144
Ο ΣΥΝΤΟΝΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ
σημείο κατά το οποίο εξετάζεται η χορήγηση της ενίσχυσης και δεν λαμβάνε-
ται υπόψη αν και σε ποιο βαθμό το κράτος έχει συμβάλει στη δημιουργία της
με προηγούμενες συμπεριφορές του
391
. Η δεύτερη αυτή ερμηνεία φαίνεται ότι
ανταποκρίνεται περισσότερο στο πνεύμα και στο σκοπό του άρθρου 122 παρ.
2 ΣΛΕΕ, καθώς προκρίνει την αρχή της αλληλεγγύης έναντι μιας «τιμωρητι-
κής» πειθαρχικής στάσης της Ένωσης κατά του κράτους
392
. Άλλωστε, δεν θα
πρέπει να παραγνωρίζεται ότι η συνδρομή τέτοιων έκτακτων περιστάσεων,
ακόμα και αν αρχικά εστιάζεται σε ένα κράτος, ενέχει υψηλό κίνδυνο «μετά-
δοσης» λόγω της έντονης αλληλεξάρτησης μεταξύ των κρατών, και συνεπώς
κινδυνεύει να πλήξει τη σταθερότητα της ζώνης του Ευρώ στο σύνολό της.
Αυτή την ερμηνεία έχουν προκρίνει και τα ενωσιακά όργανα, όπως προκύπτει
από το περιεχόμενο του κανονισμού 407/2010, ο οποίος υιοθετήθηκε με νομι-
κή βάση το άρθρο 122 παρ. 2 και εξειδίκευσε τη λειτουργία αυτού του ενωσια-
κού μηχανισμού στήριξης.
Κεφάλαιο 2
Η λειτουργία του EFSM κατά το παράγωγο δίκαιο
Στις 11.05.2010 υιοθετήθηκε ο κανονισμός 407/2010 του Συμβουλίου «για τη
θέσπιση ευρωπαϊκού μηχανισμού χρηματοοικονομικής σταθερότητας»
393
,
με νομική βάση το άρθρο 122 παρ. 2 ΣΛΕΕ. Ήδη από τον τίτλο του κανονι-
σμού προκύπτει ότι υπερβαίνει τα όρια μιας απλής χρηματοδοτικής στήριξης
προς ένα μεμονωμένο κράτος και στοχεύει στη διασφάλιση της σταθερότητας
της ζώνης του Ευρώ. Πρόκειται δηλαδή για ένα αμιγώς ενωσιακό εργαλείο,
που ενεργοποιείται για την επίτευξη ενός στόχου της Ένωσης. Αυτό άλλωστε
391. Για τις δύο αυτές θέσεις βλ. αναλυτικά K. TUORI, The European financial crisis:
Constitutional aspects and implications, όπ. παρ., σελ. 16.
392. Η αυστηρή θέση θα μπορούσε να σημαίνει ακόμα και ότι ένα κράτος που επλήγη από
πλημμύρες δεν θα δικαιούτο ενίσχυση, εφόσον το Συμβούλιο θα έκρινε ότι, παρά τις μετε-
ωρολογικές προβλέψεις, το κράτος αυτό δεν έλαβε αρκετά αποτελεσματικά μέτρα ώστε
να αποτρέψει ή να μετριάσει τις συνέπειες των πλημμυρών. Μια τέτοια λύση θα ήταν εξαι-
ρετικά ανεπιεικής και αντίθετη προς τη θεμελιώδη αρχή της αλληλεγγύης, θα αντιστρα-
τευόταν δε τον ίδιο το σκοπό της διάταξης του άρθρου 122 παρ. 2 ΣΛΕΕ.
393. ΕΕ L 118 της 12.05.2010, σελ. 1. Παρατηρούμε ότι ο EFSM θεσπίσθηκε την ίδια χρονική
στιγμή με την ενεργοποίηση της πρώτης κατά σειρά ενίσχυσης προς την Ελλάδα, αλλά
και με την απόφαση του Συμβουλίου περί δημιουργίας του EFSF. Η ταυτόχρονη ανάληψη
πρωτοβουλιών σε πολλά διαφορετικά επίπεδα καταδεικνύει την αποφασιστικότητα τόσο
της Ένωσης όσο και των κρατών μελών, να αντιμετωπίσουν πολλαπλώς τις συνέπειες της
κρίσης.