Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΚΑΤΕΝΑΝΤΙ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ

Η ΘΕΣΜΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΓΑΜΟΥ

σκοπούντος εξ ορισμού στον εξαναγκασμό προς τήρησιν κάποιου

άλλου.

i ) Γι α τ ο υ ς α γ άμ ο υ ς : δ έ ο ς ε νώπ ι ον τ ο υ γ άμ ο υ

Ο αδιάλυτος χαρακτήρας του γάμου προκαταλαμβάνει τους νε-

ονύμφους διαποτίζοντάς τους με τον φόβο του μέλλοντος: «Τι θα

συμβεί άραγε αν η σχέση μας δεν πάει καλά και βρεθώ ισόβια δε-

σμευμένος με κάποιον που δεν επιθυμώ;». Ο μελλοστρεφής αυτός

φόβος δηλητηριάζει άμεσα και το παρόν των συζύγων εμποτίζο-

ντάς τους με επιφυλακτικότητα και καχυποψία έναντι αλλήλων,

στομώνοντας τον ερωτικό αυθορμητισμό τους και στερώντας του

το πρώτο ολόφρεσκο άνθισμα, δηλαδή καταδικάζει τη σχέση τους

στη μιζέρια της αχανούς σκακιέρας της ζωής. Έτσι οι άνθρωποι, πε-

ρίτρομοι από την αυστηρότητα του γαμικού δικαίου, αποφεύγουν

το γάμο, αρκούμενοι σε εξώγαμη δραστηριότητα, προκειμένου να

ικανοποιήσουν ανώδυνα την ανάγκη τους για ανθρώπινη επαφή

-έστω και φαντασιακή-, αναδεχόμενοι ασμενέστερα τους κινδύνους

της εξώγαμης γενετήσιας δραστηριότητας απ’ ότι της γαμικής. Για

να συνειδητοποιηθεί αυτή η αλήθεια αρκεί η αναδρομή στο πλήθος

των γλαφυρών λαϊκών εκφράσεων, ασμάτων που την υμνούν

. Θα

μπορούσε φυσικά κανείς να αντιτείνει ότι και ο τυχόν ευδιάλυτος

χαρακτήρας της ελεύθερης συμβίωσης αποστερεί από το σύζυγο το

αίσθημα ασφαλείας για το μέλλον του. Η αντίληψη όμως αυτή προ-

ϋποθέτει ότι ο κάθε σύζυγος αποδέχεται πάντως το ενδεχόμενο να

είναι δυσαρεστημένος απ’ αυτόν ο σύζυγός του και όμως να επιθυ-

μεί να παραμείνει παντρεμένος μ’ αυτόν, βιάζοντας τη θέλησή του.

i i ) Γι α τ ο υ ς ε ν δ ι α σ τ ά σ ε ι ε γ γ άμ ο υ ς :

απ ο κ α ρ αδ ο κ ί α κ α ι σ υν ε ι δ η τ ή α ν τ ί θ ε σ η

απ έ ν α ν τ ι σ τ η γ αμ ι κ ή νο μ ι μ οφρ ο σ ύ ν η

Από την άλλη πλευρά, υφιστάμενος την ηθική κατακραυγή ο επι-

θυμών τη διάζευξή του έγγαμος, όχι μόνον δεν «σωφρονίζεται»,

αλλά τουναντίον αρχίζει σιγά-σιγά να αποκτά τη συνείδηση του

κοινωνικώς, ηθικώς και κυριολεκτικώς (μεταφυσικώς) «καταραμέ-

νου», του αφορισμένου. Όταν πια περιέλθει σ’ αυτήν του την κατά-

34. «Θα ζήσω ελεύθερο πουλί κι όχι κορόϊδο στο κλουβί», «έφαγες το κουλούρι

σου, κάτω πια τη μούρη σου» κ.ά.