ΣΥΝΟΨΗ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ

Διακρίνεται η διοικητική σύμβαση από τη δημόσια σύμβαση του ενωσιακού

δικαίου, η οποία έχει ευρύτερη έννοια και περιλαμβάνει τόσο τη σύμβαση του

διοικητικού δικαίου όσο και εκείνη του ιδιωτικού. Η δημόσια σύμβαση ρυθμί-

ζεται νομοθετικά με το Ν 4281/2014 (αρ. 15 παρ. 2α) .

Η διοικητική σύμβαση, παρά τις διαφορές της από τη σύμβαση του ιδιωτικού

δικαίου παραμένει αληθινή σύμβαση και επομένως ισχύουν και σε αυτήν βασι-

κές αρχές του δικαίου των συμβάσεων, όπως π.χ. η ελευθερία των συμβάσεων.

Βασική προϋπόθεση σύναψης διοικητικής σύμβασης αποτελεί η ύπαρξη γενι-

κών ή ειδικών διατάξεων που να προβλέπουν τη δημιουργία υποχρεώσεων

σε βάρος του δημοσίου, διαφορετικά η διοικητική σύμβαση είναι παράνομη,

άκυρη.

Νόμιμος εκπρόσωπος του δημοσίου για τη συνομολόγηση των συμβάσεων,

εφόσον δεν ορίζεται άλλως, είναι ο οικείος υπουργός ή και ο ειδικά εξουσιο-

δοτημένος υπάλληλος.

Από την πλευρά των ιδιωτών, διοικητική σύμβαση, ως αντισυμβαλλόμενος

του δημοσίου, μπορεί να καταρτίσει όποιος έχει δικαιοπρακτική ικανότητα

και πληροί τις πρόσθετες προϋποθέσεις που ενδέχεται να απαιτεί ο νόμος.

Ο τύπος και ο τρόπος κατάρτισης των διοικητικών συμβάσεων ρυθμίζεται

από τον ΚΔΔ, άρθρα 22-23. Γενικότερα η διαδικασία κατάρτισης των διοικη-

τικών συμβάσεων είναι αυστηρή, τυπική και καθορίζεται με λεπτομέρεια από

την ειδική νομοθεσία

Η εκτέλεση της διοικητικής σύμβασης διέπεται από το ειδικό νομοθετικό κα-

θεστώς που την αφορά και συμπληρωματικά από τις διατάξεις και αρχές που

ισχύουν στις συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου.

Χαρακτηρίζεται η εκτέλεση των διοικητικών συμβάσεων από τα αυξημένα δικαι-

ώματα της συμβαλλόμενης διοίκησης για επέμβαση στη λειτουργία της σύμβα-

σης, όπως π.χ. από το δικαίωμά της για μονομερή τροποποίηση των όρων της

σύμβασης, επιβολή ποινών( χρηματικών-ποινικές ρήτρες ) στον αντισυμβαλλό-

μενο ιδιώτη, λύση της σύμβασης σε περίπτωση αθέτησης των υποχρεώσεων του

αντισυμβαλλόμενου ιδιώτη. Αντιστάθμισμα στα αυξημένα δικαιώματα της διοί-

κησης αποτελούν τα δικαιώματα του συμβαλλόμενου ιδιώτη να ζητήσει αποζη-

μίωση ή και λύση της σύμβασης εξαιτίας της συμπεριφοράς της συμβαλλόμενης

διοίκησης ή αντικειμενικών συνθηκών, π.χ. λόγων ανωτέρας βίας.

14. Βλ. παρακάτω Παράρτημα Δ.