ΔΗΜΟΣΙΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ - ΕΝΩΣΙΑΚΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ ΕΜΠΟΡΙΟΥ

Η έννοια της αναθέτουσας αρχής

ριο μπορούν να ανατεθούν διάφορες αρμοδιότητες εκπροσώπησης του κυρί-

ου του έργου, π.χ. η υπογραφή της σύμβασης διαχείρισης του έργου και της

σύμβασης εργοληψίας και η καταβολή αμοιβής στους παρέχοντες υπηρεσί-

ες και στους επιλεγέντες αναδόχους κατασκευής, και ότι η σύμβαση εντολής

προς τον κατ’ ανάθεση κύριο του έργου, κατά την έννοια του νόμου 85-704,

αποτελεί δημόσια σύμβαση υπηρεσιών. Ακολούθως, το Δικαστήριο διέκρι-

νε την κρινόμενη περίπτωση από εκείνη της Ordine degli Architetti ως εξής:

«Η συλλογιστική που ακολούθησε το Δικαστήριο στη σκέψη 100 της προ-

παρετεθείσας αποφάσεως Ordine degli Architetti

, η οποία αφορά την

εφαρμογή της οδηγίας 93/37, δεν αναιρεί το ως άνω συμπέρασμα. Το Δικα-

στήριο παρατήρησε ότι, για την τήρηση της εν λόγω οδηγίας σε περίπτω-

ση πραγματοποιήσεως έργου υποδομής υπό συνθήκες όπως οι επίδικες ενώ-

πιόν του, δεν ήταν απαραίτητο οι δημοτικές αρχές να εφαρμόσουν οι ίδιες

τις διαδικασίες που προβλέπει η εν λόγω οδηγία για τη σύναψη των συμβά-

σεων. Η πρακτική αποτελεσματικότητα της εν λόγω οδηγίας διασφαλιζόταν

εξίσου άπαξ η εθνική νομοθεσία επέτρεπε στις δημοτικές αρχές να υποχρε-

ώνουν τον προβαίνοντα στην κατάτμηση της γης και κάτοχο της οικοδομι-

κής άδειας να πραγματοποιεί τα συμφωνηθέντα έργα κατ’ εφαρμογήν των

διαδικασιών αυτών. Η κρίση αυτή διατυπώθηκε στο πλαίσιο ειδικής πολεο-

δομικής κανονιστικής ρυθμίσεως σύμφωνα με την οποία η χορήγηση οικο-

δομικής άδειας προϋπέθετε τη συμμετοχή του κατόχου αυτής στις δαπάνες

υποδομής που θα συνεπαγόταν το σχέδιό του. Ωστόσο, ο κάτοχος της άδειας

μπορούσε, απαλλασσόμενος εν όλω ή εν μέρει από την καταβολή του οφει-

λόμενου τέλους, να αναλάβει την απευθείας εκτέλεση των έργων υποδομής.

Ως προς την τελευταία αυτή περίπτωση, το Δικαστήριο έκρινε ότι επρόκει-

το για δημόσια σύμβαση κατά την έννοια της οδηγίας 93/37. Επειδή, όμως,

ο δήμος δεν είχε τη δυνατότητα επιλογής του προσώπου που θα αναλάμβα-

νε την εκτέλεση των έργων υποδομής, καθόσον το πρόσωπο αυτό αναλαμ-

βάνει την εκτέλεση των έργων αυτών κατά τον νόμο δυνάμει της ιδιότητάς

του ως προβαίνοντος στην κατάτμηση της γης και κατόχου της οικοδομικής

άδειας, ορθώς κρίθηκε ότι οι διαδικασίες αναθέσεως μπορούσαν να εφαρ-

μοστούν, αντί του δήμου, από τον κάτοχο της άδειας, το μόνο, σύμφωνα με

τον νόμο, κατάλληλο πρόσωπο για να εκτελέσει τα έργα αντί να καταβάλει

στον δήμο μέρος των δαπανών υποδομής. Η περίπτωση αυτή είναι διαφορε-

τική από αυτήν που διέπει ο νόμος 85-704, ο οποίος αφήνει στον κύριο του

σοντας με το άρθρο 4 του νόμου 85-704, της 12-07-1985, για τη διαχείριση δημοσί-

ων έργων και τις σχέσεις της με τη διαχείριση ιδιωτικών έργων (JORF της 13-07-1985,

σελ. 7914), όπως τροποποιήθηκε από το νόμο 96-987, της 14-11-1996, για την εφαρ-

μογή του συμφώνου ανάκαμψης για την πόλη (JORF της 15-11-1996, σελ. 16656, στο

εξής: νόμος 85-704), την απονομή της ιδιότητας του κατ’ ανάθεση κυρίου του έργου σε

εξαντλητικώς απαριθμούμενα νομικά πρόσωπα του γαλλικού δικαίου, παρέβη τις υπο-

χρεώσεις που υπέχει από την οδηγία 92/50/Ε.Ο.Κ. του Συμβουλίου για το συντονισμό

των διαδικασιών σύναψης δημοσίων συμβάσεων υπηρεσιών, όπως ίσχυε κατά τον κρί-

σιμο χρόνο, καθώς και από το άρθρο 49 Συνθ.Ε.Κ.