ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΕΦΕΤΕΙΟ

ΕΦΕΣΗ

[13]

Γ. ΚΟΥΚΟΥΤΣΗΣ / Γ. ΣΚΟΥΛΟΥΔΗΣ / Π. ΜΑΡΙΝΑΚΗΣ

431

τη. Εάν η ανυπαρξία επήλθε μετά την έναρξη της εκκρεμοδικίας και παρόλα αυτά δεν

επήλθε διακοπή της δίκης αλλά έκδοση απόφασης επί της υπόθεσης, η δικαστική

απόφαση είναι ανυπόστατη

. Το ανυπόστατο δικαστικής απόφασης γεννάται μόνον

όταν γνωστοποιηθεί στο δικαστήριο ο θάνατος του καθ’ ου και παρά ταύτα εκδο-

θεί απόφαση

[ΣτΕ 2573/2007]

. Έτσι, κρίθηκε, ότι ο θάνατος προσώπου, σε βάρος του

οποίου επιβλήθηκε η κύρωση πολλαπλού τέλους, λόγω του προσωποπαγούς χαρα-

κτήρα της εν λόγω κύρωσης, επιφέρει την απόσβεσή της. Συνεπώς, ο θάνατος προ-

σώπου, που υπέπεσε σε τελωνειακή παράβαση, καθιστά την ανοιγείσα από αυτόν

δίκη ενώπιον του διοικητικού δικαστηρίου άνευ αντικειμένου, με την έννοια ότι το

δικαστήριο οφείλει να βεβαιώσει την επερχόμενη, ex lege, έκλειψη του αντικειμένου

της δίκης, ως θέμα αναγόμενο στη δικαιοδοσία του, άλλως η εκδιδόμενη από αυτό

απόφαση είναι ανυπόστατη, σύμφωνα με το άρθρο 192 παρ. 1 περ. β’ του ΚΔΔ

[ΔΕ-

φΘεσ 360/2004, Αρμ 2005, 112]

, και ε) εκδόθηκε κατά προσώπου που είχε το προνόμιο

της ετεροδικίας.

3. Πρωτόδικη

Με έφεση προσβάλλονται οι αποφάσεις των πρωτοβάθμιων δικαστηρίων, εφόσον

όμως αυτές είναι και λειτουργικά πρωτοβάθμιες, δηλαδή επέλυσαν πράγματι τη δι-

αφορά σε πρώτο βαθμό

. Σε πρώτο βαθμό διοικητικής δικαιοδοσίας εκδίδονται

όλες οι αποφάσεις που εκδίδονται από το διοικητικό πρωτοδικείο, μονομελές ή τρι-

μελές, ήτοι οι οριστικές αποφάσεις (βλ. στον αμέσως επόμενο τίτλο), οι μη οριστι-

κές, οι αποφάσεις που εκδίδονται κατόπιν ασκήσεως των ενδίκων μέσων της ανακο-

πής ερημοδικίας, της αιτήσεως αναθεωρήσεως, της τριτανακοπής και της αιτήσεως

διορθώσεως ή ερμηνείας της απόφασης, οι αποφάσεις που εκδίδονται κατά τις ειδι-

κές διαδικασίες

του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας. Από τις ανωτέρω αποφάσεις

19. Πρβλ.

Στ. Δεληκωστόπουλος

, Ερμηνεία Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, ό.π., άρθρο 192,

σελ. 558-559.

20.

Κ. Κεραμεύς,

Ένδικα μέσα, 2007, σελ. 6.

21. Άρθρο 218 παρ. 1, 226 παρ. 1 (διαφορές που αναφύονται κατά την είσπραξη δημοσίων εσό-

δων), 242 παρ. 1 (επιβολή προσωπικής κράτησης). Χάριν επιταχύνσεως της εκδίκασης των

εκλογικών διαφορών, με το άρθρο 15 παρ. 6 του Ν 3051/2002 τροποποιήθηκε το άρθρο

261 του ΚΔΔ και καταργήθηκε η πρόβλεψη αυτού περί της δυνατότητας ασκήσεως έφεσης

στις διαφορές που ανακύπτουν κατά την εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη των αιρετών

οργάνων των ΟΤΑ. Εκ τούτου όμως δεν συνάγεται ότι μέσω της γενικού περιεχομένου δια-

τάξεως του άρθρου 272 του ΚΔΔ πρέπει να θεωρηθεί ότι καταργήθηκε το ένδικο μέσο της

έφεσης και στις διαφορές που δημιουργούνται κατά την εκλογική διαδικασία για την άμε-

ση ανάδειξη των αιρετών οργάνων των λοιπών ΝΠΔΔ. Και τούτο γιατί η περί δύο βαθμών

δικαιοδοσίας, για την τελευταία αυτή κατηγορία διαφορών, ειδική διάταξη του άρθρου 268

παρ. 1 του ΚΔΔ ουδόλως εθίγη με τον Ν 3051/2002 ή με άλλο νομοθέτημα, ενώ η περί ανά-

λογης εφαρμογής «κατά τα λοιπά» των διατάξεων του προηγούμενου κεφαλαίου πρόβλε-

ψη του άρθρου 272 αναφέρεται στις διατάξεις επί θεμάτων για τα οποία δεν υπάρχει ιδία

ρύθμιση στο κεφάλαιο περί των εκλογικών διαφορών των εν λόγω ΝΠΔΔ (άρθρα 267 έως