Η ΕΦΕΣΗ

Εισαγωγή

Κ. Οικονόμου

δικαιώματος δικαστικής προστασίας (άρθρ. 20 παρ. 1 Σύντ.)

, αποτελώ-

ντας καθ’ εαυτήν βασικό σκοπό της δίκης.

Περιεχόμενο της αιτήσεως δι-

καστικής προστασίας αποτελεί μόνον η διάγνωση ορισμένης έννομης σχέ-

σεως ή δικαιώματος του ουσιαστικού δικαίου, η προσβολή του οποίου κα-

τέστησε αναγκαία την ενεργοποίηση του θεσμού της δίκης για την προ-

στασία του, ή η διάπλαση διά της δικαστικής αποφάσεως μιας νέας έννο-

μης σχέσεως. Για τον λόγο αυτόν, η επί της ουσίας διερεύνηση της διαφο-

ράς και ο εξοπλισμός της σχετικής δικαστικής κρίσεως με ισχύ ουσιαστι-

κού δεδικασμένου αποτελεί τον μόνο τρόπο, με τον οποίο ο δικαιοδοτικός

μηχανισμός αποξενώνεται οριστικά από την καταχθείσα ενώπιόν του δι-

αφορά. Αντίθετα, η έκδοση τυπικής απλώς αποφάσεως δεν εμποδίζει τους

διαδίκους να επανέλθουν, για να επιδιώξουν εκ νέου, μετά τη θεραπεία

του δικονομικού ελαττώματος, την επί της ουσίας έρευνα της υποθέσεώς

τους.

Συνεπώς, δύο βαθμοί δικαιοδοσίας σημαίνει διπλή έρευνα της δια-

φοράς επί της ουσίας.

Η προστασία του κανόνα των δύο βαθμών δικαιοδοσίας με το έκτακτο έν-

δικο μέσο της αναιρέσεως επιτυγχάνεται ιδίως μέσω των άρθρ. 552 και

553, συμφώνως προς τα οποία σε αναίρεση υπόκειται η απόφαση του δευ-

τεροβάθμιου δικαστηρίου, μόνον αν αυτό ερεύνησε την ουσία της διαφο-

ράς, είτε κάνοντας δεκτή τύποις την έφεση και απορρίπτοντάς την κατ’

ουσίαν είτε δεχόμενο αυτήν κατ’ ουσίαν και εξαφανίζοντας την πρωτό-

δικη απόφαση, εφ’ όσον μόνον τότε η υπόθεση διήλθε αμφότερους τους

βαθμούς δικαιοδοσίας.

Αντίθετα, αν η έφεση απορρίφθηκε ως απαράδε-

κτη, η αναίρεση στρέφεται κατά της πρωτόδικης αποφάσεως, ακριβώς για

να μη στερηθεί ο διάδικος έναν ολόκληρο δικαιοδοτικό βαθμό.

Γ. Ο κανόνας των δύο βαθμών δικαιοδοσίας και

η αρχή της οικονομίας της δίκης

Η απόλυτη εφαρμογή του κανόνα των δύο βαθμών δικαιοδοσίας, με τον

επιβαλλόμενο διπλό έλεγχο της ουσίας της διαφοράς από δικαστήρια διά-

φορου δικαιοδοτικού βαθμού, δυνατόν να μη συμβαδίζει με την ανάγκη

ταχείας απονομής της δικαιοσύνης.

10.

Κλαμαρής Ν.,

Το δικαίωμα δικαστικής προστασίας…, 1989, σελ. 158-159.

11.

Μητσόπουλος Γ.

, ΠολΔ, σελ. 34 επ.

12.

Κεραμεύς Κ.,

ό.π, αριθ. 117 III, σελ. 304,

Αρβανιτάκης Π.

, ό.π., σελ. 32-33 και εκεί

αναφερόμενες παραπομπές.

13. ΑΠ Ολ 40/1996 ΕλλΔνη 1996, 1534.

14. ΑΠ 622/1994 ΕλλΔνη 1995, 830-831,

Μαργαρίτης Μ.,

σε Κεραμεύς Κ./Κονδύλης

Δ./Νίκας Ν., Ερμηνεία ΚΠολΔ, τ. I, άρθρ. 553 αριθ. 10.

15.

Κεραμεύς Κ.,

ό.π, αριθ. 208, σελ. 489-490,

Αρβανιτάκης Π.

, ό.π., σελ. 36.