33 / 40
ΤΟ ΔΙΚΑΙΟ ΤΗΣ ΑΠΟΔΕΙΞΗΣ
499
απόσπασμα από την απόφαση της πλειοψηφίας, η οποία ανέτρεψε πρόσφατη περί
του αντιθέτου νομολογία, έχει ως εξής:
676
«Αναφορικά με το αποδεκτό του Τεκμηρίου 22 ως μαρτυρίας στη δίκη, κατ’ εφαρμο-
γή του άρθρου 4 του Περί Αποδείξεως Νόμου, Κεφ. 9, έχει προκύψει, όπως εξηγεί ο
Κωνσταντινίδης Δ, το ζήτημα κατά πόσο το εν λόγω άρθρο συνάδει ή όχι με ορισμένες
διατάξεις του Συντάγματος. Αντικείμενο της απόφασης αυτής είναι ακριβώς αυτό το ζήτη-
μα.
Το Άρθρο 30.2 του Συντάγματος έχει ως εξής:
«2. Έκαστος, κατά την διάγνωσιν των αστικών αυτού δικαιωμάτων και υποχρεώσεων ή
οιασδήποτε κατ’ αυτού ποινικής κατηγορίας, δικαιούται ανεπηρέαστου, δημοσίας ακρο-
αματικής διαδικασίας εντός εύλογου χρόνου, ενώπιον ανεξάρτητου, αμερόληπτου και
αρμόδιου δικαστηρίου ιδρυόμενου διά νόμου.»
Το Άρθρο 30.3 (γ) του Συντάγματος έχει ως εξής:
«3. Έκαστος έχει το δικαίωμα:
…
(γ) να προσάγη ή να προκαλή την προσαγωγήν των μέσων αποδείξεως και να εξετάζη
μάρτυρας συμφώνως τω νόμω.
…
Το Άρθρο 12.5(δ) του Συντάγματος έχει ως εξής:
«5. Πας κατηγορούμενος δι’ αδίκημά τι έχει τα ακόλουθα κατ’ ελάχιστον όρον δικαιώμα-
τα:
…
(δ) να εξετάζει ή να προκαλή την εξέτασιν μαρτύρων κατηγορίας και να ζητή την προσέ-
λευσιν και εξέτασιν μαρτύρων υπερασπίσεως υπό τους αυτούς όρους τους ισχύοντας ως
προς τους μάρτυρας κατηγορίας,»
…
Τα Άρθρα αυτά του Συντάγματος αντιστοιχούν με τα Άρθρα 6(1) και 6(3)(δ) της
Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
(Ν.39/1962) (η «Σύμβαση»). Το δικαίωμα του Άρθρου 6(1) της Σύμβασης (όπως και
του αντίστοιχου Άρθρου 30.2 του Συντάγματος) είναι γνωστό ως το δικαίωμα για
«δίκαιη δίκη.» Το δικαίωμα του άρθρου 6(3)(δ) της Σύμβασης (όπως και των αντι-
στοίχων Άρθρων 30.3(γ) και 12.5(δ) του Συντάγματος) αντιπροσωπεύει «ιδιαίτερη
όψη» του δικαιώματος για δίκαιη δίκη.
677
Το Άρθρο 4 του περί Αποδείξεως Νόμου, Κεφ. 9, το οποίο προϋπήρχε του
Συντάγματος, παρέχει εξουσία στο Δικαστήριο να επιτρέψει, κατ’ εξαίρεση του νο-
μολογιακού κανόνα εναντίον της αποδοχής εξ ακοής μαρτυρίας, την παρουσίαση της
γραπτής κατάθεσης ενός προσώπου ως μαρτυρίας, σε πολιτικές υποθέσεις, χωρίς την
676.
Ibid
σελ. 453-456.
677.
Βλέπε
μεταξύ άλλων, Van Mechelen & others v. Netherlands [1998] 25 E.H.R.R 647.