ΣΥΝΟΨΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

λως ορίζει ο οικείος εξουσιοδοτικός νόμος. Για την ατομική, εάν είναι δη-

μοσιευτέα, για τον ενδιαφερόμενο αρχίζει από την κοινοποίηση, μετά τη

δημοσίευση, και για τους τρίτους από τη δημοσίευση. Εάν δεν είναι δημο-

σιευτέα, από την κοινοποίησή της στον ενδιαφερόμενο.

Οι διοικητικές πράξεις ισχύουν για το μέλλον, δηλ. στερούνται, κατά γενικό

κανόνα, αναδρομικής ισχύος. Αναδρομική ισχύς της διοικητικής πράξης επι-

τρέπεται, κατεξαίρεση, στις εξής περιπτώσεις:

– όταν επιτρέπει την αναδρομή ο νόμος

– όταν πρόκειται για πράξη που εκδόθηκε σε εφαρμογή αναδρομικού νόμου

– εάν πρόκειται για πράξη συμμόρφωσης της διοίκησης σε ακυρωτική

απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας ή τακτικών Διοικητικών Δικα-

στηρίων.

Η ισχύς των διοικητικών πράξεων λήγει, παύουν δηλ. να επιφέρουν αποτελ-

έσματα, ως εξής:

– με το θάνατο του προσώπου, στο οποίο αφορά η πράξη, εφόσον βέβαια

είναι προσωποπαγής

– με την εξάντληση ή αλλαγή του περιεχομένου της, εφόσον εφαρμόζεται

μόνον μία φορά ή σε περίπτωση ή εξαιτίας έκλειψης του αντικειμένου της

– με την πάροδο ορισμένης προθεσμίας που , ενδεχομένως, προβλέπεται

είτε στην ίδια την πράξη (πρόσθετος όρος) είτε στη νομοθεσία που την

αφορά

– με αχρησία, με τη μη εφαρμογή της πράξης μέσα σε ορισμένο χρόνο,

μετά την πάροδο του οποίου καθίσταται ανενεργός.

Η μεταβολή της νομοθεσίας βάσει της οποίας εκδόθηκε η διοικητική πράξη

δεν έχει ως αποτέλεσμα τη λήξη της ισχύος της, εκτός εάν ο νεότερος νόμος

προβλέπει ρυθμίσεις με αναδρομική δύναμη.

72. Η ανάκληση διοικητικών πράξεων

Ανάκληση σημαίνει εξαφάνιση της διοικητικής πράξης (αρ. 21 ΚΔΔ). Η εξα-

φάνιση ενεργεί για το μέλλον, όταν η ανακαλούμενη είναι νόμιμη πράξη, και

αναδρομικώς, όταν είναι παράνομη πράξη. Στην τελευταία περίπτωση η ανά-

κληση επιφέρει την εξ υπαρχής εξαφάνιση της πράξης. Σε ανάκληση υπόκει-

νται μόνον οι ατομικές διοικητικές πράξεις και όχι οι κανονιστικές, οι οποίες