ΣΥΝΟΨΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

Η αιτιολογία πρέπει να περιέχεται στο σώμα της πράξης. Δεν αποκλείεται πά-

ντως και αναφορά στα στοιχεία του σχετικού φακέλου, εφόσον όμως η πράξη

παραπέμπει σε συγκεκριμένο στοιχείο του φακέλου ή περιέχει ειδική εκτίμηση

που τη συνδέει με τον φάκελο. Εξάλλου, πρέπει να είναι επίκαιρη, αλλά δεν απο-

κλείεται και μεταγενέστερη αιτιολογία, δηλ. ακόμη και μετά την προσβολή της

πράξης ενώπιον δικαστηρίου, εφόσον όμως αφορά στοιχεία προϋπάρχοντα της

πράξης και ήδη γνωστά στη δημόσια διοίκηση και όχι σε στοιχεία μεταγενέστερα.

Η αιτιολογία, για να είναι πλήρης, πρέπει να περιέχει τρία στοιχεία:

– τη νομική βάση: μνεία δηλ. του εφαρμοζόμενου κανόνα δικαίου

– την πραγματική βάση: ακριβή δηλ. μνεία των πραγματικών στοιχείων,

επί των οποίων βασίσθηκε η διοικητική πράξη. Αιτιολογία γενική και αόρι-

στη είναι πλημμελής, δηλ. παράνομη

– το σκοπό: το επιδιωκόμενο δηλ. με την πράξη αποτέλεσμα. Ο σκοπός

απαιτείται, μόνον εφόσον η πράξη εκδίδεται κατά διακριτική ευχέρεια,

ώστε να αποφευχθεί η κακή χρήση ή κατάχρηση εξουσίας.

Ελαττωματική ή ελλιπής αιτιολογία καθιστά την πράξη παράνομη.

Το διοικητικό όργανο, σε κάθε περίπτωση, μπορεί να αιτιολογήσει οι- κειοθε-

λώς (ανεξάρτητα δηλ. από το εάν έχει υποχρέωση να το κάνει κατά τα ανω-

τέρω) τη διοικητική πράξη.

70. Η ακρόαση του διοικουμένου ως προϋπόθεση

εγκυρότητας των διοικητικών πράξεων

(δικαίωμα πρόσβασης σε έγγραφα)

Το Σύνταγμα, στο άρθρο 20 παρ. 2 και ο ΚΔΔ (αρ. 6) κατοχυρώνουν, υπέρ των

πολιτών, το ατομικό δικαίωμα της προηγούμενης ακρόασης ενώπιον των δι-

οικητικών αρχών κάθε φορά που πρόκειται να ληφθεί από αυτές διοικητικό

μέτρο σε βάρος των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των διοικουμένων.

Η ακρόαση δεν απαιτείται στις εξής περιπτώσεις:

– όταν πρόκειται να εκδοθεί κανονιστική διοικητική πράξη, εκτός εάν άλ-

λως ορίζει ο νόμος

– όταν έχει προηγηθεί ισοδύναμη ενημέρωση του ενδιαφερομένου και της

διοικητικής αρχής

– όταν ανακαλείται παράνομη διοικητική πράξη, η οποία είχε αρχικά εκδο-

θεί υπέρ του ενδιαφερομένου