και όχι αυτοτελώς. Διότι λόγο έφεσης θεμελιώνει κάθε νομικό ή πραγματι-

κό σφάλμα της απόφασης και κάθε παράλειψη του πρωτοβάθμιου δικαστηρίου να

ερευνήσει αυτεπαγγέλτως όσα είχε υποχρέωση. Η απόφαση που διορθώνει ή ερμη-

νεύει υπόκειται αυτοτελώς στα ένδικα μέσα που υπόκειται η απόφαση που αναθεω-

ρήθηκε

, συνεπώς και σε έφεση. Με την έφεση κατά απόφασης που εκδόθηκε επί

αιτήσεως ερμηνείας απόφασης επιτρέπεται η προβολή αιτιάσεων που αφορούν στην

προσβαλλόμενη απόφαση και όχι σφάλματα περί την κρίση της αρχικής απόφασης

Έφεση δεν μπορεί να ασκηθεί κατ’ αποφάσεων που εκδίδονται από το διοικητικό

εφετείο, είτε αυτές εκδίδονται σε πρώτο είτε σε δεύτερο βαθμό. Τούτο, διότι αφενός

αυτές που εισάγονται στην πρωτοβάθμια αρμοδιότητα του διοικητικού εφετείου θε-

σπίζονται από το νόμο ως ανέκκλητες, και αφετέρου η άσκηση έφεσης κατ’ απόφα-

σης που εκδίδεται σε δεύτερο βαθμό έρχεται σε ευθεία αντίθεση προς το γράμμα της

διάταξης του άρθρο 92 παρ. 1 του ΚΔΔ, το οποίο ορίζει ότι σε έφεση υπόκεινται οι

αποφάσεις που εκδίδονται σε πρώτο βαθμό.

Έφεση δεν μπορεί να ασκηθεί κατ’ αποφάσεων που εκδίδονται από το Συμβούλιο

της Επικρατείας κατ’ αναίρεση. Η αρμοδιότητα του διοικητικού εφετείου σε περίπτω-

ση παραπομπής της υπόθεσης σε αυτό από το Συμβούλιο της Επικρατείας μετά από

αναίρεση δεν ταυτίζεται με την αρμοδιότητα του Εφετείου που ιδρύεται με το άρ-

θρο 6 παρ. 6 του ΚΔΔ. Και τούτο, διότι η αρμοδιότητα του διοικητικού εφετείου που

επιλαμβάνεται ως δικαστήριο της παραπομπής περιορίζεται από την απόφαση του

Αναιρετικού Δικαστηρίου ως προς τα ζητήματα που κρίθηκαν από αυτό. Ειδικότε-

ρα, το διοικητικό εφετείο που θα επιληφθεί μετ’ αναίρεση της υπόθεσης δεσμεύεται

ως προς τα κεφάλαια που έκρινε η αναιρετική απόφαση

η οποία, ως προς τα κεφά-

λαια αυτά, κατέστη αμετάκλητη. Το δικαστήριο της παραπομπής δεν δικάζει ως εφε-

τείο του εαυτού του, αλλά καλείται να εκδώσει νέα απόφαση, προσαρμοζόμενο προς

τα σημεία που κρίθηκαν, αμετακλήτως, από το Συμβούλιο της Επικρατείας

4. Οριστική

Ο Κώδικας Διοικητικής Δικονομίας ορίζει στο άρθρο 92 παρ. 1 ότι:

«Σε έφεση υπό-

κεινται οι αποφάσεις που εκδίδονται σε πρώτο βαθμό»

, στο άρθρο 83 παρ. 1 ότι:

«Σε ένδικα μέσα υπόκεινται μόνο οι οριστικές αποφάσεις. Με την προσβολή τους

θεωρείται ότι συμπροσβάλλονται και όλες οι μη οριστικές. Κατ’ εξαίρεση, σε ανακο-

πή ερημοδικίας και σε αίτηση διόρθωσης ή ερμηνείας υπόκεινται και οι μη οριστικές

αποφάσεις»

. Από τη συνδυασμένη ερμηνεία των ανωτέρω διατάξεων, συνάγεται ότι

30. Άρθρο 105 παρ. 2 του ΚΔΔ.

31.

Ν. Σοϊλεντάκης,

Αίτηση διορθώσεως και ερμηνείας, ό.π., σελ. 671.

32. Βλ. άρθρο 57 παρ. 2 εδ. β’ του ΠΔ 18/1989 και άρθρο 581 παρ. 2 του ΚΠολΔ.

33. Βλ.

Στ. Δεληκωστόπουλος,

Ηαίτηση αναιρέσεως στο Συμβούλιο της Επικρατείας, 2000, σελ. 363.