Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΕΝΩΣΙΑΚΗ ΔΙΚΑΙΟΤΑΞΙΑ

Η Α

ΛΛΗΛΕΓΓΥΗ

ΤΗΝ

ΝΩΣΙΑΚΗ

ΙΚΑΙΟΤΑΞΙΑ

190

β) Η νομική θεμελίωση της πρόσβασης στις ΥΓΟΣ

στο πρωτογενές ενωσιακό δίκαιο

Σε ό,τι αφορά τη νομική θεμελίωση της πρόσβασης στις ΥΓΟΣ, η Συνθήκη, σε συνδυα-

σμό με το δευτερογενές ενωσιακό δίκαιο, μεριμνούν σχετικώς, με άξονα τη διασφάλι-

ση των προϋποθέσεων εκείνων που εγγυώνται την απρόσκοπτη και καθολική παροχή

των υπηρεσιών, αλλά και την αρχή της επικουρικότητας. Σύμφωνα με το άρθρο 14 ΣΛΕΕ:

Υπό την επιφύλαξη του άρθρου 4 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση, και των

άρθρων 93, 106 και 107 της παρούσας Συνθήκης, και ενόψει της θέσης που κατέχουν

οι υπηρεσίες γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος στα πλαίσια των κοινών αξιών της

Ένωσης, καθώς και της συμβολής τους στην προώθηση της κοινωνικής και εδαφικής συ-

νοχής, η Ένωση και τα κράτη μέλη, εντός των πλαισίων των αντιστοίχων αρμοδιοτήτων

τους, και εντός του πεδίου εφαρμογής των Συνθηκών, μεριμνούν ούτως ώστε οι υπηρε-

σίες αυτές να λειτουργούν βάσει αρχών και προϋποθέσεων, ιδίως οικονομικών και δη-

μοσιονομικών, οι οποίες επιτρέπουν την εκπλήρωση του σκοπού τους

». Η Επιτροπή και

το Συμβούλιο καθιερώνουν μεν τις εν λόγω αρχές και προϋποθέσεις, αλλά

με την επι-

φύλαξη της αρμοδιότητας των κρατών μελών, για την παροχή, την ανάθεση και τη χρη-

ματοδότηση των υπηρεσιών αυτών

585

. Περαιτέρω διευκρινίσεις ως προς τις αναφερό-

μενες στο άρθρο 14 ΣΛΕΕ «κοινές αξίες της Ένωσης» παρέχει το Πρωτόκολλο αρ. 26 σχε-

τικά με τις Υπηρεσίες Γενικού Οικονομικού Συμφέροντος. Σύμφωνα με τις ερμηνευτικές

διατάξεις του Πρωτοκόλλου, οι οποίες προσαρτώνται στις Συνθήκες, στις κοινές αξίες

της Ένωσης για τις ΥΓΟΣ περιλαμβάνονται ιδίως «

το υψηλό επίπεδο ποιότητας, ασφάλει-

ας και οικονομικής προσιτότητας, η ίση μεταχείριση και προώθηση της καθολικής πρό-

σβασης και των δικαιωμάτων των χρηστών

», «

η ποικιλομορφία των διαφόρων υπηρε-

σιών γενικού οικονομικού συμφέροντος και οι διαφορές στις ανάγκες και τις προτιμή-

σεις των χρηστών που είναι δυνατόν να προκύψουν από τις εκάστοτε γεωγραφικές, κοι-

νωνικές ή πολιτισμικές συνθήκες

» αλλά και «

ο ουσιώδης ρόλος και η ευρεία διακριτική

ευχέρεια των εθνικών, περιφερειακών και τοπικών αρχών όταν παρέχουν, αναθέτουν

και οργανώνουν υπηρεσίες γενικού οικονομικού συμφέροντος όσο το δυνατόν εγγύ-

τερα στις ανάγκες των χρηστών

586

. Ωσαύτως, ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων

αναγνωρίζει μεν και σέβεται την πρόσβαση στις ΥΓΟΣ, παραπέμπει ωστόσο στις εθνικές

νομοθεσίες για τους τρόπους οργάνωσης της πρόσβασης αυτής: «

H Ένωση αναγνωρί-

ζει και σέβεται την πρόσβαση στις υπηρεσίες γενικού οικονομικού ενδιαφέροντος, όπως

585.

ODRIGUES

Les services d’intérêt (économique) général et le Traité de Lisbonne. Ou comment assumer

pour l’Union européenne et les Etats membres une responsabilité commune à l’égard des consommateurs,

Revue européenne de droit de la consommation

2010/3-4, σ. 683. Βλ. επίσης ΔΕΚ, C-320/91, Paul Corbeau c.

Régie des Postes, 19.05.1993, ECLI:EU:C:1993:198, σκ. 16.

586. Σύμφωνα με το άρθρο 2 του Πρωτοκόλλου αρ. 26: «

Οι διατάξεις των Συνθηκών ουδόλως επηρεάζουν την αρ-

μοδιότητα των κρατών μελών όσον αφορά την παροχή, την ανάθεση και την οργάνωση υπηρεσιών γενικού

συμφέροντος μη οικονομικού χαρακτήρα

». Η απόφαση, για το ποια υπηρεσία θα θεωρείται ΥΓΟΣ και πώς

αυτή θα λειτουργεί, λαμβάνεται, σύμφωνα με την αρχή της επικουρικότητας, σε τοπικό επίπεδο.