Previous Page  31 / 40 Next Page
Information
Show Menu
Previous Page 31 / 40 Next Page
Page Background

ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ

497

Στην αντίπερα όχθη, το επιχείρημα κατά της τροποποίησης του Νόμου ήταν ότι θα

ήταν πολύ παρακινδυνευμένο να υπάρξει τροποποίηση η οποία να συνεπάγεται χα-

λάρωση των κανόνων δεκτότητας μαρτυρίας, ιδιαίτερα σε ποινικές υποθέσεις όπου

επικρατεί μεγάλη καχυποψία για την «κατασκευή» μαρτυρίας από την Αστυνομία

με στόχο την καταδίκη όσο περισσότερο δυνατόν κατηγορούμενων. Επίσης, αμφι-

σβητήθηκε από πολλούς η κρίση των Δικαστηρίων στο να αξιολογούν την βαρύτητα

της μαρτυρίας η οποία θα παρουσιαζόταν τόσο σε ποινικής όσο και σε αστικής φύ-

σεως υποθέσεις. Τελικά, κέρδισαν την μάχη οι υποστηρικτές της τροποποίησης την

οποία επεξεργάστηκε και προώθησε ο πρώην Γενικός Εισαγγελέας της Κυπριακής

Δημοκρατίας κ. Αλέκος Μαρκίδης. Δημόσια υπέρ της τροποποίησης είχε ταχθεί

και ο τότε Κύπριος Δικαστής του Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων στο

Στρασβούργο, κ. Λ. Λουκαϊδης.

3. Η τροποποίηση του Νόμου του 2004

Με την τροποποίηση εισήχθηκε ΕΙΔΙΚΟ ΜΕΡΟΣ στο Κεφ. 9 με το Νόμο 32(1)/2004.

Οι βασικές πρόνοιες του ΕΙΔΙΚΟΥ ΜΕΡΟΥΣ είναι οι εξής:

Α. Η αποδοχή της εξ ακοής μαρτυρίας

Β. Η αποδοχή Γραπτών Καταθέσεων σαν μέρος της κυρίως εξέτασης.

α. Αποδοχή Εξ Ακοής Μαρτυρίας

Σύμφωνα με το

Άρθρο 23 του Κεφαλαίου 9,

«

εξ ακοής μαρτυρία σημαίνει δήλωση

που έγινε από πρόσωπο άλλο από εκείνο που καταθέτει σε πολιτική ή ποινική διαδι-

κασία και η οποία προσάγεται ως μαρτυρία για απόδειξη των όσων αναφέρονται σ’

αυτή

.» Σύμφωνα με το ίδιο Άρθρο, διευκρινίζεται ότι αρχική δήλωση σημαίνει την

δήλωση προσώπου που έχει προσωπική γνώση των γεγονότων.

Με λίγα λόγια, ένας μάρτυρας ο οποίος κάνει δήλωση για ένα γεγονός για το οποίο

έχει «

ιδίαν

» γνώση, δηλαδή το είδε ο ίδιος ή το άκουσε ή το αντιλήφθηκε με τις δι-

κές του αισθήσεις (ακοή, όραση, αφή, όσφρηση), η δήλωσή του αυτή θεωρείται σαν

η αρχική δήλωση η οποία, σύμφωνα με τους ισχύοντες πριν την τροποποίηση του

δικαίου της απόδειξης, ήταν δεχτή σαν μαρτυρία. Π.χ. ένας μάρτυρας μπορούσε να

πει ότι άκουσε κάποιο να φωνάζει και αναγνώρισε από τη φωνή του ότι ήταν η γυ-

ναίκα του η Μαρία. Έτρεξε προς την κατεύθυνση της φωνής και είδε τη σύζυγό του

να πέφτει κάτω, ταυτόχρονα με ένα πυροβολισμό που άκουσε. Την πλησίασε στο

έδαφος όταν σωριάστηκε, την έπιασε στα χέρια του και τα ρούχα της ήταν βρεγμέ-

να. Του μύριζε έντονα πετρέλαιο και πρόσεξε ότι τα ρούχα της ήταν μισοκαμένα και

ξεκάπνιζαν. Από την σκηνή πρόσεξε τον Α.Χ να απομακρύνεται με κυνηγετικό όπλο

στο χέρι του. Όλα αυτά δικαιούται να τα μαρτυρήσει ο σύζυγος και με το νέο δίκαιο

και με το παλαιό. Μετά από μήνες, ο σύζυγος συζήτησε το θέμα με άλλους συγγενείς

του. Η Αστυνομία καλεί τους συγγενείς για να καταθέσουν στο Δικαστήριο, για το

τι τους είπε ο σύζυγος. Με βάση τον παλαιό νόμο η μαρτυρία τους δεν θα ήταν δε-

χτή. Πρόκειται για δήλωση ή δηλώσεις, δηλαδή μαρτυρία, που δίδεται από πρόσωπα