42
ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΕΡΗ: Ο ΟΥΔΕΤΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟΣ
συγκεκριμένο πρόβλημα, δεν θέλουν να τους δημιουργεί προβλήματα ο
αργός ρυθμός σκέψης του διαμεσολαβητή.
5.
Ευέλικτος
Ο διαμεσολαβητής οφείλει να φροντίζει να ρέει ο διάλογος, όχι να καθυ-
στερεί. Αν ένα από τα μέρη κάνει μια τυχαία παρατήρηση που δείχνει αλ-
λαγή θέσης σε ένα ζήτημα, αλλά ο διαμεσολαβητής αρνηθεί να το συζητή-
σει μέχρι να επιλυθεί το ζήτημα που συζητείται τη δεδομένη στιγμή, είναι η
δυσκαμψία του διαμεσολαβητή που προκαλεί αδιέξοδο. Ο διαμεσολαβητής
πρέπει να διευθύνει τη συζήτηση και να προεδρεύει στις συζητήσεις, αλλά
να μην το κάνει σαν να επρόκειτο για άγημα σε παρέλαση, που πρέπει να
κοιτάζει μόνο ευθεία μπροστά του, ούτε δεξιά ούτε αριστερά.
6.
Ευφραδής
Ο διαμεσολαβητής πρέπει να έχει την ικανότητα να χρησιμοποιεί τη γλώσ-
σα με τον κατάλληλο τρόπο για να μεταφέρει τις σκέψεις, αντιλήψεις και
προτάσεις του ενός μέρους στο άλλο. Ο διαμεσολαβητής πρέπει να δια-
λέγει προσεκτικά τα λόγια του. Οι άνθρωποι κουράζονται να ακούν δια-
μεσολαβητές οι οποίοι δεν μπορούν να πουν τα πράγματα ξεκάθαρα και
κατανοητά.
7.
Με δύναμη και πειστικότητα
Ο διαμεσολαβητής πρέπει να έχει αρκετή δύναμη, ώστε να πείθει τα
εμπλεκόμενα σε μία διαφορά μέρη να φερθούν λογικά και με ευελιξία. Τα
μέρη δεν θέλουν έναν διαμεσολαβητή που απλώς δέχεται αβασάνιστα τα
παράπονά τους και έπειτα τους παροτρύνει να βρουν έναν τρόπο να ξεπε-
ράσουν τις δυσκολίες τους.
8.
Με ενσυναίσθηση
Ο διαμεσολαβητής πρέπει να μπορεί να υπολογίσει τις σκέψεις, τους φό-
βους, τις ιστορίες και τις αντιλήψεις που αποτελούν το υπόβαθρο των προ-
τάσεων του κάθε μέρους. Τα μέρη δεν χρειάζονται κάποιον που θα τους
πει να είναι αγαπημένοι μεταξύ τους· χρειάζονται να νιώσουν ότι κάποιος
τους καταλαβαίνει. Θέλουν βοήθεια για να λύσουν πρακτικά ζητήματα που
τους απασχολούν σε έναν αληθινό κόσμο, όπου υπάρχει ισχύς, δικαιώ-
ματα, υποχρεώσεις και δυνατότητες – όχι σε κάποια ουτοπία. Η ικανότητα
