

68
Σύγχρονη θεώρηση του δικαίου της ΑΕ
Ξένο κεφάλαιο αποτελεί και το ομολογιακό δάνειο, ενώ οι προνομιούχες με-
τοχές και οι μετατρέψιμες ομολογίες αποτελούν μικτές («υβριδικές») μορ-
φές χρηματοδότησης (βλ. άρθρα 3 επ., βλ. και τις εξαγοράσιμες μετοχές του
άρθρ. 17β). Τα ιδιαίτερα είδη («κατηγορίες») μετοχών (βλ. άρθρα 3 επ., 17β)
εμφανίζουν, μάλλον εξωτερικά, ομοιότητες με τις πιστωτικές σχέσεις
227
. Μάλι-
στα η αποστολή των μετόχων δεν περιορίζεται στον εφοδιασμό της εταιρίας με
ίδια κεφάλαια, αλλά μέσω των εισφορών τους γίνονται εταίροι της αε και συμ-
μέτοχοι του αναλαμβανόμενου επιχειρηματικού κινδύνου
228
. Με τις παρατηρή-
σεις αυτές δεν παραβλέπεται ότι ο μικρομέτοχος έχει διαφορετικά κίνητρα ει-
σόδου στην εταιρία, αναπτύσσει στην εταιρία διαφορετικά συμφέροντα, πρό-
σκαιρα ή μακροπρόθεσμα, και δημιουργεί ένα διαφορετικό δεσμό με αυτήν σε
σχέση με τον μεγαλομέτοχο. Ωστόσο, και ο μεγαλομέτοχος στηρίζει την επιρ-
ροή του στον αριθμό («πακέτο») των μετοχικών σχέσεών του, ενώ ο μικρο-
μέτοχος δύναται επίσης να ασκεί μετοχικά δικαιώματα για τις μετοχές του, οι
οποίες όμως λόγω της αρχής «κεφαλαιουχικής» πλειοψηφίας δεν επαρκούν
για την άσκηση μετοχικής επιρροής στη διοίκηση
229
.
β. Ο μικρομέτοχος είναι ισότιμος μέτοχος
Πέραν αυτών, η προσφυγή της εταιρίας στην δημόσια κεφαλαιαγορά, μέσω
της οποίας η εταιρία αποκτά μεγάλο αριθμό μικρομετόχων, και η οικονομική
εξάρτησή της από αυτήν, δεν συνεπάγονται και την εξομοίωση της διαμόρφω-
σης της νομικής θέσης των εν λόγω μετόχων με εκείνη των δανειστών της. Και
ο μικρομέτοχος συνδέεται με την εταιρία μέσω της μετοχικής του σχέσης, η
οποία είναι ισότιμη διαρκής σχέση και φέρει όλα τα εκτεθέντα νομικά χαρα-
κτηριστικά (βλ. άρθρ. 30, βλ. και § 7). Το γεγονός ότι ο ίδιος ως μέτοχος δια-
τηρεί έναντι του επιχειρηματία μετόχου διαφορετικά ενδιαφέροντα στην εται-
ρία, προσδοκώντας την διανομή του ετήσιου μερίσματος και την αύξηση της
τιμής της μετοχής του, δεν έχει κατ’ αρχήν νομική σημασία (βλ. και την οδηγία
προϋποθέσεις άσκησής της και την ανεξαρτησία των επιστημόνων ως βασική προϋπό-
θεση άσκησής της βλ. μ.ά.
Wiedemann
, Gesellschaftsrecht, Band I, 1980, § 1 IV 1 σελ.
68 με παραπομπές.
Τραυλό-Τζανετάτο
, Δίκαιο, Πολιτική και Νομική Επιστήμη, Αφιέρ.
στον Α. Γαζή, 1994, σελ. 699 επ. με παραπομπές.
227. Βλ. και
Alan Dignam & John Lowry
, Company Law, 9.έκδ., σελ. 165. Ωστόσο, παρά την
ως άνω πρόσληψη ρθρ. 7 Ν 3156/2003).
228. Για τη δυναμική θέση του μετόχου-επενδυτή βλ.
Γκρίντζαλη
, Δικαιώματα μειοψηφίας
και προσωπικά στοιχεία του μετόχου στο Ν 3604/2007, ΧρΙΔ 2008, 875 επ.
229. Ανάλογα θα ίσχυαν και όταν ενδεχομένως εφαρμοζόταν στην αε «προσωπική» πλειο-
ψηφία. Βλ. και τα ισχύοντα για την εταιρική σύμβαση της προσωπικής εταιρίας (βλ. ΑΚ
748). Αυτά, σε συνδυασμό και με τον δεοντολογικό χαρακτήρα των κανόνων του ισχύ-
οντος δικαίου. Πρβλ. και
Paul Davies
, στο Gower’s Principles of Modern Company Law,
sixth edition, 1999, σελ. 9. Το ισχύον καθίσταται δέον ....
Τσάτσος
, Το πρόβλημα των
πηγών, σελ. 4, 12.