ΣΥΝΟΨΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ: Η ΔΡΑΣΗ ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

κτης της νόμιμης προθεσμίας για ενέργεια από το διοικητικό όργανο ή, εάν δεν

υπάρχει τέτοια προθεσμία, η πάροδος τριμήνου από την υποβολή της αίτησης.

64. Διοικητικές κυρώσεις

Οι διοικητικές κυρώσεις είναι διοικητικές πράξεις εκδιδόμενες κατ’ ενάσκηση

διοικητικής αρμοδιότητας και όχι δικαστικής, που δημιουργούν υποχρεώσεις

και επιβάλλονται για τη συμμόρφωση των προσώπων προς το νόμο και τις

διαταγές των διοικητικών οργάνων. Επιβάλλονται χωρίς τις συνταγματικές

εγγυήσεις της απονομής Δικαιοσύνης, δεν αποτελούν ποινές του ποινικού δι-

καίου και είναι δυνατό να αφορούν το σύνολο των συνταγματικών ελευθε-

ριών του διοικουμένου, διότι αποτελούν τρόπο διοικητικού καταναγκασμού.

Με κριτήριο την ιδιότητα του προσώπου, σε βάρος του οποίου επιβάλλονται

οι διοικητικές κυρώσεις, αυτές διακρίνονται στις

υπηρεσιακές

, οι οποίες επι-

βάλλονται σε πρόσωπα που συνδέονται με υπηρεσιακή σχέση με το κράτος

ή τα ΝΠΔΔ και στις

μη υπηρεσιακές

, οι οποίες επιβάλλονται στους διοικούμε-

νους γενικότερα, όχι ειδικά στα όργανα του κράτους ή των ΝΠΔΔ. Παράδειγ-

μα της πρώτης κατηγορίας είναι οι πειθαρχικές κυρώσεις σε βάρος δημόσιων

υπαλλήλων και της δεύτερης η αφαίρεση της αδείας οδηγήσεως.

Ο κυρωτικός χαρακτήρας της εξεταζόμενης κατηγορίας πράξεων επιβάλλει την

τήρηση από τη διοίκηση, ενόψει της επιβολής τους, της διαδικασίας της προη-

γούμενης ακρόασης του διοικουμένου, της πλήρους αιτιολόγησης της κύρωσης

και της εφαρμογής της αρχής της αναλογικότητας κατά την επιμέτρησή της.

65. Προϋποθέσεις εγκυρότητας των διοικητικών πράξεων

Οι προϋποθέσεις εγκυρότητας των διοικητικών πράξεων αναλύονται παρακά-

τω και είναι οι ακόλουθες: η νόμιμη υπόσταση του διοικητικού οργάνου, η αρ-

μοδιότητα, η τήρηση του τύπου, η αιτιολογία, η ακρόαση του διοικουμένου.

66. Η νόμιμη υπόσταση του διοικητικού οργάνου ως

προϋπόθεση εγκυρότητας των διοικητικών πράξεων

Η νόμιμη υπόσταση του διοικητικού οργάνου εξετάστηκε ήδη παραπάνω

Επισημαίνεται, γι αυτό, στο σημείο αυτό, μόνον ότι οι πράξεις των ανυπόστα-

12. Βλ. αρ. 34 .